کارگرا ن در هفته ای که گذشت

پرونده بازداشتی های نیشکر هفت تپه و مخمصه حکومتیان

اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه در سال گذشته، ضربه ای به رژیم اسلامی و بساط توحش و بربریت سرمایه داری حاکم بود. اعتراضی که با خود گفتمان های آزادیخواهانه و برابری طلبانه را وسیعتر و گسترده تر به جلو آورد و آلترناتیو شورایی را مقابل مردم قرار داد. از همین رو  رژیم و نیروهای امنیتی اش در همدستی با مافیای دزدسالار نیشکر هفت تپه در پی جبران این ضربه و انتقام از این کارگرانند. ادامه بازداشت اسماعیل بخشی سخنگو و عضو مجمع نمایندگان کارگران نیشکر هفت تپه و رهبر محبوب این کارگران و سپیده قلیان خبرنگار جوانی که جرمش دفاع از مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه و صحه گذاشتن بر کیفرخواست بخشی است، ادامه بازداشت امیر امیر قلی، امیرحسین محمدی و ساناز الله یاری  و دادگاهی کردن عسل محمدی یکی دیگر از اعضای این نشریه که جرمشان انعکاس اخبار اعتراضی کارگران نیشکر هفت تپه است و نیز دادگاهی کردن علی نجاتی عضو هیات مدیره سندیکای نیشکر هفت تپه تحت عنوان دست داشتن در اعتصاب کارگران هفت تپه همه و همه در راستای این انتقامجویی ها ست. و این پرونده ایست که برای حکومت اسلامی بار زیادی دارد و برای به سرانجام رساندنش در مخمصه سختی قرار گرفته است.

دادگاه بازداشت شدگان نیشکر هفت تپه در ١٢ مرداد برگزار خواهد شد و  در تقابل با آن موج جدیدی از همبستگی با بازداشت شدگان نیشکر هفت تپه به راه افتاده است و این جنبش آزادیخواهی است که با کارزار مبارزاتی اش دستاوردهای نیشکر هفت تپه ارج میگذارد.

کارزار در حمایت از بازداشت شدگان هفته تپه گسترش می یابد

بازداشت شدگان نیشکر هفت تپه و علی نجاتی و عسل محمدی با اتهامات امیتی ای چون “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی”، “اقدام علیه امنیت ملی از طریق تبلیغ علیه نظام”، “توهین به مقام رهبری”، “نشر اکاذیب به قصد تشویش علیه اذهان عمومی”، و “اخلال در نظم عمومی” و عناوین دیگری از این دست قرار است به محاکمه کشیده شوند.

در اعتراض به این بیدادگری ها و در دفاع از مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه، کارزار همبستگی با این کارگران و با بازداشت شدگان هفت تپه با قدرت بیشتری سر بلند کرده است. از جمله در ادامه کارزارهای مبارزاتی تا کنونی طوماری در اعتراض به این بازداشت ها و پیگردها و  با خواست آزادی فوری بازداشت شدگان هفت تپه به راه افتاده است. در تداوم این حرکت اعتراضی در هفته اخیر تشکلهای کارگری مختلف چون کمیته پیگیری برای ایجاد تشکلهای کارگری، اتحادیه آزاد کارگران ایران، انجمن کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، سندیکای واحد، سندیکای نیشکر هفت تپه، سندیکای نقاشان البرز و بالاخره ٦ انجمن صنفی کارگری از جمله انجمن کارگران و استادکاران ساختمانی مریوان و سرواباد، انجمن کارگران و استادکاران ساختمانی کامیاران، انجمن کارگران و استادکاران ساختمانی سقز، انجمن کارگران و استادکاران ساختمانی بانه، انجمن کارگران و استادکاران ساختمانی دیواندره و کارگران خباز مریوان وسروآباد  بیانیه منتشر کردند و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط بازداشت شدگان هفت تپه شدند. از جمله در بخشی از بیانیه کمیته پیگیری برای ایجاد تشکلهای کارگری چنین آمده است:” بازداشت شدگان هفت تپه بدون هیچ قید وشروطی باید آزاد شوند این خواست تمام کارگران وطبقه کارگر ایران است، آنها نه برهم زننده امنیت اجتماعی بوده اند ونه در تبانی علیه نظام و دیگر اتهامات قید شده در احکام شان نقشی داشته اند و هر گز مستحق چنین احکام ظالمانه ای نیستند آنان خواهان حقوق اجتماعی و صنفی خود ودیگر همکارانشان هستند. اعتراض و خواست و مطالبه آنان ، همانا عین خواسته های ما کارگران است. آنها صدای اعتراض همه ما کارگران هستند. بازداشت آنها و دیگر کارگران معترض، هیچ مشکلی را برای دولت حل نخواهد کرد. ما کارگران بر این اعتقادیم و اعلام می کنیم : تا تحقق مطالبات خود و تامین رفاه اجتماعی و زندگی شایسته انسانی به اعتراضات مان ادامه خواهیم داد. اگر دولت و حافظان سرمایه داری برای حفظ و تداوم ” سودهای افسانه ای، اختلاس ها، دزدی و غارت و چپاول از دسترنج کارگران وزحمتکشان تلاش می کنند ما کارگران نیز برای آزادی و تامین رفاه، و از خواست آزادی تشکل و آزادی اعتراض و کلیه حقوق شایسته انسانی خود کوتاه نخواهیم آمد.”. بیانیه کمیته پیگیری، صدای اعتراض کارگران و همه مردم علیه سرکوبگری  های حکومت است.

