کارگران نیشکر هفت تپه ایستاده اند

روز دهم مهرماه حکومت اسلامی و دست اندرکارانش که در طول دور جدید اعتراضات  کارگران نیشکر هفت تپه با انواع ترفند ها سعی کردند که مبارزات  آنها را عقب بزنند و راه به جایی نبردند، نیروی انتظامی خود را با سه تن از فرماندهانشان به سراغ این کارگران فرستادند و باتهدید به اخراج و بازداشت از آنها خواستند که بر سر کارشان باز گردند. اما کارگران به اعتراضشان ادامه دادند و روزهای یازدهم و دوازدهم مهر ماه تجمعاتشان برقرار بود.

سپس در روز چهاردهم مهر ماه چهارده نفر از این کارگران هنگامیکه برای مذاکره با نمایندگان مجلس اسلامی به تهران سفر میکردند، بازداشت شدند که باز کارگران در فردای آنروز تجمع برپا کردند و خواستار آزادی فوری بازداشت شدگان گردیدند و این اعتراضات ادامه دارد.

 کارگران نیشکر هفت تپه در ادامه مبارزات جانانه شان در سال گذشته است که  از اول مهرماه امسال در اعتراض به دزدی های پشت پرده تحت عنوان خصوصی سازی و زدن چوب حراج به سهام کارخانه که کار و معیشت این کارگران را  به مخاطره انداخته است، دور جدیدی از مبارزه را آغاز کرده اند.  این دور از اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه از مساله اخراج بیست نفر از کارگران این کارخانه کلید خورد. در برابر این اخراجها  کارگران نیشکر هفت تپه متحدانه در تمام بخش ها به میدان آمدند و بخش کشاورزی نیز به آنها پیوست و خواهان بازگشت به کار همکاران اخراجی شان شدند. دستمزدهای پرداخت نشده، پلیسی شدن فضای کارخانه و تشکیل پروندهای امنیتی برای کارگران و تهدیدها و پیگیردها از دیگر موضوعات اعتراض این کارگران است. و امروز بعد از همه تدابیر سرکوبگرانه حکومتی است که کارگران در نیشکر هفت تپه متحدانه ایستاده و با تاکید بر  خواستهای خود در سخنرانی هایشان اعلام میکنند که خواست اول و آخر آنها آزادی اسماعیل بخشی است و شعار “اسماعیلو گرفتند ما همه بخشی هستیم” را سر می دهند. در برابر چنین اتفاق مهمی است که مقامات حکومتی چنین به هراس افتاده و به هر توطئه و فریبی چنگ می اندازند و نیروی سرکوبشان را به رخ این کارگران میکشند. از جمله برای عقب زدن مبارزات کارگران به احضار ها شدت دادند. لیست صدوپنجاه نفره جدید برای اخراج انتشار دادند. اما زیر فشار اعتراضات کارگران مجبور شدند همه این اقدامات را مسکوت بگذارند. در عین حال تلاش کردند با دادن وعده و وعید برای خود زمان بخرند و در صفوف کارگران تفرقه ایجاد کنند. از اینکه رئیسی خواهد آمد و با مقسدین مقابله خواهد کرد  و او دستور بررسی مجدد احکام صادره برای بازداشت شدگان هفت تپه داده است، سخن گفتند، سعی کردند که بلکه بخشی از کارگران را متوهم کنند و صف اعتراض آنان را بشکنند، سعی کردند فضای کارخانه را قبضه کنند، پرچم جمهوری اسلامی را در کارخانه بالا بردند، عکس جنایتکاران منفوری چون خامنه ای، رئیسی و سلیمان قاسمیانی را به جلوی صف کارگران آوردند، اما کارگران صف خود را جدا کردند و شعار اتحاد، اتحاد سر دادند و به اعتراضشان ادامه دادند. در تداوم این اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه موفق به بازگرداندن هفده نفر از همکاران اخراجی خود بر سر کار شدند و با ادامه اعتراضاتشان بر  بازگشت به کار سه همکار اخراجی دیگر  خود پای فشردند. کارگران اعلام کردند تا  بازگشت آنان بر سر کار و آزادی اسماعیل بخشی و پاسخگویی به مطالباتشان به اعتراض خود ادامه خواهند داد.  همین تصویر نشان میدهد که در نیشکر هفت تپه چه جدال جانانه ای در جریان است. طبعا  این اولین بار نیست که رژیم اسلامی نیروی انتظامی خود را به جمع کارگران گسیل میکند و میکوشد با زور و قلدری کارگری  را که به خاطر زیر پا گذاشته شدن حق و حقوقش دست از کار کشیده است، سر کار بفرستد. بویژه در کارخانه ای مثل نیشکر هفت تپه، چنین سرکوبگریهایی تاریخی دارد. اما  کارگر امروز با شعار “نه تهدید، نه زندان، دیگر فایده ندارد”، دارد از زندگی و معیشتش دفاع میکند. و نه تنها کارگر بلکه این شعار مردم در اعتراضات هر روزه شان است. بعلاوه نیشکر هفت تپه تنها نیست. از جمله وقتی که در نیشکر هفت تپه کارگر مورد تعرض قرار میگیرد،  فوری کارگران در جایی دیگر سر بلند میکنند. یک نمونه اش عکس العمل کارگران و جامعه به ماجرای کثیف “مستند طراحی سوخته” حکومت بود. وقتی آن مستند کذایی را به راه انداختند بازنشستگان و معلمان به خیابان آمدند و شعار”مستند، شکنجه، دیگر اثر ندارد” را سر دادند. و یا بعد از تعیین مجازات های سنگین برای بازداشت شدگان نیشکر هفت بود که کارگران هپکو به خیابان آمدند و سرود زیر بار ستم نمی کنیم زندگی را سر دادند و کارگران آذرآب نیز با آنها هم نوا شدند. همین هفته در سیزدهم مهر ماه نیز معلمان شاغل و بازنشسته به مناسبت روز جهانی معلم مقابل وزارت آموزش و پرورش جمع شدند و با شعارهایی چون “حقوقهای نجومی، فلاکت عمومی”، “معیشت، منزلت، حق مسلم ماست”، “جای معلم زندان نیست”، پیگیر مطالباتشان شده و بر دو خواست تحصیل رایگان ودرمان رایگان برای همه کوبیدند و خواستار افزایش حقوقها به بالای خط فقر هفت میلیونی شدند. این جامعه ای است که ایستاده وکوتاه نمی آید و نمیتواند کوتاه بیاید. برای اینکه معیشت و منزلت و زندگی این مردم زیر چپاول، تعرض و فشار هر روزه قرار گرفته است. در این جامعه فقر بیداد میکند، بیحرمتی بیداد میکند و کارگر با شعار “کارگر بیدار است، از استثمار بیزار” است در برابر این توحش و بردگی ایستاده است. چطور که شکشستشان را خودشان دارند هر روزه به صریحترین شکلی دارند به زبان می آوردند و  بیانیه حزب سازندگی شان صراحتا اعلام کرد که سرکوب جواب نداده و کمونیستها همه جا را گرفته اند.

