پزشکیان و اپوزیسیون – کیوان جاوید

نشریه ژورنال شماره ۱۰۹۶ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

پزشکیان گفته است که جمهوری اسلامی “آمادگی دارد بر پایه انصاف و عدالت با اپوزیسیون گفت‌وگو کند.”

بسیاری از نیروهای اپوزیسیون به این یاوه‌گویی پزشکیان عکس‌العمل نشان دادند و این خزعبلات را تجزیه تحلیل کرده‌اند. گفتند اگر راست می‌گویی با میرحسین موسوی باب گفتگو را باز بکن. گفتند نظام شما حتی حین مذاکره دست به ترور اپوزیسیون سرنگونی‌طلب زده است و بنابراین دروغ می‌گویی که می‌خواهی با اپوزیسیون گفتگو کنی. اینها را گفتند تا نقدی باشد به صحبت‌های پزشکیان. اما این بیچاره بی‌جهت مورد چنین نقد تند و تیزی قرار می‌گیرد. به چند دلیل ساده:

منظورش از اپوزیسیون نیروهای مخالف جمهوری اسلامی نیستند؛ آنها که می‌گویند جمهوری اسلامی لکۀ ننگی به دامن جامعه است؛ آنها که چاره کار را در سرنگونی این حکومت می‌دانند. در فرهنگ سیاسی به اینها می‌گویند اپوزیسیون نه به اصلاح‌طلبان. منظور این بیچاره گفتگو با احزاب سیاسی مخالف نظام نیست او می‌گوید با تاج‌زاده‌ها و طیف خودی‌های زندانی شده و ممنوع‌التصویر شده، چون خاتمی، باب گفتگو را باز کنیم. منظور او از اپوزیسیون آن طیفی است که در عین مخالفت با شخص خامنه ای به اصل حفظ نظام اسلامی اعتقاد دارند.

پزشکیان می‌خواهد از اصلاح‌طلبان حکومتی که مورد قهر خامنه‌ای قرار گرفته‌اند نبش قبر کند و درعین‌حال دامنه نفوذ خودش و یارانش را در حکومت بالا ببرد. این رئیس‌جمهور اسلامی یک پیام غیرمستقیم برای “آقا” هم دارد. حالا که موقعیت شما تا این حد شکننده است و در سرپیچ حوادث سیاسی ممکن است با سر در لجن خودساخته‌ات فروبروی و ما را هم با خود به قعر دره سرنگونی بکشی، بهتر است این طیف رانده‌شدگان حکومتی را به خود نزدیک کنی تا شاید نوش‌دارویی باشند بر درد بی‌درمان حکومت اسلامی.

معنی اپوزیسیون در جامعه ایران یعنی سرنگونی این حکومت و جاروکردن کل این بساط جنایت اسلامی و به محاکمه کشاندن همه این تباه‌کنندگان زندگی. مردم معنی دقیق اپوزیسیون را در کله‌پوک حکومت فرو کرده‌اند. از جمله با همان شعار معروف “اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا”.