چرا بایدن به اوکراین نیرو اعزام نمی‌کند؟

• باربارا پلت آشر.بی‌‌بی‌سی:چرا بایدن به اوکراین نیرو اعزام نمی‌کند؟

جو بایدن سرمایه دیپلماتیک هنگفتی را برای مقابله با تجاوز روسیه به اوکراین صرف کرده است.

دولت او بی‌وقفه هشدارهايی آخرالزمانی درباره حمله‌ای قریب الوقوع پخش کرد – که درست از آب در آمد – و اعلام کرد نظم بین‌المللی کمترین چيزی است که خطر است.

اما آقای بایدن اين نکته را هم روشن کرده است که آمریکایی‌ها حاضر به جنگ نیستند، هر چند روس‌ها آشکارا مايل به جنگ هستند. علاوه بر این، او حتی اعزام نیرو به اوکراین برای نجات شهروندان آمریکایی را منتفی دانسته و در واقع نیروهایی را که به عنوان مشاور و ناظر نظامی در اوکراین خدمت می‌کردند، از آن‌جا خارج کرده است.

چرا او این خط قرمز را در پرهزینه‌ترین بحران سیاست خارجی دوره ریاست جمهوری خود کشیده است؟

پای منافع امنیت ملی در میان نیست

اول از همه، اوکراین در همسایگی آمریکا نیست. در مرز ایالات متحده واقع نشده است. میزبان پایگاه نظامی ایالات متحده هم نیست. این کشور ذخایر استراتژیک نفتی ندارد و شریک تجاری بزرگی نیست.

اما فقدان منافع ملی باعث نشده است که رؤسای جمهور سابق در گذشته از جان و مال کشور خود برای دیگران مایه نگذارند. در سال ۱۹۹۵ بیل کلینتون در جنگی که پس از فروپاشی یوگسلاوی به وقوع پیوست، مداخله نظامی کرد. و در سال ۲۰۱۱ باراک اوباما همین کار را در جنگ داخلی لیبی انجام داد، و هر دوی اين‌ها عمدتاً با استدلال مداخله بشردوستانه و حقوق بشری بودند.

در سال ۱۹۹۰ جورج بوش ائتلاف بین‌المللی خود را برای بیرون راندن عراق از کویت به عنوان دفاع از حاکمیت قانون در برابر حاکمیت جنگل توجیه کرد. مقامات ارشد امنیت ملی جو بایدن هنگام توصیف تهدید روسیه علیه اصول بین‌المللی صلح و امنیت از زبان مشابهی استفاده کرده‌اند. اما آنها پاسخ را جنگ اقتصادی از طریق تحریم‌های فلج کننده می‌دانند، نه عملیات نظامی.

بایدن مداخله نظامی نمی‌کند

دلیلش غرایز پرهيز از مداخله‌جویی جو بایدن است.

درست است که این خصلت‌های او به مرور زمان شکل گرفته‌اند. او از اقدام نظامی ایالات متحده در دهه ۱۹۹۰ برای مقابله با درگیری‌های قومی در بالکان حمایت کرد. و به حمله بدفرجام آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ رأی مثبت داد. اما از آن زمان به بعد او نسبت به استفاده از قدرت نظامی ایالات متحده محتاط تر شده است.

بایدن با مداخله اوباما در لیبی و همچنین افزایش نیروهایش در افغانستان مخالف بود. او با قاطعیت از دستور خود مبنی بر خارج کردن نیروهای آمریکایی از افغانستان در سال گذشته با وجود هرج و مرج همراه با آن و فاجعه انسانی به جای مانده از آن دفاع می‌کند.

و دیپلمات ارشد او آنتونی بلینکن – “مشاور محرم” بایدن که ۲۰ سال است سیاست خارجی رئیس جمهور را در کنار او طراحی کرده است – امنیت ملی را بیشتر به مبارزه با تغییرات اقلیمی، مبارزه با بیماری‌های جهانی و رقابت با چین تعریف کرده است تا مداخله نظامی.

آمریکایی‌ها هم خواهان جنگ نیستند

نظرسنجی اخیر AP-NORC نشان داد که ۷۲ درصد گفتند که ایالات متحده باید نقشی جزئی در درگیری روسیه و اوکراین ایفا کند یا اصلاً نقشی نداشته باشد.

آنها روی مسائل مربوط به مسائل معیشتی‌شان، به ویژه تورم فزاینده متمرکز شده‌اند، که بایدن در آستانه انتخابات میان دوره‌ای باید به آن توجه کند.

در واشنگتن، این بحران، قانونگذاران هر دو طرف را که خواستار سخت‌ترین تحریم‌ها هستند، به خود مشغول کرده است. اما حتی چهره‌های قطعا جنگ‌طلبی مانند سناتور جمهوری‌خواه تد کروز نیز نمی‌خواهند بایدن نیروهای آمریکایی را به اوکراین بفرستد و “جنگی خونين را با پوتین آغاز کند”.

یکی دیگر از جنگ‌طلبان سیاست خارجی، سناتور جمهوری‌خواه مارکو روبیو، گفته است که جنگ بین دو قدرت هسته‌ای بزرگ جهان به نفع هیچ کسی نخواهد بود.

خطر رویارویی ابرقدرت‌ها

مهم‌ترین نکته این است – ذخیره کلاهک‌های هسته‌ای پوتین.

بایدن نمی‌خواهد با خطر درگیری مستقیم بین نیروهای آمریکایی و روسی در اوکراین جرقه یک “جنگ جهانی” را بزند و در این مورد علنا صحبت کرده است.

آقای بایدن در اوایل این ماه به ان‌بی‌سی گفت: “اینطور نیست که ما با یک سازمان تروریستی سروکار داشته باشیم. ما با یکی از بزرگترین ارتش‌های جهان روبرو هستیم. این وضعیت بسیار دشواری است و ممکن است همه چیز به سرعت به هم بریزد.”