کارگران در هفته ای که گذشت

انترناسیونال ۷۰۸

با اعلام خواستهایمان به استقبال روز جهانی کارگر میرویم

این عنوان بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی به مناسبت روز جهانی کارگر است. بیانیه ای که امضای هفده نفر از زندانیان سیاسی به اسامی سعید ماسوری، بهنام ابراهیم زاده، حسن صادقی، ابراهیم فیروزی، رضا اکبری منفرد، امیر امیرقلی پور، جواد فولاد وند، مهدی فراهی شاندیز، شاهین ذوقی تبار، محمد اکرمی، مهدی امیری، عباس توکلی، علیرضا ناصری، رضا کاهه، امیر حسن وند سیار، اسد محمدی، محسن قندهاری را همراه داشت. این بیانیه علاوه بر اعلام حمایت از دیگر قطعنامه های کارگری به مناسبت روز جهانی کارگر که فریاد اعتراض کارگران علیه فقر، علیه تبعیض، علیه نابرابری و برای یک زندگی انسانی هستند و با تاکید بر خواست آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی بر خواستهای زیر تاکید دارد و در آن چنین آمده است:

“ما از همگان میخواهیم که صدای ما را همگانی کنند و از خواستهایمان حمایت کنند. خواستهای فوری ما به قرار زیر است:

١ـ ما خواستار اعاده دادرسی و باطل شدن پرونده های امنیتی تشکیل شده برای خودمان و تمامی کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی هستیم.

٢ـ ما احکام صادر شده زندان برای خودمان و تمامی زندانیان سیاسی را از مصادیق بارز امنیتی کردن مبارزات مردم علیه فقر و فلاکت و برای داشتن یک زندگی شایسته انسان میدانیم و خواستار لغو فوری این احکام هستیم.

٣ـ  ما خواستار پایان دادن به تهدید، فشار، پیگرد و دستگیری فعالین اجتماعی بخاطر مبارزات برحقشان در دفاع از زندگی و معیشت خود تحت عناوین امنیتی چون “اخلال در نظم و امنیت ملی” هستیم. به امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی باید خاتمه یاد. تشکل، تجمع، اعتصاب، آزادی بیان حقوق پایه ای ماست.

٤ـ  ما خواستار پایان دادن به محاکمات ناعادلانه که هیچ تطابقی با موازین بین المللی ندارد هستیم. دادگاهها در همه جا باید علنی، با حضور هیات منصفه و حق داشتن وکیل باشد. و اینها فقط یک حداقل است. جرم ما دفاع از حقوق  انسانهاست و اگر اینها جرم است، با کمال میل برای حضور در یک دادگاه علنی در برابر مردم و با حضور هیات منصفه و داشتن حق وکیل آماده ایم.  و در آخر به عنوان یک خواست اضطراری، ما خواستار پایان دادن به وضع نابسامان زندانها، قرار گرفتن تمامی زندانیان بیمار تحت درمان، حق برخورداری از مرخصی و دیدار خانواده و پایان دادن به فشارهای روحی و جسمی در زندانها هستیم.

ما خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و لغو مجازات اعدام هستیم.”

در بخشی از بیانیه هفده زندانی سیاسی به مناسبت روز جهانی کارگر چنین آمده است:

“این صدای اعتراض ما تنها نیست. این صدای اعتراض همه کسانی است که در زندانند. این صدای اعتراض همه کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی است که بخاطر اعتراضاتشان، به دستمزدهای زیر خط فقر، به فقر و فلاکت و بی تامینی، به تبعیض و نابرابری، به بی حقوقی و نداشتن حق تشکل، حق اعتصاب و آزادی های پایه ای و…،  تحت عنوان اقدام علیه امنیت ملی و عناوینی از این دست تحت پیگرد قرار میگیرند. دستگیر و زندانی میشوند و با احکام زندانی طولانی بهترین سالهای زندگی شان را در بند بسر میبرند. اعتراض ما زندانیان سیاسی به همه این بیحقوقی است. به سیستم ظالمانه دستگاه قضایی است. به سرکوب اعتراضات ما مردم تحت بهانه های امنیتی و محرومیت از پایه ای ترین آزادی ها در سطح جامعه است

و سرانجام در آخر بیانیه اعلام میکند: “ما انتظار بیشترین حمایت از این خواستها را از شما کارگران، معلمان، مردم معترض و همه نهادهای کارگری در سراسر جهان را داریم”.

بیانیه هفده زندانی سیاسی علیه سرکوبها و اعتراض به  سیستم ظالمانه دستگاه قضایی، به مناسبت روز جهانی کارگر، گامی مهم در راستای کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات کل جامعه است که کارگران و معلمان دو نیروی مهم آن هستند. کارزاری که به گفتمان وسیعی در سطح جامعه تبدیل شده است. کارزاری که در در آستانه اول مه سال گذشته اسماعیل عبدی از رهبران اعتراضات معلمان و جعفر عظیم زاده از رهبران شناخته شده کارگری بیانیه اش را دادند و بطور واقعی همانطور که قبلا نیز اشاره کرده ام به سرفصل جدیدی از اعتراضات کارگری و معلمان تبدیل شد و به پلاتفرمی برای اتحاد مبارزاتی آنان و بخشهای وسیعی از جامعه علیه استثمار و بردگی کاری، علیه ریاضت اقتصادی و تعرضات هر روزه به زندگی و معیشت کارگران و علیه سرکوبها تبدیل گردیده است. و امسال نیز اتحادیه آزاد کارگران ایران با انتشار بیانیه ای به مناسبت سالگرد آن بر خواستهای بیانیه عبدی- عظیم زاده تاکید کرده و با فراخوان به مبارزه متحد برای این خواستها به استقبال روز جهانی کارگر میرود. اتحادیه آزاد کارگران ایران در این بیانیه مشخصا خواستار آزادی فوری اسماعیل عبدی، اسماعیل عبدی و همه زندانیان آزادیخواه و عدالتخواه شده است. اعلام چنین فراخوانی یک اقدام سیاسی مهم از سوی اتحادیه آزاد کارگران ایران است که بار دیگر دو صف قدرتمند کارگران و معلمان و نه تنها این بلکه بازنشستگان، پرستاران، دانشجویان و بخش های گسترده ای از جامعه را کنار هم قرار میدهد. این بیانیه در کنار بیانیه ١٧ زندانی سیاسی با تاکید بر کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات، گام مهمی برای رفتن بسوی برگزاری یک اول مه اجتماعی و قدرتمند است. با حمایت وسیع از خواستهای ١٧ زندانی سیاسی به مناسبت روز جهانی کارگر و با پیوستن به کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات و فراخوان اتحادیه آزاد کارگران ایران به مبارزه متحد برای خواستهای بیانیه مشترک عظیم زاده – عبدی، به استقبال اول مه برویم. یک شعار مهم ما کارگران برای تحقق این خواست در روز جهانی کارگر، شعار آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی است که باید بر پلاکاردهایمان در این روز نقش بندد و بند مهمی از قطعنامه هایمان باشد.

تجمع اعتراضی بازنشستگان ذوب آهن اصفهان مقابل صندوق بازنشستگی

یک خبر مهم در هفته ای که گذشت تجمع اعتراضی بیش از صد نفر از بازنشستگان ذوب آهن اصفهان مقابل صندوق بازنشستگی در بیست و نهم فروردین است. به گفته بازنشستگان از دو سال پیش که صندوق بازنشستگی فولاد به “وزارت رفاه” محول شده است، تمدید دفترچه‌های درمانی آنان با مشکل روبرو شده و در عمل صندوق بازنشستگی زیر بار پرداخت هزینه های درمانی آنان نمی رود. بدین ترتیب ١٦ هزار بازنشسته ذوب آهن اصفهان حتی از همان امکان بشدت ناچیز و زیر استاندارد درمانی صندوق بازنشستگی نیز محرومند.

