روزنه rowzane خبری – تحلیلی
سلطنت طلب ها و راست ها سعی میکنند به اشکال گوناگون پرچم شیر و خروشید و سرود ناسیونال فاشیستی”ای ایران” را به دیگران تحمیل کنند و از طرفی آنرا به همه مردم ایران ربط داده و به روایتی ” ملی” جا بزنند.
قبل از هر چیز باید گفت که پرچم رسمی ایران در سازمان ملل، همان پرچم رژیم اسلامی با کلمه خرچنگی “الله” در داخل آن هست. و تقریبا هیچ اپوزیسیونی آن را قبول نداشته و حمل نمی کند. و ما در حزب کمونیست کارگری ده ها سال هست که اجازه نداده ایم کسی در خارج کشور آن را در خیابانها یا در تجمعات حمل کند.
پرچم های دیگر با نسخه های متفاوت، “با شیر و بی شیر”، “با شمشیر و بدون شمشیر”، “با تاج و بدون تاج”، نوع مجاهدینی و بدون هیچ آرمی فقط سه رنگ در خارج از کشور وجود دارد. اخیرا هم نسخه ای با نوشته “زن زندگی آزادی” در وسط، در خارج کشور مد شده است که به نظر من با معنی تر و قابل تحمل تر از بقیه هست.
سلطنت طلب ها سعی می کنند نسخه خود را نسخه ملی و مردمی جا بزنند. و هر کس آن را حمل نکرد و یا باور نداشت را غیر ایرانی، غیر ملی، خائن به “وطن” و یا “وطن فروش” بنامند. این نکته را نیز باید یادآوری کرد که “پرچم شیر و خورشید سمبل راست ها و سلطنت طلب هاست، ولی لزوما همه افرادی که آن را حمل می کنند سلطنت طلب نیستند”. خیلی از آنها تحت تاثیر تبلیغات ناسیونالیست ها پرچم هایی که راست ها از قبل و با برنامه و سیاست تهیه کرده اند و مجانی به آنها می دهند را حمل می کنند. این بخش از مردم پرچم حمل میکنند که بگویند ایرانی هستند و در اعتراض به جمهوری اسلامی بجای الله نشانه های دیگری در پرچمشان است. گذشته از آنکه برخی سالهاست شغل و برنامه و تلویزیون نشان شده پرچم فروشی!
باید گفت همانطور که مردم ایران در انقلاب میلیونی خود در سال ۵۷ رژیم پادشاهی و سلطنتی را به گورستان تاریخ سپردند، نمادها و سمبل های آن یعنی سرود و پرچم آن را هم به تاریخ سپرده اند. فردای سرنگونی رژیم اسلامی هم طبیعتا نمادهای آن از جمله پرچم و سرودش را به گورستان تاریخ خواهند سپرد. در ضمن همانطور که در زیر این نمادهای اسلامی هزاران نفر زندان و شکنجه شده اند، در کنار نمادهای قبلی هم صدها نفر زندان و شکنجه شده اند.
پرچمی که نمادش حیوانی نر و درنده و وحشی، و شمشیرش از علی امام جنایتکار شیعیان نشئت گرفته باشد، دقیقا متعلق به سیستم های دیکتاتوری و خون آشام، پادشاهی و غیر دموکراتیک می باشد. انقلاب فعلی انقلاب “زن زندگی آزادی”، می باشد و سرود و پرچم فوق هیچ نشانی از این سه کلمه در آن نیست. و فردای ایران آزاد مطمئن باشید که اگر پرچمی با زن زندگی آزادی به رفراندم گذاشته شود ده بار بیشتر از پرچم سه رنگ رای خواهد آورد.
البته در خارج کشور حداقل ما با هیچ پرچمی به غیر از نسخه رژیم اسلامی مشکلی نداشته ایم و هر کس می توانسته در آکسیون ها و تظاهراتی که ما فراخوان دهنده و یا بخشی از سازمان دهندگانش بوده ایم حمل کند. اما خود ما هیچ کدام از آنها را حمل نکرده و نخواهیم کرد. در محل پودیم ها نگذاشته و نخواهیم گذاشت. چون عملا این پرچم یا هر نسخه ای از آن با جنبش راست و یا سلطنت طلبان تداعی می شود هرچند اکثر کسانی که این پرچم ها را حمل میکنند لزوما سلطنت طلب نباشند.
سلطنت طلب ها پرچم حمل میکنند چون هیچ خواستی که مردم را نمایندگی کند ندارند. مردم ایران صدها خواست پیشرو دارند از لغو اعدام تا برابری بی قید و شرط زن و مرد، از آزادی های بی قید و شرط سیاسی تا رفاه و عدالت، از محاکمه سران حکومت تا انحلال سپاه و کلیه نیروهای سرکوب، از کوتاه شدن دست مذهب از زندگی مردم تا تحصیل و درمان رایگان. سلطنت طلبان و کل طیف راست اینها را در تظاهرات ها حمل نمیکنند، چون هویت آنها ناسیونالیسم و تمامیت ارضی و حکومت های خودکامه است. تلاش ما این است که مردمی که نفعی در سیاست های جریانات راست ندارند بجای پرچم پلاکاردهایی با این مضامین حمل کنند.
در مورد سرود “ای ایران”
این سرود نه تنها ناسیونالیستی که بخشی از آن کاملا فاشیستی است.
بیت اول سرود این طور آغاز می شود ” ای ایران ای مرز پرگهر، ای خاکت سرچشمه هنر؟
مرز ایران گویا پرگوهر هست و خاکش هم سرچشمه هنر! حالا معلوم نیست که چرا مرز کشورهای دیگر اصلا بی گوهر هست و خاک دیگر کشورها هم سرچشمه هنر نیست. یعنی شما در مرز ایران و عراق، یا ایران و ترکیه و … یک طرف خاک یعنی سمت ایرانش پر از گوهر است و یک طرف یعنی ترکیه، عراق، آذربایجان و … بی گوهر! خاک یک طرف سرچشمه ی هنر هست و هنرپرور و طرف دیگر چنین نیست. همینطور اگر مقایسه جهانی هم بشود، نزدیک به دویست کشور در جهان همه مرزشان بی گوهر و یا کم گوهر هستند و خاکشان هم هنری ندارد و یا کم دارد!؟
همین یک بیت را اگر خوانندگانش که در کشورهای غربی زندگی می کنند، به زبان رسمی آن کشور ترجمه کنند و به فرزندانشان نشان دهند، فرزندان آنها بلافاصله خواهند گفت “این یک راسیسم تمام عیار است”!
در ادامه سرود می رسد به جایی که میگوید “جان من فدای خاک پاک میهنم”در فرهنگ ناسیونالیستها این آب و خاک است که مقدس است نه انسان و حقوق انسان. این فرهنگ را لازم دارند تا هر وقت لازم شد مردم زحمتکش را با این نوع تبلیغات تهییج کنند و در جنگ های ارتجاعی گوشت دم توپ کنند.
پرچم سه رنگ و سرود ای ایران نه ربطی به آزادی دارد نه عدالت نه رفاه نه مدنیت و نه بطور ویژه به انقلاب زن زندگی آزادی. اینها درست نقطه مقابل شعار زیبا و انسانی “زن زندگی آزادی” است.
