پناهندگان در آلمان بیشتر به چه کارهایی مشغول هستند؟

رادیو آلمان:پناهندگان در آلمان بیشتر به چه کارهایی مشغول هستند؟

گزارشی از انستیتوی اقتصاد آلمان نشان می‌دهد که حدود ۶۰ درصد افرادی که در سال‌های اخیر به آلمان پناهنده شدند “کارگر” هستند. تا ماه سپتامبر سال ۲۰۱۷ بیش از ۱۹۵ هزار نفر در مشاغل رسمی مشغول به کار شده‌اند.

بر اساس پژوهش انستیتوی اقتصاد آلمان که روز پنج‌شنبه (۲۸ دسامبر/ ۷ دی) منتشر شد، تقریبا ۶۰ درصد افرادی که در سال ۲۰۱۵ و در موج چند صد‌هزار نفری از ۸ کشور جهان به ویژه سوریه و افغانستان به عنوان پناهنده وارد آلمان شدند، “کارگر” هستند. در این میان افغان‌ها با بیش از ۵۰ درصد بزرگترین بخش را به خود اختصاص داده‌اند.

طبق این گزارش ۴۳ درصد از این تعداد را کارگران متخصصی تشکیل می‌دهند که به کارهایی می‌پردازند که به حداقل دو سال دوره آموزشی نیاز دارد.

۹ و ۴ دهم درصد هم افرادی با مدارک تحصیلی لیسانس یا بالاتر هستند.

بیشتر بخوانید: گزارش تحقیقی: پناهجویان ایرانی بالاترین سطح آموزش‌ را دارند

مشاغل پناهندگان

براساس گزارش انستیتوی بازار کار در نورنبرگ شمار پناهندگانی که در مشاغل رسمی دارای بیمه‌های اجتماعی و پرداخت مالیات استخدام شده‌اند در ماه مارس سال ۲۰۱۷ تقریبا ۱۴۰ هزار نفر بوده است که این مقدار در ماه سپتامبر به ۱۹۵ هزار نفر رسیده است.

به گفته رایموند بکر، عضو هیئت رئیسه اداره کار آلمان، بیشترین شمار پناهندگانی که مشغول به کار شده‌اند به عنوان “نیروی کار کمکی” استخدام شده‌اند.

بر اساس تحقیقات انستیتوی اقتصاد آلمان که مربوط به مارس سال ۲۰۱۷ است، حدود یک پنجم پناهندگان در شرکت‌های تامین امنیت و نگهبانی، فضای سبز شهری، امورات ساختمانی و دیگر رشته‌های خدماتی مشغول به کار هستند. ۹ درصد در شرکت‌های کاریابی کارمی‌کنند که به کارفرمایان نیروی کار معرفی می‌کنند.

تقریبا ۱۷ درصد پناهندگان شاغل، در رستوران‌ها و کافه‌ها مشغول به کار هستند. ۱۲ و ۴ دهم درصد در بخش تجارت، ۱۱ و سه دهم درصد در بخش بهداشت و تقریبا ۱۰ درصد در عرصه خدمات اجتماعی.

طبق تخمین متخصصان انستیتوی اقتصاد آلمان در آینده نزدیک بر تعداد پناهندگانی که به عنوان “دستیار” کار خواهند کرد، افزوده خواهد شد.

طبق آمار اداره فدرال کار آلمان ۴۲۰ هزار پناهنده در این کشور به عنوان “افراد در جستجوی کار” به ثبت رسیده‌اند. از این میزان تعداد ۱۷۵ هزار نفر همچنان “بیکار” محسوب می‌شوند. بقیه در حال گذراندن کلاس زبان و دوره‌های آموزشی گوناگون هستند که هزینه آن‌ها از بودجه دولتی “کمک‌های اجتماعی” تامین می‌شود.