روزنه rowzane خبری – تحلیلی
محمد نجفی، وکیل دادگستری و زندانی سیاسی در اوین، در پیامی خطاب به خامنه‌ای تأکید کرده است که برای نجات ایران تنها یک راه مانده است: “یا برو، یا بمیر”.
شنیدن این پیام، نشان از شجاعت و ایستادگی نجفی دارد؛ وکیلی آزاده که حتی از پشت میله‌های زندان جمهوری اسلامی نیز بی‌پروا رهبر جنایتکار را به چالش می‌کشد. چنین اعتراض جسورانه‌ای از درون زندان‌های جمهوری اسلامی، بازتاب نارضایتی عمیق و اعتراض فراگیری است که در سراسر جامعه زبانه می‌کشد.
امروز وسیع‌ترین اقشار مختلف مردم آشکارا در حال جدال با جمهوری اسلامی‌اند. جمهوری اسلامی زندگی و هستی مردم را هدف گرفته تا آنها را به تسلیم بکشاند. اما به جای تسلیم، موجی از اعتراض سراسر کشور را فراگرفته است. کارگران نفت دوباره به میدان آمده‌اند، بازنشستگان هر هفته تجمع می‌کنند، کادر درمان و پرستاران برای اعتراضات گسترده‌تر آماده می‌شوند. صدای اعتراض علیه تخریب محیط زیست و قطع مکرر برق و آب بلند است. زنان با کنار زدن حجاب اجباری برای همه حقوق انسانی خود مبارزه می‌کنند. در و دیوار شهرها پُر است از شعارهای سرنگونی‌طلبانه، و نوشته‌هایی علیه اعدام و برای آزادی زندانیان سیاسی. مردم جنگ افروزی رژیم را با شعار “نه جنگ میخوایم، نه کشتار، رفاه میخوایم ماندگار” و “غنی سازی زندگی حق مسلم ماست” به چالش کشیده‌اند. و این تنها بخشی از لیست بلند اعتراضات جاری در جامعه است.
مهم‌تر از همه اینکه سرکوب، شکنجه و اعدام دیگر کارایی خود را از دست داده است. رژیم با افزایش اعدام‌ها می‌کوشد جامعه را مرعوب کند، اما موفق نشده است. امروز این حکومت است که بیش از همه در هراس و کابوس دائمی از خیزش دوباره مردمی به سر می‌برد.
پیام محمد نجفی از زندان، حرف دل میلیون‌ها نفر از مردم ایران است. این حکومت باید کنار برود تا از نابودی بیشتر جامعه جلوگیری شود و با اتکا به اراده و قدرت خود مردم، راه برای آزادی، رفاه و خوشبختی جامعه هموار شود.
در آستانه سومین سالگرد انقلاب “زن، زندگی، آزادی” می‌توانیم با اتحاد و همیاری، هم‌صدایی بر سر خواسته‌های انسانی‌مان و پشتیبانی از مبارزات یکدیگر، همه جویبارهای پراکنده اعتراضات را به هم پیوند دهیم تا به سیلی خروشان بدل شود و ریشه ظلم و ستم را از بن برکند.
