روزنه rowzane خبری – تحلیلی
مندرج در ژورنال شماره ۸۱۰(لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
در روزهای پایانی دولت ابراهیم رئیسی قیمت نان در بیش از ۱۰ استان افزایش یافت و این روند افزایش قیمت نان با روی کار آمدن دولت پزشکیان با سرعت ادامه دارد.
روند افزایش قیمت‌ها و پایین آوردن منظم دستمزدها یک سیاست عمومی ریاضت اقتصادی در ایران است؛ سیاستی که یک رکن اصلی نظام سرمایه‌داری هم هست. در ایران این سیاست ثابت و شناخته شده سیستم ریاضت اقتصادی نظام سرمایه‌داری را ضربدر مافیای غارتگرِ تنیده در ساختار حکومتی کنید تا عمق فاجعه نمایان‌تر شود. فقر و فلاکت اقتصادی خانه‌خرابی مزدبگیران و بیکاران بازگوکننده همه واقعیت در ایران نیست. میلیاردر شدن اقلیتی ناچیز با کمک دستگاه سرکوب تصویر دیگری از زندگی در ایران است.
همه دولت‌ها در چنین شرایطی با ترفندهای متفاوت تلاش می‌کنند ذهن مردم را از روی مسائل اصلی منحرف کرده تا بدون مقاومت اجتماعی به اهداف خود دست پیدا کنند. یکی از این راه‌ها، مهاجر ستیزی است. همیشه آن کسانی که “شغل و دستمزد کارگران وطن را می‌دزدند” خارجی هستند. در ایران مهاجرین افغانستانی و در کشورهای دیگر مهاجرین دیگر.
یک راه دیگر تراشیدن دشمن خارجی است. هر زمان که حکومت‌ها قصد دارند راحت‌تر به معیشت مردم حمله کنند همیشه یک دشمن در ورای مرزها هست که امنیت و “تمامیت ارضی مام وطن” را تهدید کند و در این شرایط همه حواس باید متوجه دشمن خارجی باشد.
امروز در ایران به‌موازات غارت هر چه بیشتر زندگی مردم، ترس از جنگ با کوبیدن به طبل جنگ علیه اسرائیل و “خطر جنگ” توسط رژیم و ایجاد فضای امنیتی در ذهن مردم برجسته می‌شود. اما جمهوری اسلامی در این عرصه نیز شکست خورده است. مبارزه برای بالارفتن دستمزدها، مبارزه علیه فقر، مبارزه سیاسی و فرهنگی و مبارزه زنان علیه حجاب و علیه اعدام در ایران و ده‌ها مبارزه ریزودرشت اجتماعی دیگر واقعیت نبرد روزانه مردم با حکومت است. ما بارها گفته‌ایم رژیم اسلامی توان جنگیدن با اسرائیل و هیچ کشور دیگری را ندارد و کوبیدن بر طبل “انتقام سخت” و ایجاد توهم جنگ در میان مردم بی‌تأثیر است. جنگ مردم با حکومت و جنگ حکومت با مردم، اما با قدرت در جریان است. این تنها نکته مهمی است که باید همه ما مردم بر آن متمرکز شویم.
