کارتهایی که حکومت عراق رو میکند, سوخته اند!

بر اساس مصوبات قانونی در پارلمان عراق که پیشتر رئیس جمهور این کشور در همین رابطه مهلتی دو هفته ای برای انتصاب نخست وزیر در اختیار داشت، این مدت زمان روز دوشنبه ۱۶ دسامبر بپایان میرسد.
تا کنون هیچیک از احزاب پارلمانی جرئت نکرده اند کسی را برای این پست معرفی کنند.
تظاهر کنندگان در عراق پیشتر اعلام کرده بودند که نه تنها به هیچکدام از احزاب حاکم اعتماد ندارند بلکه خواستار کناره گیری آنان از دولت و پارلمان هستند..
اکنون رئیس جمهور برهم صالح در هماهنگی با احزاب پارلمانی میکوشند از طریق دیگری حکومت عراق را از بن بست و بحرانی که در آن گیر کرده است خارج سازد. ترفند حاکمان عراق این است که اعضای احزاب پارلمانی را الک کنند تا از میان آنان کسیکه بقول خودشان کمتر فاسد بوده و کمتر از بقیه هستی مردم را بالا کشیده است برای این پست دست نشان کنند. سپس برای متقاعد کردن مردم معترض، از فرد الک شده بخواهند که از حزب خود کناره گیری کند تا بلکه مورد رضایت مردم معترض قرار گیرد.
حال پارلمان و رئیس جمهوری سرگرم راه اندازی این سازو کار شده اند.
فعلا این قرعه بنام “محمد شیاع سودانی” که عضو حزب الدعوه به سرکردگی نوری مالکی است و اکنون نماینده پارلمان می باشد در آمده است. بزعم کاربدستان حکومت عراق گویا “محمد شیاع سودانی” در میان مردم معترض “مقبولیت” دارد. محمد شیاع نیز از حزب الدعوه نوری مالکی استعفا داده است تا بلکه حکومت و پارلمان بدین شکل بتوانند این گنجشک را به نرخ قناری به مردم خشمگین و قیام کننده قالب کنند. مردم نیز در واکنش به این دست از تلاشها توسط حکومت گفته اند، احزاب پارلمانی و اعضای آنها از نظر ما کارتهای سوخته هستند و خواهان کنار رفتن تمامی احزاب پارلمانی و پایان کار حکومت عراق هستند.
مقتدا صدر نیز بیشتر از بقیه پا پیش گذاشته است و فرمان انحلال تمامی نهادی وابسته به جریان صدر بجز سه مورد از آنها را صادر کرده است. احزاب و افراد پارلمانی عراق با این شگردها تلاش میکنند خود را صفر کیلومتر نشان دهند بلکه بتوانند از صافی مردم عبور کرده و قیام و اعتراضات آنان را ساکت کنند.
از ابتدای شروع اعتراضات در عراق، مردم بارها شاهد توطئه و ترفندهای حکومت عراق، نیروهای امنیتی و افراد مسلح حشد الشعبی، جریان دست ساز و وابسته به جمهوری اسلامی بوده اند. ترور فعالین و سازمان دهنده گان اعتراضات، ربودن و سربنیست کردن آنان و بعضا آزاد کردنشان، از جمله تلاشهایی بوده است بلکه بتوانند به این طریق مردم را خسته و مرعوب کنند.
قالب کردن محمد شیاع سودانی و گماردن او به پست نخست وزیری، از بزیر کشیده شدن و از بحران و بن بست احزاب و دارودسته های حکومت عراق جلوگیری نخواهد کرد. حکم و فرمان قیام و خیزش انقلابی مردم عراق مبنی بر کنار رفتن ساختار حاکم بر این کشور و برچیدن پارلمان و دیگر نهادی سرکوب قادر است این فرمان را به پیروزی برساند.

عبدل گلپریان
۱۴ دسامبر ۲۰۱۹

اینرا هم بخوانید

دست چپاولگران حکومتی از منابع انرژی کوتاه – عبدل گلپریان

مندرج در ژورنال شماره ۸۸۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده …