چای سریلانکا و یک حکومت مستاصل – منظر دریاکناری

مندرج در ژورنال شماره ۷۸۶ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

سریلانکا “۵۵ میلیون دلار” از بدهی خود به ایران را با چای تسویه کرد. سریلانکا از پرداخت بخش دیگری از بدهی خود به جمهوری اسلامی بابت واردات نفت خام، از طریق صادرات چای خبر داد. این رقم بخشی از بدهی ۲۵۱ میلیون دلاری سریلانکا بابت واردات نفت از ایران است که اسفند پارسال نیز ۲۰ میلیون دلار آن در قالب صادرات چای، تسویه شده بود.

شاید گفته شود این موضوع خیلی بااهمیتی نیست و استلال شود بالاخره کشور نیازمند چای هم هست و چه کسی است که نداند ایران در کنار چند کشور خاص دیگر یکی از بزرگترین کشورهایی است که  مردمانش عاشق نوشیدن چای هستند. اما این همه داستان صادرات چای سریلانکا به ایران نیست. اصل قضیه این است که جمهوری اسلامی دسترسی به دلار در معاملات اقتصادی بین‌المللی ندارد و هیچ بانکی مجاز نیست قانونا با جمهوری اسلامی وارد داد و ستد اقتصادی شود. جمهوری اسلامی نفت را به ارزان‌ترین قیمت ممکن بصورت قاچاق در بازار جهانی می‌فروشد و طرف مقابل یا پولش را به دلیل بلوکه بودن اقتصادی نمی‌دهد یا با صدور انواع کالاهایی بنجل تسویه حساب می‌کند.

این اقتصاد و سیاست در جهان محکوم به شکست است. هیچ حکومتی نمی‌تواند مادام که منبع تروریسم جهانی است و مورد بی‌مهری اکثرکشورهای جهان قرار گرفته و حامیان تاثیرگذاری نیز در افکار عمومی جهانی ندارد و در داخل کشور هم با دهها بحران ریز و درشت دست به گریبان است و بیناد حکومتش توسط مردم منظما تهدید می‌شود، آینده‌ای برای بقا داشته باشد.

در همین راستا است که حزب کمونیست کارگری مداوما اعلام کرده است که جمهوری اسلامی با یک انقلاب اجتماعی سرنگون می‌شود به همین دلیل است که هیچ تغییری در جمهوری اسلامی برای اصلاح این حکومت ممکن نیست. این حکومت بر اساس شعار “مرگ بر آمریکا” شکل گرفته است و دست شستن از این شعار یعنی فروپاشی همه ارکان ایدئولوژیکی و ساختارهای سیاسی و فرهنگی این حکومت. وقتی با تغییر مهره‌هایی در حکومت بعضا افراد یا حتی احزابی به این نتیجه می‌رسند که شاید حکومت قصد بازنگری در سیاستهای کلان خود را دارد و خوب است با این حکومت مدارا شود، باز هم ما این حکم را در برابر همه قرار میدهیم. رژیم همانطور که مردم ایران می خواهند با انقلاب سرنگون می شود.