وقتی که سکولار دموکراسی نوری علا به مطالبات جامعه بی توجه است

اسماعیل نوری علا در مصاحبه ای با تلویزیون “میهن” به تاریخ ۲۴ دسامبر، به نکات متعددی حول “سکولار دموکراسی” پرداخته است که من دوست دارم به یکی دو نکته اشاره بکنم. او اعتراضات در ایران را، که می روند کار جمهوری اسلامی را یکسره کنند می بیند، اما به محتوای این اعتراضات و مطالبات معترضین کاری ندارد. او می خواهد با خاک پاشیدن به چشم مخاطب دولا دولا شتر سواری اش را ادامه دهد.

ایشان مدعی هستند که تنها راه نجات ایران و آلترناتیو رژیم اسلامی شتر گاوپلنگ سکولار دموکراسی هست و چون کمونیستها ایدئولوژیک هستند پس نباید آنها را در سکولار دموکراسی و آلترناتیو رژیم اسلامی شرکت داد. یعنی دارند فتوای حذف میدهند! دو گام مانده که درخواست عضویت در “فرشگرد” را بکند! اگر کسی در میان “سکولار دموکرات ها” کمونیستها را نشناسد، اسماعیل نوری علا حداقل خوب آنها را می شناسد. او می داند که بزرگترین و مطرح ترین جریان چپ ایران، حزب کمونیست کارگری، که نامش کابوسی است برای رژیم جمهوری اسلامی، بخاطر غیر ایدئولوژیک بودن مورد حملات فرقه گرایان ایدئولوژیک است. ایشان آدرس عوضی می دهد که کمونیسم را خراب کند.

گفتم که شترسواری ایشان دولا دولا ست. او به فکر آلترناتیو پس از جمهوری اسلامی است که بسیار هم عالی است. اما آلترناتیو او نسبت به مردم معترضی که بارها به خیابان آمده و به فقر، بیکاری و نداری اعتراض کرده اند، بی توجه است. گویا توده ی عظیم مردمی که از فقر به ستوه آمده اند درمان دردشان ملغمه ای از سکولاریسم و دموکراسی است. صدها هزار معلم، کارگر، بازنشسته، کشاورزی که در حال اعتراضند، مشغله دیگری ندارند جز آن معجون “سکولار دموکراسی”!؟ درد کارگران هفت تپه که سالهاست اعتراض می کنند، درد بی آبی در خوزستان و اصفهان سکولار دموکراسی است! سکولاریسم یکی از مطالبات توده های کارگران است، اما سفره خالی، با سکولاریسم پررنگ نمی شود.

گرچه رضا پهلوی مانند برخی از آقازاده ها از اموال بادآورده ارتزاق می کند و نام و وجود سیاسی اش را مدیون پدر و پدربزرگش است؛ اما حداقل این یکی را می داند که شکم گرسنه را نمی شود با ادعاهای دمکراتیک سیر کرد. نوری علا حتما خبر دارد که آقای پهلوی چند وقت پیش گفت: “برای جامعه با این اختلاف طبقاتی که پیش اومده، پیش بینی من این هست که به احتمال زیاد در اون یکی دو دهه ی اول یک حزب بیشتر با برنامه های عدالت اجتماعی و سوسیالیستی احتمالا بیشتر رای خواهد آورد”. به نظر من طرفداران ایشان، از جمله اسماعیل نوری علا بهتر است خودشان را آپدیت کنند.

اما از همه اینها که بگذریم، کسی در میان سکولار دموکراتها ادعایی برای ‌آلترناتیو شدن ندارد. خود آقای نوری علا در همین مصاحبه اش نشان می دهد که نه خودش و نه حزب و جنبشش عددی نیستند و دست به دامن رضا پهلوی می شود. مجری برنامه به ایشان یادآوری می کند که: “آقا ایشون خودش نمی خواد. کی قراره این زنگوله را به پای ایشون ببنده‍!؟”

من اینجا ادعا می کنم که تنها نیروی متشکلی که شانس زیادی در آلترناتیو شدن دارد همین حزب کمونیست کارگری است. نماینده کل جامعه در برابر رژیم هار جمهوری اسلامی است. از سکولاریسم تا حقوق دمکراتیک تا مطالبات رفاهی و اقتصادی جامعه را فقط این حزب نمایندگی می کند و جای تمام انسانهای شریف و منصف در این حزب است.