پنجمین سالگرد آبان خونین ۹۸ – سینا پدرام

مندرج در ژورنال شماره ۸۸۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

با  گذشت ۵ سال از آبان خونین، هنوز آمارهای دقیقی از کشتار معترضین این اعتراضات در دست نیست و رژیم دیکتاتوری اسلامی با تمام توان  اطلاعات لازم از این اعتراضات را مخفی نگاه‌داشته است. ۵ سال پس از این اعتراضات که به دنبال اعلام گرانی ۲۰۰ درصدی قیمت بنزین اتفاق افتاد هنوز خانواده‌های دادخواهان هیچ پاسخی نگرفته‌اند.

در عرض ۲۵ سال گذشته ایران شاهد اعتراضات و قیام‌ها شهری مختلفی بر علیه رژیم اسلامی بوده است. انقلاب زن زندگی آزادی متأخرترین تلاش وسیع مردم برای سرنگونی رژیم بوده است.

با خیزش دی‌ماه ۹۶ جامعه عملاً به تمامی جناح‌های آن اعلان جنگ کرد و نشان داد که هیچ توهمی به هیچ یک از جناح‌های رژیم ندارد. اگر در گذشته، جامعه از اختلافات جناح‌ها به عنوان محملی برای شروع اعتراضات خود سود می‌جست، با شورش‌های شهری دی ۹۶ و با اعتراض به فقر و گرانی تمامی جناح رژیم را به مصاف کشید.

اما خیزش آبان‌ماه ۹۸ جایگاه ویژه‌تری در اعتراضات معاصر  پیدا کرد چرا که موضوع سرنگونی رژیم و اعتراضات معیشتی را مستقیماً به هم گره زد. سرنگونی به گفتنان رایج جامعه تبدیل کرد. خیزش‌های شهری به سرعت با وحشیت تمام توسط رژیم به خون کشید شد ولی در کمترین فرصت دریچه‌ای به روی جامعه گشود که مطالبه اصلی جامعه یعنی سرنگونی رژیم اسلامی را در صدر دستور کار اصلی جامعه قرار داد.

شیوع ویروس کرونا گرچه وقفه‌ای در این امر جامعه ایجاد کرد، ولی همانطور که انتظار می‌رفت عزم و اراده معترضین آبان در انقلاب زن زندگی آزادی بار دیگر متبلور شد و این بار به شکلی گسترده‌تر سوت پایان کار رژیم  را به صدا  در آورد.

خیزش‌های دی ۹۶ و آبان ۹۸ یک ویژگی دیگر اعتراضات ایران را هرچند به شکل موجز به جامعه نشان داد و آن حضور بارز زنان بود. انقلاب زن زندگی آزادی که به اولین انقلاب زنانه معروف هست، بارقه‌های این خصوصیت را در دی ۹۶ و آبان ۹۸ نشان داده بود.

آبان ۹۸ به خون کشید شد اما نهال امید و رزوی آزادی را در دل میلیون‌ها انسان کاشت. امیدی که با هر جرقه‌ای به آتشفشانی مبدل می‌شود. یاد جان باختگان آبان ۹۸ گرامی باد.