بنا بر خبرها شرکت سلامت بهداشت و درمان صنعت و معدن نوین (شسبد) ارائه دهنده “خدمات درمانی” به بازنشستگان ذوب آهن است که با نپرداختن هزینه درمانی آنان، عملا کارگران را در محرومیت مطلق از هرنوع امکان درمانی قرار داده است. به عبارت روشنتر امر “خدمات درمانی” کارگران که هزینه اصلی اش از جیب خود آنان کسر شده است، به شرکتی خصوصی واگذار شده است و آنها نیز آشکارا پول کارگران را بالا کشیده و به وظیفه خود عمل نمیکند. این موضوع شانزده هزار کارگر بازنشسته ذوب آهن اصفهان را که هزینه درمان بخش بزرگی از چندرغاز دریافتی آنها را می بلعد، با معضلی جدی روبرو کرده است. کارگران بازنشسته به این موضوع اعتراض دارند…

بازنشستگان ذوب آهن اصفهان در اعتراضات قبلی خود طی بیانیه ای بر خواست درمان رایگان برای همه تاکید کردند و این خواست همه بازنشستگان و همه مردم است. شانزده هزار بازنشسته ذوب آهن اصفهان همراه با خانواده هایشان نیروی عظیمی هستند که میتوانند با قدرت تمام این خواست را به جلو بیاورند. اول مه روز جهانی کارگر، روز فریاد قدرتمند این خواست مهم سراسری و دیگر خواستهایمان است.

٢٨ فرودین: تجمع اعتراضی معلمان بازنشسته مقابل سازمان برنامه و بودجه

صبح روز ٢٨ فروردین حدود صد نفر از معلمان بازنشسته مقابل سازمان برنامه و بودجه تجمع کرده و پیگیر خواستهایشان شدند. این چندمین بار در ماهها و هفته‌های جاری است که معلمان بازنشسته مقابل مجلس و دیگر مراکز دولتی تجمعات اعتراضی برگزار می‌کنند.معلمان بازنشسته در تجمعات قبلی با شعارهایی چون خط فقر ٤ میلیون، حقوق ما یک میلیون، یک اختلاس کم بشه، مشکل ما حل میشه، بیمه کارامد، درمان رایگان است، معیشت، منزلت حق مسلم ماست، معلم زندانی آزاد باید گردد صدای اعتراضشان را علیه زندگی زیر خط فقر و امنیتی کردن مبارزاتشان اعلام داشتند. یک خواست فوری معلمان پرداخت مطالبات مزدی آنان از جمله پاداش پایان خدمت، اجرای همسان سازی مستمری‌ها و ارتقاء خدمات درمانی بیمه تکمیلی است. تجمع بیست و هشتم فروردین معلمان بازنشسته علیرغم تلاشهایی صورت گرفت، که عده ای با کنسل اعلام کردن آن تلاش داشتند مانع برگزاری این حرکت اعتراضی شوند. معلمان بازنشسته تجمع کننده در این روز در مقابل مجلس صدای اعتراض کل معلمان بازنشسته بودند.

اعتراضات هزاران نفره بازنشستگان یک عرصه مهم از اعتراضات سال ٩٥ بوده است. بازنشستگان همچنان پیگیر خواستهایشان هستند، روز جهانی کارگرفرصت مناسبی است که هزاران بازنشسته با خانواده هایشان به میدان آیند و خواستهایشان را پیگیر شوند. وعده معلمان بازنشسته به تجمع به مناسبت روز جهانی کارگر است.

اول مه روز جهانی کارگر، روز عزم ما برای نشان دادن اتحاد و قدرت ما ست. ما همه کارگران شاغل و بیکار، معلمان، بازنشستگان، پرستاران، و همه مردم زحمتکش و محروم، زن و مرد به مناسبت روز جهانی کارگر، در تجمعات بزرگ و کوچکمان گرد آییم، جشن بگیریم، و  با قطعنامه ها و بیانیه های مشترکمان، یک صدا اعلام کنیم که محرومیت و سرکوب و زندگی زیر خط فقر و این جهنم ضد انسانی و غیر عادلانه را دیگر نمی پذیریم.