بعلاوه در همین هفته در دوم مرداد ماه فرزانه زیلابی وکیل کارگران نیشکر هفت تپه اسماعیل بخشی، علی نجاتی به دادگاه احضار شد. در این رابطه سندیکای نیشکر هفت تپه طی بیانیه ای اعمال هر گونه فشاری را بر فرزانه زیلابی محکوم و خواستار آزادی فوری بازداشت شدگان نیشکر هفت تپه شد. این چنین است که اسماعیل بخشی، سپیده قلیان و دیگر بازداشت شدگان هفته تپه و مبارزات درخشان کارگران نیشکر هفت تپه در قلب همه کارگران و مردم جا دارد. این چنین است که کارگران دستاوردهای خود را ارج میگذارند.

علاوه بر همبستگی ها در سطح جامعه از بازداشت شدگان نیشکر هفت تپه، در سطح بین المللی نیز این کارزار با شتاب به جلو میرود. از جمله در این هفته کلکتیو سندیکاهای کارگری فرانسه مشتمل از کنفدراسیون دموکراتیک فرانسوی کار (س. اف. د. ت)،  کنفدراسیون عمومی کار(س. ژ. ت)،  کنفدراسیون متحده سندیکایی(اف. اس. او)، اتحاد سندیکایی همبستگی( سولیدر)، اتحاد ملی سندیکاهای مستقل(او.ان. اس. آ) طی نامه ای سرگشاده در تاریخ ٢٣ ژوئیه به خامنه ای خواستار رفع تعقیب و فشار بر بازداشت شدگان نیشکر هفت تپه و روز جهانی کار شدند. در بخشی از این نامه چنین آمده است:” ما سازمان های سندیکایی فرانسوی امضا کننده این نامه با تمام نیرو این اعمال سرکوبگرایانه غیرقابل تحمل را قویاً محکوم می کنیم. از رژیم ایران می خواهیم که به پیمان های بین المللی که دولت ایران امضا کرده احترام بگذارد.

با تمام توان باید به این کارزار جهانی پیوست. سپیده قلیان، اسماعیل بخشی و تمامی بازداشت شدگان نیشکر هفت تپه باید بدون قید و شرط آزاد شوند.

سپیده قلیان فریاد اعتراض همه زندانیان

سپیده قلیان از دوم مرداد ماه علیه ظلمی که بر زندانیان سیاسی و خانواده های آنها روا داشته می‌شود در اعتصاب غذا بسر میبرد. او در نامه خود از زندان قرچک دلیل اعتصابش را چنین توضیح میدهد:” تجربه‌ی مشترک تمام آنهایی که زندان سیاسی و یا تهدید توسط نهادهای امنیتی را زیسته‌اند این است که توسط این نهادها به زندانی و خانواده‌اش گفته می‌شود برای بدتر نشدن شرایط، از هرگونه رسانه‌ای کردن وضعیت پرهیز کنند. این امر به وضوح تمایل نهادهای امنیتی به سکوت سرکوب شدگان را نشان می‌دهد. از این نقطه نظر، سکوت در مقابل زندانبان، همراهی با او در برابر بایکوت خبری زندانیان سیاسی و عقیدتی است. رسانه‌های جریان اصلی و همسو با قدرت، نقش خود در سرکوب را با چشم بستن و سکوت در مقابل وضعیت ایفا می‌کنند.

اعتصاب غذا انتخاب من نیست. اما در وضعیت زندان، این تنها ابزار زندانی برای شکستن سکوت، ولو در سطح محدود است. بنابراین ابتدا به ساکن با هدف اعتراض به فشارهای روزافزون بر زندانیان سیاسی و عقیدتی اعتصاب غذای خود را آغاز می‌کنم.

