روزنه rowzane خبری – تحلیلی
نشریه ژورنال شماره ۱۱۰۳ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
مسعود پزشکیان در پاسخ به اعتراضات از نقض گسترده حقوق زندانیان سیاسی، منتقدان را “بی‌عرضه” و “نامرد” خطاب کرد. او در نشست “فعالان سیاسی و اجتماعی استان زنجان” که پنج‌شنبه ۹ مرداد برگزار شد، گفت: “ایرانی‌های خودفروخته در خارج می‌نشینند و در رسانه‌ها می‌گویند که معلوم نیست زندانیان را کجا بردند و حقوق بشر چه شد.”
چه شد؟ همین چند روز پیش همین رئیس‌جمهور حکومت اسلامی خطاب به ایران خارج از کشور نطق کرده بود که با وزارت اطلاعات و نهادهای امنیتی و قوه قضاییه صحبت شده که ایرانیان خارج کشور بدون ترس بتوانند به ایران برگردند. هنوز جوهر آن اراجیف خشک نشده ما “خارج‌نشینان” خودفروخته شدیم و مستوجب عذاب اسلامی. چرا؟ به این دلیل که زندانیان سیاسی را تنها نگذاشته‌ایم و صدای همه آنها شدیم.
یادتان که هست همین دیروز دولت پزشکیان لایحه کذایی “مقابله با انتشار محتوای خلاف واقع در فضای مجازی” را از مجلس پس گرفت، چون به عینه دیده است که سمبه خشم مردم علیه جمهوری اسلامی خیلی پُر زور است و نمی‌شود در این کشور متلاطم از مبارزات بنیان‌کن چنین چرندیات را به خورد مردم داد.
اینها کم بود که کشور یکپارچه غرق خاموشی و بی‌آبی شده است. اقتصاد و سیاست و فرهنگ حکومت اسلامی موضوع بزرگ‌ترین چالش‌های اجتماعی است و در چنین آشفته‌بازاری ایرانیان خارج کشور گریبان دشمن داخلی خود را رها نمی‌کنند. زندانیان سیاسی به تبعیت از فضای سرنگونی‌طلبانه در ایران علی‌رغم همه درد و رنجی که تحمل می‌کنند، اما یکپارچه شور و امیدند. امیدی که از پشت دیوارهای بلند زندان‌ها، گرمای مبارزه به خارج ساطع می‌کنند و این انرژی مرزهای ایران را در می‌نوردد و به جهان پرواز می‌کند تا نه‌تنها ایرانیان سرنگونی‌طلب در خارج کشور که همه مردم انسان‌دوست و ضد حکومت اسلامی به یاری مردم ایران بشتابند.
طبعاً نامردهای مخالف کمتر از مردان مخالف نیستند. “نامردانی” که نماینده راستین جنبش انقلابی زن زندگی آزادی‌اند. پزشکیان همراه با همه اوباش‌های اسلامی در رأس حکومت اسلامی با بد پدیده‌ای طرف است. مردان و زنان انقلابی، مدرن، ضد اسلام و برابری‌طلب.
