رژیم جمهوری اسلامی، این ماشین جنایت و سرکوب، بار دیگر با صدور حکم اعدام برای پنج معترض از سهرهای کردستان، علی قاسمی، پژمان سلطانی، کاوه صالحی، رزگار بیگزاده بابامیری و تیفور سلیمی بابامیری، ماهیت صدانسانی و آدمکشی خود را بار دیگر به نمایش گذاشت.
این انسانهای شجاع و مبارز، که در خیزش «زن، زندگی، آزادی» برای رهایی از چنگال این رژیم فاسد فریاد زدند، حالا با اتهامات پوچ و جعلی و پس از شکنجههای رذیلانه در سیاه چالهای انفرادی، به طناب دار سپرده شدهاند.
اما قاتلان صدها انسان بیگناه در خیابانهای ۱۴۰۱، آن مأموران و بسیجیهای خونریز، نه تنها محاکمه نشدهاند، بلکه با وقاحت در سایهی مصونیت این رژیم به جنایاتشان ادامه میدهند.
این احکام، لکه ننگی بر پیشانی حکومتی است که با خون و وحشت بر تخت قدرت چنگ انداخته است. جمهوری اسلامی، این غدهی سرطانی، با اعدام معترضان و چشمپوشی بر جنایات مزدورانش، فقط یک پیام دارد: ارعاب و نابودی هر که برای آزادی نفس بکشد. این رژیم نه تنها اصلاحپذیر نیست، بلکه ماهیتاً ضدانسانی و تنها یک هیولای آدمکشی است که باید هرچه سریعتر ریشهکن شود.
جهان اگر ذرهای وجدان دارد، باید این جنایتها را فریاد بزند و این رژیم را به زبالهدان تاریخ پرت کند. صدای این معترضان، فریاد یک ملت است که زیر چکمههای این رژیم له میشود، اما هرگز خاموش نخواهد شد.
کانال کولبران و سوختبران
https://t.me/Mehr22Justice
۷ جولای ۲۰۲۵
۱٦ تیر ١٤٠٤