پدری که طناب دار قاتل پسرش را نکشید – هرمز رها

نشریه ژورنال شماره ۱۱۴۳– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

چهارشنبه ۲۳ مهر، در اوج اعتراضات زندانیان و خانواده‌های آنها نسبت به احکام و اجرای اعدام‌ها، پدر امیرمحمد خالقی، دانشجو به قتل رسیده هنگام اجرای حکم اعدام قاتل پسرش، قصاص را به تأخیر انداخت. امیرمحمد خالقی پارسال هنگام برگشت به خوابگاه دانشجویی هدف حمله سارقان موتورسوار قرار گرفت و جان باخت. پدر این جوان به قتل رسیده در جریان مناسک شنیع اعدام، طناب دار را از گردن قاتل فرزند خود برداشت، اما توصیه کرد قاتل فرزندش در یک فرصت دوماهه دو جزو قرآن را حفظ کند.

پدر امیرمحمد با هر نیتی از حکم اعدام فرزند دلبندش صرف‌نظر کرده باشد در نهایت حاضر نشده است شریک نقشه حساب شده این حکومت آدمکش شود؛ رژیمی که اعدام اساس حفظ نظامش است. این یک ضربه دیگر به حکومت اعدامی جمهوری اسلامی است و این اقدام این پدر دردمند نشان می‌دهد که حتی یک فرد مذهبی که بنیاد دینش بر اساس فلسفه «چشم در برابر چشم» و «خون در برابر خون» انتقام‌گیری است، در کنار این آدمکشان خونخوار قرار نمی‌گیرد.

جمهوری اسلامی در طول حکومت پُر از جنایت خود بارها در زندان‌های مختلف، زندانیان سیاسی – عقیدتیِ نمازخوان و بی‌نماز را اعدام کرده است، چون اساس حکومت این رژیم بر پایه اعدام است و خوب می‌داند بدون استفاده از ماشین اعدام بسیار سریع سرنگون خواهد شد. این رژیم با هر اذان صبح جان‌هایی را با «کلام خدا» می‌گیرد و به جامعه نشان می‌دهد که اساس اسلام و دیگر «مذاهب ابراهیمی» با خونریزی و آدمکشی بنا شده‌اند.

جمهوری اسلامی تلاش می‌کند افراد و خانواده‌ها را شریک قتل و جنایت خود کند تا اعدام را موجه جلوه دهد و حس انتقام‌جویی و خشونت در جامعه را باز تولید کند. این دیگر به فرهنگ عمومی تبدیل شده است که ریشه جرم و جنایت همین حکومت تبهکار است. اعتراضات علیه اعدام و فرهنگ انسانی مخالفت با اعدام کار جمهوری اسلامی را بسیار دشوارتر کرده است. مردم هر چه بیشتر درک می‌کنند که اعدام قتل عمد حکومتی است.