« چگونه دفن یک ملت ممکن هست؟» شمی صلواتی

رَجَب طيب أردوغان رئیس‌جمهور ترکیه، با تهدید ساکنان کُرد در شمال سوریه اعلام کرد که کُردها یا باید سلاح‌شان را زمین بگذارند یا در اراضی سوریه دفن خواهند شد… 

دفن کُردها کمکی به ماندگاری  فاشیست و «جهل و استبداد» همراه با فرهنگ متحجرانه عثمانی که أردوغان نماینده آن است نمی‌ کند این جبر تاریخ است به همین اعتبار رویاهایی «أردوغان عثمانی» فقط تصور یک خواب وخیال است، شدنی نیست

تصور رویای که با دفن یک ملت قابل تصور شود یک جنون است که به تفرقه و نفرت پراکنی دامن می زند…

قبل از اردوغان «پدر ناسیونالیزم ترک مصطفی کمال آتاترک» با قتل‌عام جمعی کُردهای شهر «دِرسیم» در میانه سال‌های ۱۹۳۷ و ۱۹۳۸ در جایی که اکنون «استان درسیم» نامیده می‌شود ۶۵ تا ۷۰ هزار از کردها «زازا» توسط ارتش ترکیه به دستور «آتاترک» کشته و هزاران نفر تبعید و دربه درشدند…

 اصلی‌ترین مسببین کشتار کُردها در طول ۱۰۰ سال گذشته دولتمردان ترک بودند البته نباید خیانت و سواستفاده فرانسه و انگلیس را از کُردها و از پشت خنجر زدن به آنان در همکاری با آتاترک ناديده گرفت…

*قبل از «اردوغان عثمانی» رضاخان با الهام از آتاترک کشتارهای قومی در ایران  را شروع  و در زمان پسرش محمدرضاشاه با سکوت رسانه‌ی ادامه یافت البته پدر و پسر در نهایت بدنامی و باتحقیر و در  اوجِ انزوا  در خارج از ایران جان سپردند.

*صدام حسین نیز  با الهام از آتاترک پاکسازی قوم را به نام عملیات اَنفال، در سال ۱۹۸۸ که در جریان آن نیروهای رژیم بعث عراق که به طور مستقیم از صدام حسین فرمان می‌گرفتند، بیش از ۳۵۰٬۰۰۰ نفر (بە نقل از بعضی منابع بیش از ۴۰۰٬۰۰۰ نفر) کُرد کردستان عراق را قتل‌عام کردند اما  صدام حسین این قهرمان ناسیونالیزم عرب مثل آتاترک بدور از رویاهای خویش با سرنوشتی غم انگیز پر از تحقیر در  سال ۲۰۰۶ میلادی به دار  آویخته شد…

البته قصدم این نیست که «أردوغان عثمانی» را تحقیر کنم چون ایشان مردی قدرتمند و در جنایتات جنگی «نسل کشی ارمنی ها در آذربایجان با کمک دولت اسرائیل» نقش اساسی داشت ميراث بجا مانده  نفرت مذهبی از ارامنه و کشتار آنها توسط آتاترک سکولار «نسل کشی ارامنه» شرمی ست برپیشانی غرب و جهان به اصطلاح متمدن امروز  بدلیل سکوت بی شرمانه شان، زخمی که با معذرت خواهی دولت ترکیه هم هزگز التیام پیدا نمی کند…

*به کشتار کُردها برگردیم قبل از «اردوغان عثمانی» زمانی که هنوز من نوجوان بودم  و أردوغان عثمانی اسمش در هیچ لیستی نبود آیت الله خمینی مثل احمد حسین الشرع با نام مستعار ابومحمد الجوانی توسط غرب  تازه به قدرت خزید بود، هیچی عادی نبود پروپاگاندا غرب قوی بود تصویر امام اول توسط ساواک منفور محمدرضاشاه به ماه بردند او را پیامبرگونه بر تحت ریاست نشانند که مورد حمایت ناسیونالیستها، بازریان، و صاحبان کارخانجات و قشر مذهبیون،  قرار گرفت گفتند در اسلام نفرت و کینه نیست عدالت است برابری ست، حتی کمونیست ها ازاد هستند.  

 خمینی با فتوای کشتار  کُردها در آن زمان گله ی حزب الله  مثل موروملخ به قصد رفتن به بهشت در کردستان جنایت آفریدند البته که مردم کردستان از این جنایتها و  بی‌رحمیها عبور کردند ولی  آیت‌الله خمینی جز بدنامترین جنایتکار تاریخ یعنی بعنوان یک انسان متحجر و جانی «منفورترین» است… 

به سوریه برگردیم قبل از أردوغان، حافط اسد پدر مثل ایشان دوست داشتند  سوریه  را کشوری عربی بنامند و به  همین دلیل  مثل هر مستبد دیگر  دوست داشت قهرمان ناسیونالیزم عرب باشد کردار و رفتار جنون آمیزی چون  أردوغان  با کُردها داشت  می بینید که بجز یادی از آنها به نام جانی و بی رحم برجا نمونده است 

*من بعنوان یک  کمونیست  یادآوری می کنم اگر چه میدانم  صدای من  آنقدر رسا نیست که مستبدین را بلرزاند اما می تواند یک تلنگر بعنوان یک قضاوت انسانی،  وجدانی را بیدار کند…

استبداد، نه تنها  استبداد را می زایید بلکه فقر و چاپلوسی را نیز باز تولید می کند و عاقبت منجر به  اعتراضات برابرطلبانه و طغیان مردم می شود از همه آنچه بر شمرده م  برای احیا شعور و ارزش انسانی است که  رویاهای أردوغان را به فاضلاب تاریخ می ریزد.

 *امنیت و آرامش با استبداد بدست نمی آید.  بلکه با به رسمیت شناختن انسان‌ها چه در حق انتخاب سیاسی و چه اجتماعی ممکن می شود

أردوغان هم مثل بقیه دیکتاتورها بعنوان یک جنایتکار  در ذهنها باقی خواهد ماند  کُردها سوریه و ترکیه با حق انتخاب تعیین سرنوشت رویاهای خود را باز تعریف، بازتوليد خواهند کرد رویائی که زمینی ست و مبارزه کردن برای آفرینش ارزهای انسانی درست و بجاست…

۲۷ دسامبر ۲۰۲۴ ” شمی صلواتی”