
در دوران انقلاب مهسایی یا «زن، زندگی، آزادی»، صدها شیردختر و شیرزن ایرانی با گلوله و باتوم بهدست عوامل علی خامنهای و حکومت اسلامگرای شیعه کشته و مجروح شدند. نام و یاد آنها تا ابد در تاریخ ایران زنده خواهد ماند. آنها الهامبخش نسلهای آینده در مبارزه برای کسب حقوق و آزادیهای فردی خواهند بود. نام آنها در آینده بهجای دینفروشان و تروریستها، زینتبخش پارکهای ملی و فرودگاهها و بزرگراهها خواهد شد. در کنار اینها، زنانی نیز هستند که خوشبختانه هنوز نفس میکشند و حکومت را به چالش فرامیخوانند. این شیرزنان پایههای حکومتی را که خود را ابرقدرت میداند – اما دربرابر کودکان و نوجوانان ذلیل است – به لرزه در آوردهاند. ریزش بخشی از نیروهای نظامی و عقیدتی و امنیتی نظام و تمرد و فرار و کنارکشیدن آنها تا حد زیادی مدیون مقاومت این شیرزنان است.
تعداد این شیرزنان به صدها هزار نفر میرسد، همانها که در اعتراضهای خیابانی خطاب به بسیج و سپاه پاسداران و روحانیت شیعه شعار میدادهاند
جمهوری اسلامی از ابتدای شکلگیری این بود که حکومت دینی را در جهان به نمایش بگذارد. حکومت دینی طبق تعریف حاکمان جمهوری اسلامی نمادها و نشانههایی دارد که حجاب زنان بارزترین آنهاست. برای همین بود که روحالله خمینی، کمتر از یک ماه پس از وقوع انقلاب اسلامی، دستور حجاب را صادر کرد و به عاملانش اختیار داد که فریاد آزادیخواهی زنان را با شعار «یا روسری، یا توسری» پاسخ دهند.
خمینی و دیگر حاکمان جمهوری اسلامی برای برقراری قانون حجاب اجباری، روی کمک جامعه سلطهگر و مردسالار حساب ویژهای باز کرده بودند؛ همینطور هم شد و مردان زیادی تحتتاثیر القائات حکومت، به نام دین و مراقبت از ناموس، حجاب اجباری را بر زنان تحمیل کردند و هرگونه مقابله و مبارزه آنان را هم با خشونت پاسخ دادند.
نقشی که مرد در جامعه و خانواده سنتی برعهده میگیرد، بالاترین درجه در سلسهمراتب قدرت است؛ مردان در چنین سیستمی باید از خصوصیاتی مانند غیرت و تعصب برخوردار باشند و با ادعای مراقبت و حمایت، زنان را به کنترل خود درآورند.
رژیم اسلامی اگرچه شمشیر را از رو بسته است و بنا به سرشت ارتجاعی خود در برابر خواست معترضان عقب ننشسته است، با این وجود، کشور ما با انبوهی از بحرانهای اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی… مواجه است که دیر یا زود میرود جویبارهای متعدد مبارزه علیه رژیم اسلامی به هم بپیوندند و بنیاد آن را برافکنند.
ما برای آزادی زندانیان سیاسی، و در همبستگی با خانواده خاوران، جان باختگان دی ۹۶ و آبان ۹۸، هواپیمای اوکراینی و خیزش انقلابی ۱۴۰۱… و برای پایان دادن به آزار و اذیت خانوادههای جان باختگان اخیر و خویشاوندان زندانیان سياسی کنار هم قرار میگیریم و بیش از قبل هم پیمانی و همبستگی خود را تقویت میکنیم . تا سالگرد این انقلاب را جشن بگیریم .