پیش ‌فروش زنده ‌ماندن یا خرید قسطی “طبقه متوسط” – بابک یزدی

مندرج در ژورنال شماره ۸۹۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

یک گزارش میدانی در ایران درباره فقر و گرانی نشان می‌دهد که زندگی مردم “نسیه‌ای شده” و خرید قسطی کالاهای ضروری حتی “بر زندگی طبقه متوسط سایه انداخته” است.

موضوع گزارش تحت فشار سخت قرار گرفتن “طبقه متوسط” است. این هنوز با آن جمعیت عظیمی که زیر خط فقر مطلق قرار دارند فرق می‌کند. بر اساس اعلام مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در سوم آبان سال جاری، نرخ فقر در سال ۱۴۰۲ با رشد چهار دهم درصدی، به بیش از ۳۰ درصد جمعیت ایران رسیده است. طبعاً این همه واقعیت را بیان نمی‌کند.

حالا سونامی فقر و فلاکت گسترده‌تر می‌شود. فقری که بقول خودشان دامن طبقه متوسط را هم گرفته است. وقتی خوب به این طبقه متوسط نگاه می‌کنیم زندگی اکثریت عظیم مزدبگیران را مشاهده خواهیم کرد. طبقه متوسط با معیار سرمایه داران یعنی اساسا کسانی که یک خانه از خودشان داشته باشند و شغلی که از حد معمول حقوق‌های زیر خط فقر به درجه‌ای بیشتر دریافت کنند. این طبقه متوسط نیست این زندگی یک بخش دیگر از طبقه کارگر و کارمندانی است که اسیر فقر مطلق نیستند. با این “طبقه بازی” دارند خاک به چشم مردم می‌پاشند که انگار هر کس لقمه نان اضافی سر سفره خودش داشته باشد از نظر اقتصادی گلیمش را به خوبی از آب بیرون می‌کشد.

با این وجود این تعرض جدیدتر و وسیع‌تر به سفره‌های مردم را باید به خوبی رصد کرد و تعرض حکومت به رفاه و آسایش مردم را در همه ابعاد به دقت بررسی کرد. خرید قسطی کالاهای اساسی یعنی اینکه شما آینده را پیش فروش می‌کنید و بدهکارتر از گذشته، راهی برای جبران آن عقب‌ماندگی‌های اقتصادی ندارید. در ظاهر، این امروز به فردا کردن و از این ستون به آن ستون فرجی شدن شاید دردی را از آنان درمان کند، اما این درمان درد نیست این فرو رفتن بیشتر در باتلاق فقر و فلاکت است.

همانطور که می‌دانیم در حال حاضر، حداقل دستمزد ماهانه کارگران مشمول قانون کار، متأهل و دارای فرزند حدود ۱۱ میلیون تومان است، اما سبد معیشت به حدود ۳۷ میلیون تومان در ماه رسیده است. در برابر این چرخه نابودی اقتصادی فقط می‌توان با اتحاد سراسری همه مزدبگیران، بیکاران و معترضان پیشرو اجتماعی مبارزه کرد. باید دست‌به‌کار این اتحاد فرا صنفی هم شد.