مندرج در ژورنال شماره ۸۱۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
در صحنه سیاسی ایران این روزها دو اتفاق بهموازات هم و البته در تقابل باهم پیش میرود.
از یکطرف در کف خیابان، در ادامه اعتصابات کارگران نفت، پرستاران و کادر درمان یکی از بزرگترین اعتصابات کارگری را رقم میزنند. از طرف دیگر در صحن مجلس اسلامی، پاسداران نظام اسلامی در ادامه سیرک انتخابات ریاستجمهوری، مشغول جنگ لفظی مضحک رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی هستند.
از یکطرف، پرستاران در کف خیابان شعار میدهند: “حقمونو نگیریم شیفتمونو نمیریم” و حمایت و همبستگی جلب میکنند. بازنشستگان معترض شعار میدهند “تا حق خود نگیریم، از پا نمینشینیم”، “اتحاد، اعتراض، علیه فقر و فساد” و با شعار “پرستار سلامت حمایت، حمایت” از همرزمان خود علیه چپاولگران حاکم حمایت میکنند. از طرف دیگر، نمایندگان مفتخور حکومت در مجلس برای اطمینان از یک دولت امنیتی و سهم بیشتر بر سفره چپاول یقه میدرانند و دروغ میبافند و جنگ زرگری راه میاندازند و خشم و انزجار و نفرت میلیونها انسان را تحویل میگیرند.
از یکطرف پرستاران که برای تأمین سلامت و امنیت و زندگی خود و میلیونها شهروند از جان و زندگی مایه گذاشتهاند در کف خیابان مبارزه میکنند. از طرف دیگر، در مجلس اسلامی، برای وزارت آدمکشان فاسد، مثلاً آیتالله امنیتی هفتخطی مثل خطیب در کابینه رئیسجمهور حقنهای ذوب شده در خامنهای بحث و جدل میکنند. آیتاللهی که از “شناسایی جاسوسان موساد در ۲۸ کشور بهعنوان دستاوردهایش در دولت رئیسی در مقابله با “رژیم صهیونیستی” – همان رژیمی که همین دیروز در بیخ گوش خامنهای اسماعیل هنیه را لتوپار کرد – لاف میزند.
کاربری در شبکههای اجتماعی نوشته بود که “آقای پزشکیان که از نهجالبلاغه میخواند در انتخاب وزرا بین “دو علی” گیرکرده و این لیست (وزرای پیشنهادی برای کابینه) نشان میدهد که در نهایت رضایت علی خامنهای را انتخاب کرده است.”
برای مردمی که علیه هر دو علی، علی نهجالبلاغه و علی نظام اسلامی انقلابی با شعار “زن زندگی آزادی” خلق کردند، البته این سخن کاربر شبکه اجتماعی چیز جدیدی ندارد. خالقین این انقلاب عزم کردهاند علی خامنهای را بهمثابه تجسم نظام اسلامی، تجسم اسلام در حکومت، تجسم احکام قرآن و نهجالبلاغه امام اول شیعیان، به جایی پرتاب کنند که سزاوارش است: زبالهدان تاریخ.