پیام حمید تقوائی بمناسبت روز جهانی کارگر: طبقه کارگر نماینده اعتراض جامعه علیه سلطه یک درصدیها است!

متن کتبی پیام:

فرارسیدن روز کارگر را به کارگران در ایران، در سراسر جهان و به مردم آزاده دنیا تبریک میگویم.

روز کارگر روزی است که همه سرها بطرف طبقه کارگر می چرخد. مردمی که به شکاف عظیم بین دره فقر و کوه ثروت در همه کشورها، از اروپا و آمریکا گرفته تا کشورهائی مثل ایران، اعتراض دارند، مردمی که خواهان  آزادی و رفاه و رفع تبعیض هستند، مردمی که حتی نگران نابودی کره ارض در دست سرمایه داران سودپرست و مفتخور هستند، همه در اول ماه مه  به طبقه کارگر چشم میدوزند.

طبقه کارگر طبقه ای است که پرچم رهائی کل این مردم را در دست دارد. با مبارزات خودش علیه سلطه سرمایه دارها درهمه کشورها توده عظیم مردم، نود و نه درصد جامعه، را نمایندگی میکند که در زیر ستم و نابرابری و تبعیض سرمایه داری دارند خرد میشوند. امروز در غرب راسیسم و ترامپیسم سرمایه داری را نمایندگی میکند و موج اعتراضی وسیعی را علیه خودش بسیج کرده است و در کشورهائی مثل ایران و دیگر کشورهای اسلامزده نظام سرمایه بوسیله حکومتها و نیروهای مذهبی نمایندگی میشود که بجان مردم افتاده اند و فجایعی را آفریده اند که در تاریخ معاصر بشری بی نظیر است.

طبقه کارگر طبقه ای است که کیفر خواست خودش را علیه این نظام و علیه سلطه سرمایه داری در همه جای دنیا اعلام میکند، طبقه ای که با مبارزات و اعتراضات خودش الهام بخش بخشهای مختلف جامعه در مبارزه علیه مصائب و مشقات ناشی از سلطه سرمایه است.

یک نمونه مشخص و بارز این مبارزه در جامعه ایران جریان دارد. سال گذشته سالی بود که با بیانیه جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی علیه سرمایه داران مفتخور شروع شد. بیانیه ای که اعلام میکرد مفتخورهای حاکم به فکر تامین و حراست از سلطه خودشان هستند  و منظورشان از “امنیت ملی” امنیت ثروت و قدرت خودشان است. با پرونده سازی های امنیتی فعالین جنبش کارگری و فعالین جنبش معلمان و دیگر جنبشهای حق طلبانه را به زندان میاندازند که امنیت حکومت خودشان را حفظ کنند. این بیانیه از افزایش دستمزدها و حقوقها، از حق تشکل، از حق اعتراض  و اعتصاب و دیگر خواستهای پایه ای معلمان و کارگران و توده مردم دفاع میکند و در واقع پلاتفرمی است علیه نظام اسلامی سرمایه داری در ایران. سال گذشته با این بیانیه آغاز شد، بیانیه ای که نوید بخش یک سال پر تحرک و پر جنب و جوش در جنبش کارگری و در جنبشهای اعتراضی مختلف بود.

حکومت اسلامی درایران عقب مانده ترین و وحشی ترین و ارتجاعی ترین نوع حکومت سرمایه است. آیت الله های میلیاردر، کسانی که به اسم خدا و محمد و اسلام و غیره تسمه از گرده کارگران میکشند و جامعه را در محاق فروبرده اند، بر خلاف دوره قرون وسطی نماینده فئودالها و زمیندارها نیستند. اینها نماینده طبقه سرمایه دارند و  در زمره ثروتمند ترین و مفتخور ترین صاحبان سرمایه در ایران.

مبارزه کارگران در سال گذشته این را اعلام کرد که حتی اگر یک اختلاس از دزدیهای مفتخوران حاکم کم بشود تا حد زیادی مشکلات رفاهی بخشی از کارگران حل میشود. کارگران در شعارهایشان اعلام کردند که “زیر بار ستم زندگی نمیکنیم”. سال گذشته سال بچالش کشیدن حکومت از جانب طبقه کارگر بود. چالش حکومت  نه صرفا بر سر خواستهای برحق کارگران، که اهمیت و محوریت خودش را در مبارزات مردم دارد، بلکه برای آزادی زندانیان سیاسی، در دفاع از کودکان، علیه پرونده سازیهای امنیتی، در مبارزه علیه اعدام و غیره. در همه این عرصه ها شما ردپای جنبش کارگری و نقش فعالین و رهبران جنبش کارگری را مشاهده میکنید.

نه تنها در روز کارگر بلکه در تمام طول سال گذشته در ایران سرها بطرف جنبش کارگری چرخیده بود. جنبش طبقه کارگر نشان داد که چرا مبارزه برای آزادی و برای رهائی از مبارزه علیه سلطه سرمایه داری در ایران جدا نیست. و چرا مردمی که خواهان آزادی و برابری و رفاه هستند باید به مبارزه طبقه کارگر علیه سلطه سرمایه بپیوندند.

سال گذشته سالی پر جوشش و پر تحرک بود. سال گذشته از نظر دامنه اعتصابات و اعتراضات کارگری، از نظر شفافیت شعارها و خواستهای کارگران و حتی از نظر چالش سیاسی حکومت که طبقه کارگر پرچمش را بلند کرد سالی بی نظیر بود. امیدوارم، و باید با تمام توان بکوشیم،  که سالی که در پیش است سال پیشرویهای بیشتر و دستاوردهای بیشتر برای جنبش کارگری، برای اعتراض علیه سلطه سرمایه داری اسلامی و برای خلاصی جامعه نه تنها از شر حکومت مذهبی و ستم و تبعیضات و بیحقوقیهائی که این حکومت بر جامعه اعمال میکند، بلکه از شر کل نظام سرمایه داری در هر شکل و در هر نوع حکومتی باشد.

با امید پیشرویهای بیشتر و با امید پیروزی.

زنده باد روز جهانی کارگر!

زنده باد سوسیالیسم!

حمید تقوائی

6 اردیبهشت 1396، 26 آوریل 2017