مساله‌ی دوم اعتراض به وضعیت خوفناک زندان قرچک ورامین است. تحقیر مداوم توسط زندانبان، نداشتن امنیت جانی، محرومیت از حداقل‌های بهداشتی و قطعی مداوم آب تنها گزاره‌هایی کوچک برای توصیف وضعیت این زندان هستند. آنچه که در این زندان بر ندا ناجی و عاطفه رنگریز از بازداشت شدگان یک می (روز جهانی کارگر) یاسمن آریایی، صباکرد افشاری، منیره عربشاهی گذشته است، دلیل مضاعف برای اعتراض به وضعیت زندان است.

سلب حق ملاقات من با خانواده‌ام و تحمیل رنج مضاعف بر پدر و مادر پیرم، هر چند که سلب یک حق بدیهی و مسلّم است. اما در قیاس با آنچه که در این ماه ها بر من و خانواده‌ام گذشت، در قیاس با صورت خونین برادرم مهدی هنگام دستگیری من در سی دی ماه، بی‌اهمیت جلوه می‌کند. “.

سپیده با تکیه بر این دلایل اعتصاب غذایش را آغاز کرد و همانجا همبستگی اش را با ساناز الله یاری و امیر حسین محمد ی فرد که از روز ١٣ تیر ماه در اعتراض به عدم تبدیل قرار بازداشت آنان به وثیقه و عدم دست یابی ساناز به خدمات پزشکی در اعتصاب غذا بسر میبرند، اعلام کرده و مینویسد:” پیام اعتصاب غذا، هماهنگی و همفکری ما علیه ظلمی است که بر زندانیان سیاسی و خانواده های آنها روا داشته می‌شود.”.

این چنین است که سپیده قلیان فریاد اعتراض زندانیان و صدای آزادیخواهی از درون زندان قرچک است. صدایی که طنین قدرتمند آن در قلب ها می نشیند. جالب اینجاست که در پاسخ به این همبستگی ندا ناجی که قبلا سپیده قلیان در اعتراض به ضرب و شتم او در زندان روبروی دفتر مدیریت زندان تحصن کرده بود، اعلام کرد که تا زمان اجرای قانون تفکیک جرائم دیگر از حق ملاقات در زندان قرچک استفاده نخواهد کرد. این چنین است که زندان به محل فریاد رسای آزادیخواهی و همبستگی مبارزاتی تبدیل شده است و این شورانگیز است.

با حمایت وسیع خود به سپیده قلیان، ساناز الله یاری، امیرحسین محمدی فرد و همه آنانی که همچون آنها در برابر ظالمان حکومتی ایستاده اند، اطمینان دهیم که در کنارشان هستیم و از آنها بخواهیم که برای حفظ جان و سلامتشان به اعتصاب غذای خود خاتمه دهند.  با حمایت قاطع خود از این عزیران یک بار دیگر مبارزات جانانه کارگران هفت تپه را  که سر فصل جدیدی در مبارزات کل جامعه گشود، ارج بداریم.

واقعیت اینست که کارزارهای مبارزاتی یک ابزار مهم مبارزه متحد مردم علیه سرکوبگری های حکومت اسلامی و برای متحد کردن صف اعتراضشان در دفاع از زندگی و معیشت خود و برای داشتن یکی زندگی انسانی است. از جمله در کنار کارزار در حمایت از بازداشت شدگان نیشکر هفت تپه، کارزاری در حمایت از بازداشت شدگان روز جهانی کارگر و در تاکید بر حق برگزاری این روز همبستگی جهانی به عنوان حق مسلم کارگران و کل جامعه به راه افتاده است. همچنین در سه ساله اخیر کارزاری در اعتراض به امنیتی کردن مبارزات به راه افتاده است که جعفر عظیم زاده از رهبران کارگری و اسماعیل عبدی از اعضای کانون صنفی معلمان آغازگرش از درون زندان بودند که چتری بر تمام کارزارهای مبارزاتی علیه زندان و شکنجه است. چرا  که امروز همه دستگیریها و زندان کردن ها تحت عنوان اتهاماتی چون “اخلال در نظم و امنیت ملی” صورت میگیرد و این ابزار حکومت در دفاع از نظام جهنمی سرمایه داری حاکم است. مضمون همه این کارزار ها آزادیخواهی و برابری طلبی و دفاع از کرامت انسانی است. متحد و یکپارچه و با تمام توان از این کارزار ها حمایت کنیم. بازداشت شدگان نیشکر هفت تپه، بازداشت شدگان اول ماه مه، کارگران زندانی، معلمان دربند و تمامی زندانیان سیاسی باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند. در زندانها را باید گشود.*

انترناسیونال 826

شهلا دانشفر