روز گذشته ۱۶ آذر روز دانشجو بود. روزی که مستقیماً به انقلاب زن زندگی آزادی پیوند دارد و پیوند خود را با بیانیههایش نشان داد. به این دلیل روشن که دانشگاه یک سنگر مهم انقلاب زن زندگی آزادی بود. امسال دانشجویان از قبل به استقبال این روز رفتند. شعارنویسیهای فراوانی شد و بیانیههای بسیاری داده شد و وقتی قرار شد قالیباف این مهره جنایتکار حکومتی در پانزده آذر به دانشگاه برود، با شعارنویسی و نوشتن قاتل برو گمشو، و با اعتراضشان جواب این جنایتکار و حکومتیان را محکم دادند.
بیانیه تاریخی شانزده آذر امسال از سوی دانشجویان از سراسر کشور به مناسبت این روز مهر انقلاب زن زندگی آزادی را داشت. در همان سرتیترش این بیانیه شانزده آذر را نماد ایستادگی و مبارزات دانشجویان برابر هرگونه دیکتاتوری میخواند که امسال برای دومین بار “به نام زن – زندگی – آزادی” بر پا میشود. در سر سخن این بیانیه چنین آمده است: ” از یک سال گذشته یعنی از ۱۶ آذر قبلی که همراه بود با فراخوان سهروزه ۱۴، ۱۵ و ۱۶ آذر، تا این روزها و همزمان با نزدیکشدن به ۱۶ آذر امسال، ما دانشجویان در سراسر کشور یکی از مؤثرترین جنبشهای مبارزاتی (جنبش دانشجویی) در تعیین سرنوشتمان به دست خودمان را بهپیش بردهایم. ما دانشجویان مبارز، پیشرو، انقلابی، رادیکال، مدافع برابری، سکولار و آزادیخواه؛ در عملکردمان نشان دادیم که یکی از فعالترین و متشکلترین بخشهای جامعه برابر جمهوری اسلامی و یکی از سرسختترین بخشهای جامعه در مبارزه علیه این رژیم بوده و هستیم. ما دانشجویان، انقلاب «زن، زندگی، آزادی» و تداوم آن در تمام شکلهای میدانی و سیاسی را زندگی کردهایم و دقیقاً به همین دلیل است که جمهوری اسلامی از آغاز سال تحصیلی جاری، سنگینترین و سختگیرانهترین ادوات کنترل خود را روانه دانشگاهها کرده و تمام تلاشش را به کار گرفته تا دانشگاه را تبدیل به پادگان نظامی کند”.
بیانیهای رزمنده که با فریاد ایستادهایم تا پایان و شعار جمهوری اسلامی نابود باید گردد، پیروز باد انقلاب زن، زندگی، آزادی سخن آخرش چنین است: “ما اعلام میکنیم که این روند نخنمای سرکوب توسط حکومت در دانشگاهها برای متوقف کردن انقلاب «زن زندگی آزادی» و مهار فعالین دانشجو و حاکم کردن حجاب و تفکیک جنسیتی و نیروهای سرکوب، امنیتی، عقیدتی، نظامی و شبهنظامی همچنان که تا الان موفق نبوده، در ادامه هم موفق نخواهد بود و ما دانشجویان آن را در هم خواهیم کوبید، ما دانشجویان در کنار دانشآموزان، زنان و جوانان و همراه با خانوادههای دادخواه و زندانیان سیاسی و در کنار کارگران و معلمان و بازنشستگان، با تکیه به پیروزیهایی که برابر دیکتاتورها و زورگویان به دست آوردهایم، انقلاب «زن زندگی آزادی» را تا پیروزی کامل بهپیش خواهیم برد”.
دانشجویان تعلیقی نیز به مناسبت شانزده آذر بر اعتصاب سراسری دانشگاههای کشور در برابر سرکوبگریهای حکومت تأکید کردند و بر خواستهای فوری دانشجویان تأکید کردند. خواستهای اعلام شده آنها از جمله عبارتاند از: حق تحصیل در دانشگاه، حق تشکیل اجتماعات، حق آزادی اندیشه و بیان، حق انتقاد و مطالبهگری، حق برخورداری از خوابگاه، حق حفظ حریم خصوصی.
به مناسبت این روز همچنین دانشجویان دانشگاههای تهران، شهید بهشتی (ملی)، علامه طباطبایی، فردوسی مشهد، اصفهان و یزد بیانیهای مشترک انتشار دادند و ضمن اشاره به سرکوبگریهای حکومت بر تداوم اعتراضات خود تأکید کردند. در بخشی از این بیانیه آمده است: “جنبش دانشجویی بیدار است. امروز به احترام تاریخ و وظیفهٔ انسانی خود همانطور که پیشتر فریاد زدهایم، ما دانشجویان آتش روشنیبخش راه فرداییم و خار چشم استبداد باقی خواهیم ماند.”
همچنین جمعی از دانشجویان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به مناسبت روز دانشجو به یاد دانشجویان دربند و اخراجی و تعلیقی پیامی دادند. در بخشی از پیام این دانشجویان آمده است: “ما دانشجویان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بر همه آن کسانی که فریاد دادخواهی میزنند و در مقابل بیحرمتیهایی که به مقام دانشجو وارد شده ایستادگی میکنند درود میفرستیم و از آنها میآموزیم. باشد که سالهای آینده در ایرانی بهتر و آزاد، این روز را در کنار هم جشن بگیریم و به شجاعت امروزمان افتخار کنیم. ما تا آن روز برای رسیدن به هدفمان متوقف نخواهیم شد و دست از مبارزه نخواهیم کشید. زندهباد مبارزه زنان، دانشجویان، کارگران، معلمان و تمام گروههای ستمدیده که برای آزادی، مرزهای تعیین شده را به بازی و سخره گرفتهاند و از میان سنگلاخها، مقاومت و آزادگی را زیست میکنند. چرا که تنها چیزی که از خود آزادی زیباتر است، ایستادن برای آن است. به امید روزی که دانشگاه و دانشجو آزاد باشند.”.
بیانیههای دیگر به مناسبت روز دانشجو از سوی شورای بازنشستگان ایران و کانون صنفی معلمان ایران (تهران) داده شد. کانون صنفی ضمن اعلام همبستگی با جنبش دانشجویی، ۱۶ آذرماه را به همه دانشجویان و دانشگاهیان تبریک گفت. همچنین تعدادی از اعضا و دوستداران کانون صنفی معلمان با حضور بر سر مزار سه دانشجویی که در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ در دانشگاه تهران با هجوم نیروهای نظامی به دانشگاه، جان باختند، یاد جانباختگان انقلاب را گرامی داشتند. در بخشی از بیانیه این شورا آمده است: ” حضور تعیینکننده و روزهای درخشان جنبش دانشجوئی در انقلاب زن، زندگی، آزادی بهعنوان نیروی محرکه عروج و اعتلای آن، حکومت را به سازماندهی گسترده برای انتقامگیری و سرکوب جنبش دانشجوئی سوق داد. همپای سرکوبهای خونین در خیابانها، پروژه ارعاب و حذف دانشجویان و اساتید و منتقدان از دانشگاهها همچنان ادامه دارد. همراه با بازداشت و حبس دانشجویان، تصویب آئیننامههای ضددانشجویی، تعلیق و اخراج دانشجویان و اساتید، محرومیت از حق تحصیل تعداد زیادی از دانشجویان با صدور احکام فلهای و ناعادلانه، افزایش ابزارهای نظارتی و کنترلی، انتصاب رؤسای امنیتی بیربط به دانش و دانشگاه، قدرتگیری بیشازپیش نیروهای حراست و مداخلههای بیسابقه این نهاد در امورات دانشجوئی مخصوصاً دختران دانشجو، بخشی از پروژه سرکوب است. سیاستی که نهتنها بازدارنده نیست؛ بلکه خشم مردم را در شرایط سخت معیشتی کنونی دوچندان میکند. امسال در حالی به استقبال شانزده آذر میرویم که علیرغم ادامه سرکوب و تلاش برای ایجاد جو خفقان با احضار، بازداشت و صدور احکام سنگین در مورد فعالین، مقاومت و مبارزه دانشجویان همپای سایر نیروهای اجتماعی معترض به شرایط موجود بهویژه کارگران، معلمان، بازنشستگان، بیوقفه ادامه دارد. در شرایط و فضای کنونی جامعه ایران، دانشجویان تأثیرگذاری خود را با گرهزدن مطالباتشان به زندگی اجتماعی و خواست عمومی مردم بهپیش میبرند”.
علاوه بر تشکلهای دانشجویی و نهادهای مردمی پیامهایی نیز از درون زندان داده شد. از جمله از رضا شهابی از فعالین کارگری در زندان اوین پیام داد. همچنین چهرههایی چون اسماعیل بخشی از فعالین شناخته شده کارگری نیشکر هفتتپه به مناسبت شانزده آذر روز دانشجو پیام دادند و بالاخره اینکه در تجمعی به مناسبت شانزده آذر از سوی دانشجویان شعار داده شد: ” دانشجوی زندانی/ فقر، فساد، گرانی! “. این شعار پیوند عمیق اعتراضات دانشجویان با کارگران که شعار اتحاد اتحاد علیه فقر و فساد را سر میدهند و شعار فقر، فساد، گرانی، میریم تا سرنگونی که شعار مهمی از انقلاب زن زندگی آزادی بود را به نمایش میگذارد.
بهاینترتیب ۱۶ آذر امسال با بیانیههای پرشور بخشهای مختلف دانشجویان و کارگران و بازنشستگان، صدای انقلاب زن زندگی آزادی را بازتاب داد و به روزی در ادامه این انقلاب تبدیل گردید. ۱۶ آذر چه در دیکتاتوری آریامهری و چه در حکومت اسلامی یک روز شاخص در مبارزه علیه دیکتاتوری است و صدای دانشجویان مبارز تا سرنگونی کامل حکومت اسلامی و دستیابی به جامعهای آزاد که هیچ دانشجو و انسان معترضی زندانی نشود و همه زندانیان سیاسی آزاد گردند ادامه خواهد یافت.