در مورد فاجعه معدن طبس که به مرگ بیش از ۵۰ کارگر منجر شد، وزیر کار جمهوری اسلامی با وقاحت گفته است «معدن کار تمام ضوابط و استانداردها را رعایت کرده بود. این معدن به طور کامل مکانیزه بوده و حادثه در این معدن جزو مواردی است که قابل پیشبینی نیست».
پزشکیان نیز گفته است «این رخداد از آثار تحریمها وممنوعیت ورود تجهیزات به ایران است».
صرفنظر از تناقض آشکار این دو مقام حکومت، هر دو تلاش میکنند اتهامی دامن کارفرما و حکومت را نگیرد. و این در حالی است که کارگران میگویند «هشدار دادیم که معدن پر از گاز است ولی توجه نکردند. ماسکی که به ما میدهند خراب است. از هر ۲۰ نفر فقط به یک نفر ماسک فیلتردار میدهند. اگر شرایط استاندارد بود این اتفاق نمیافتاد». پدر محمدجواد قاسمی میگوید پسرم به مسئولین معدن هشدار داده بود که بلوک c معدن طبس گاز دارد اما آنها به پسرم و بقیه کارگرها گفتند یا با همین شرایط کار کنید یا فرم تسویه حساب را پر کنید. خانواده یکی از جانباختگان میگوید حتی پول حمل جنازه عزیزمان را هم خودمان باید بدهیم. بیشرمی مقامات حکومت اسلامی حد و مرزی ندارد. اینها فقط برای جنایت تربیت شدهاند.
کارگران و مردم به درست انگشت اتهام را متوجه حکومت کردهاند و این فاجعه را در پرونده سیاه جمهوری اسلامی ثبت کردهاند. همبستگی وسیعی با کارگران معدن و خانوادههای کارگران جانباخته شروع شده است. این همبستگیها و محکوم کردنها ادامه مبارزه برای به گور سپردن حکومتی است که هر روز فاجعه میآفریند و مانع زندگی و خوشبختی مردم است. باید این همبستگیها را گسترش داد. از کارگران مراکز مختلف در سراسر کشور و بویژه کارگران سایر معادن تا دانشجویان و هنرمندان، از دادخواهان تا کولبران و سوختبران و از نویسندگان تا ورزشکاران و همه مردم آزاده باید کنار کارگران معدن طبس قرار گیرند و حکومت را بعنوان مسبب این جنایت هولناک محکوم کنند و خواهان محاکمه مسببین این جنایت شوند.
باید گفتمان اعتصاب عمومی را هر چه بیشتر گسترش داد. در خارج کشور باید دست به تجمع و اعتراض زد و موجی از همبستگی با کارگران معدن طبس و سایر معادن به راه انداخت. تا جایی که به کارگران معادن در سراسر کشور مربوط میشود باید شبکهای از اتحاد و همکاری در میان آنها ایجاد شود تا با مبارزهای سراسری و قدرتمند مردم را به حمایت از خود فراخوانند و حکومت را وادار به بهبود ایمنی محیط کار و رسیدگی به سایر خواستهای خود نمایند.
این فاجعه باید همه ما را به تکان وادارد، متحدتر و متشکلتر کند و برای سرنگونی عاملین این جنایت مصممتر سازد.
حزب کمونیست کارگری ایران
۴ مهر ۱۴۰۳، ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