پخشان عزیزی باید فورا آزاد شود!

مازیار طاطایی، یکی از وکلای پخشان عزیزی اطلاع داده است که دیوان عالی جمهوری اسلامی برای دومین درخواست اعادۀ دادرسی پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی محکوم به اعدام، را بدون مطالبۀ پروندۀ محاکماتی رد و دفاعیات وکلای پخشان را بلادلیل اعلام کرده است. 

پخشان عزیزی بعنوان یک مددکار اجتماعی مدتی در سوریه به زنان ایزدی که از دست داعش گریخته بودند، کمک‌رسانی می‌کرد و از مرداد ۱۴۰۲ تا کنون در زندان داعشی‌های حاکم بر ایران زندانی و به اعدام محکوم شده است.

پخشان را میتوان و باید از دست جنایتکاران حاکم نجات داد. او بدلیل فعالیت‌های گسترده‌ای که برای آزادی‌اش انجام گرفته به چهره‌ای شناخته شده در داخل کشور و در سطح بین‌المللی تبدیل شده است. از جمله در سنندج تجمعی اعتراضی برای آزادی او و همینطور شریفه محمدی و وریشه مرادی صورت گرفت. روز سوم بهمن ۱۴۰۳ در اعتراض به صدور احکام برای او، وریشه مرادی و دیگر زندانیان سیاسی اعتصاب عمومی قدرتمندی در سراسر کردستان به دعوت احزاب سیاسی انجام شد. بیش از ۲۰۰ وکیل دادگستری در نامه‌ای به رئیس قوه قضائیه خواهان توقف فوری احکام اعدام او، وریشه و شریفه محمدی شدند. بیش از ۵۰۰۰ نفر از فعالان جنبش‌های مختلف طوماری در طوماری خواهان لغو فوری حکم اعدام پخشان شدند. نزدیک به نیم میلیون نفر نیز با امضای یک نامه به رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی خواسته‌اند که اجرای حکم اعدام پخشان عزیزی را متوقف کند، محکومیت او را لغو و او را فوراً و بدون قید و شرط آزاد کند. ۱۷ سازمان حقوق بشری خواهان لغو فوری احکام اعدام وریشه مرادی و پخشان عزیزی و تمامی زندانیان سیاسی شدند. امنستی نیز با انتشار بیانیه‌ای خواهان اقدام جامعه جهانی برای آزادی پخشان عزیزی شده است. همچنین مقامات برخی دولت‌ها و پارلمان‌های اروپایی نیز به اشکال مختلف خواهان لغو حکم اعدام پخشان و سایر محکومین به اعدام و آزادی آنها شده‌اند.

با اتکا به همین نیروها و جنبش گسترده علیه اعدام و جنبش آزادی زندانیان سیاسی می‌توان نیروی بیشتری برای نجات پخشان عزیزی و همینطور شریفه محمدی و وریشه مرادی به میدان آورد و جانیان حاکم را که درهمه زمینه‌ها در باتلاق بحران‌های عمیقی گرفتار شده‌ و در موقعیتی مستاصل قرار گرفته‌اند وادار به عقب‌نشنی، لغو احکام اعدام و آزادی آنها شد.

پخشان عزیزی، شریفه محمدی و وریشه مرادی باید فورا آزاد شوند!

حزب کمونیست کارگری ایران

۱۸ فروردین ۱۴۰۴، ۷ آوریل ۲۰۲۵