روزنه rowzane خبری – تحلیلی
“به پیر و جوان و کودک شلیک کردند. با تک‌تیراندازها، با رگبار، در خیابان و در نیزار. بسیاری به خاک افتادند. مادران و پدران را راهی سردخانه‌ها کردند تا بدانند چرا فرزندشان به خانه باز نیامده است، تا نشانی از فرزندشان بجویند.
خاکسپاری شبانه و ممنوعیت سوگواری چون شمشیر داموکلس بر سر همه باقی ماند. بسیاری به بند کشیده شدند. اغلب در گمنامی. به برخی تا پنج بار شلیک کردند. به قلب، به سر، به شادی، به جوانی، به اعتراض شلیک کردند چون عتراض به دیکتاتور اعظم‌شان را برنمی‌تافتند…
چون نمی‌توانستند مردم به جان آمده را با پاسخی که ندارند آرام کنند. نام بسیاری از آن‌ها ناگفته ماند و آن‌ها که برای دادخواهیِ عزیزان‌شان قد علم کردند با دستگیری، زندان، تهدید، شکنجه و آزار مداوم روبرو شدند.
اینترنت قطع شد و دنیا سکوت کرد. اما ما این جنایت آشکار را با چشمان خود دیدیم و خود را همقدم و همراه با تمام خانواده‌هایی می‌دانیم که می‌پرسند “چرا شلیک کردید؟”
عمر ستم همیشگی نیست، آبان در قلب ماست و این #آبان ادامه دارد
