پشت‌صحنه استعفای ظریف – کیوان جاوید

مندرج در ژورنال شماره ۸۰۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

محمدجواد ظریف در دومین پیام استعفایش گفت: “در پی فشارهای مرتبط با دو تابعیتی بودن فرزندانش به این تصمیم رسیده است.”

مشکلات دو تابعیتی بودن فرزندان ظریف دلیل فرعی برای این بیرون پریدن از کشتی سوراخ پزشکیان است. ظریف شامگاه یکشنبه و ساعاتی پس از معرفی فهرست دولت مسعود پزشکیان، تجربه ریاست شورای راهبری برای انتخاب کابینه را “پر از کاستی” توصیف کرد. اعتراض ظریف این است که تعداد زیادی از لیست بلندبالایی که او تهیه کرده، رد شده و افراد دیگری در لیست پزشکیان قرار گرفتند که همسو با کابینه ابراهیم رئیسی هستند.

کسانی که پشت‌صحنه هر چیدمان سیاسی و هر موضع‌گیری در سیاست و جابه‌جایی نیروها را به‌درستی می‌بینند، طبعاً از استعفای ظریف نه‌تنها شوکه نشده‌اند؛ بلکه همین روزهای اختلاف و درگیری و بر سر هم کوفتن را در میان سران حکومت اسلامی به‌راحتی پیش‌بینی کرده‌اند. به‌عنوان نمونه حزب کمونیست کارگری با تحلیل دقیق از اوضاع سیاسی در ایران و صف‌بندی‌های مافیای درون حکومت به‌خوبی می‌دانست که از امامزاده پزشکیان انتظار معجزه‌ای نباید داشت.

انتخابات ریاست‌جمهوری دردی از حکومت درمان نخواهد کرد. رژیم قدرت بسیج اجتماعی ندارد. اختلافات درونی رژیم بیشتر از این حرف‌ها است که بتوانند اجماعی داشته باشند و برای کنترل جامعه اتحادی هر چند موقت در میان صفوف خود به وجود بیاورند. وقتی خامنه‌ای از مجلس خواست پشت سر دولت جدید به خط شوند و از این دولت حمایت کنند، گفتیم موقعیت رژیم حکایت آن اسب‌هایی است که در سربالایی از زور خستگی همدیگر را گاز می‌گیرند و به هم جفتک می‌پرانند.

ما گفتیم شرایط در جامعه انقلابی است. یعنی مردم در هر حرکت و اعتراضشان سرنگونی رژیم را در چشم‌انداز مبارزه خود قرار داده‌اند. این نخواستن حکومت کلید همه درگیری‌ها و بحران‌های حکومت است. هیچ حکومتی نمی‌تواند مادام که اکثریت عظیم جامعه خواهان سرنگونی است، اتحاد و همدلی داشته باشد.

ظریف استعفا داد و این استعفاها و به جان هم افتادن‌ها به‌شدت اوج می‌گیرد، زیرا رژیم اسلامی از پسِ یک جامعه به‌شدت قطبی شده و سرنگونی‌طلب بر نمی‌آید. اعتراضات هر دم رو به گسترش در ایران آینه تمام نمایی از واقعیت سیاسی در ایران است که پشت جمهوری اسلامی را می‌شکند. تقویت اعتراض متحدانه در یک سنگر مشترک برای آزادی و برابری رمز پیروزی ما و سرنگونی حکومت است.