بعلاوه جامعه امروز صریحتر از هر وقتی دارد از سرنگونی سخن میگوید. مردم دارند در مورد برچیده شدن حقوقهای نجوبی و از بین رفتن فاصله طبقاتی در سطح جامعه حرف میزند و با مطالبات رادیکال و انسانی خود دارند جامعه آینده شان را رقم میزنند. همه اینها نشان از جامعه ای دارد که ایستاده است و در برابر سرکوبگری های حکومت کوتاه نمی اید.  ممکن است با قشون کشی هایشان حرکتی را دو روز متوقف کنند، ولی کارگرا ن و مردم معترض هر روز سازمانیافته تر و متحد تر به میدان آمده و خواستهایشان را فریاد میزنند. در چنین شرایطی است که کارگران نیشکر هفت تپه دوباره به میدان آمده اند و سر دادن  شعار “اسماعیلو گرفتند ما همه بخشی هستیم”پیام تداوم اعتراضاتشان به جامعه است.

نکته مورد تاکید اینجاست که مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه را نباید تنها گذاشت. و خوشبختانه تا همین امروز نیز این اعتراضات با همبستگی خوبی پاسخ گرفته است. از جمله در جریان اعتراضات همین مدت، کارگران کاغذ سازی پارس با آنها اعلام حمایت کردند. همچنین در روز ۱۲ مهرماه جمعی از دانشجویان دانشگاه‌های اهواز، در حمایت از کارگران نیشکر هفت‌تپه تجمع کردند.این همبستگی ها بیش از هر چیز همسرنوشتی طبقاتی در میان کارگران و نود و نه درصدی های جامعه را به نمایش میگذارد.  از جمله یک دلیل مهم فراگیر شدن شعار “ما همه بخشی هستیم” در کوران اعتراضات این کارگران در سال گذشته، اینست که   نیشکر هفت تپه یک سنگر مهم جنبش کارگری است و با خودش گفتمانهای آزادیخواهانه، برابری طلبانه و آلترناتیو شورایی را به جلو آورد و با این گفتمان جنبش کارگری و کل جامعه را با خود گام مهمی به جلو کشید.  مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه باید وسیعا مورد حمایت قرار گیرد. با بیانیه هایمان، با انعکاس صدای اعتراض این کارگران در سطح جهانی، با اعتراضات همزمان و همصدا با این کارگران، همبستگی خود را با آنان اعلام کنیم و اجازه ندهیم که رژیم اسلامی با ترفندهایی چون ایجاد تفرقه در صفوف اعتراضی کارگران و مخدوش کردن این مبارزات و با تهدید و ارعاب و قشون کشی هایش  اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه را به عقب زند.  قاطعانه در کنار این کارگران بایستیم.*                                                    

انترناسیونال 837