روزنه rowzane خبری – تحلیلی
وب سایت خبری “یاهو نیوز” در گزارش مفصلی که روز دوشنبه دوم سپتامبر منتشر کرد جزییات تازه ای از چگونگی نصب و حملات با ویروس استاکس‌نت که برای آسیب رساندن به تاسیسات اتمی ایران طراحی شده بود ارائه کرده است.
استاکس‌نت یک بدافزار ساخت دولت‌های آمریکا و اسرائیل بود که در سال ۱۳۸۹ با آن به تاسیسات هسته‌ای ایران حمله شد. مقام های رسمی جمهوری اسلامی بعدها اعلام کردند این ویروس در نهایت نتوانست ضربه‌ای به ساختارهای اتمی وارد کند.
یاهو نیوز در این گزارس سعی می کند به این سوال پاسخ دهد که آمریکا و اسرائیل چگونه این بدافزار را در سیستم های شدیدا امن غنی سازی اورانیوم ایران نصب کردند.
بنابه این گزارش حمله استانکس‌نت در سال ۲۰۰۷ بعد از آنکه ایران اولین مجموعه از سانتریفوژهای بحث انگیز خود را در نطنز نصب کرد شروع شد.
این گزارش می نویسد: “عامل آن حرکت نفوذی، که موجودیت و نقش او قبلا گزارش نشده بود، یک مهره دستگاه های اطلاعاتی هلند در داخل ایران بود که به درخواست سیا و موساد، سازمان های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل، استخدام شده بود.”
“به گفته چهار منبع آگاه اطلاعاتی، یک مهندس ایرانی که دستگاه اطلاعاتی هلند موسوم به ای‌آی‌وی‌دی اجیر کرده بود، داده های حساسی که به آمریکایی ها کمک کرد این بدافزار را وارد سیستم های نطنز کنند جمع آوری کرد و همین مهره بود که سپس دسترسی لازم برای وارد کردن استاکس‌نت به آن سیستم ها به وسیله یک حافظه فلش را فراهم کرد.”
ه گزارش یاهو نیوز سیا و موساد در سال ۲۰۰۴ از هلند خواستند برای دسترسی به نطنز به آنها کمک کند و این شخص که مهندس مکانیک بود نهایتا در سال ۲۰۰۷ استاکس‌نت را وارد سیستم های دیجیتال نطنز کرد. او برای شرکتی صوری کار می کرد که در نطنز پروژه داشت.
سیا، موساد و ای‌آی‌وی‌دی هیچ یک به سوالات یاهو نیوز در این باره پاسخ نداده‌اند.
براساس این گزارش هدف این عملیات موسوم به “بازی های المپیک” نه تخریب برنامه اتمی ایران بلکه ضربه زدن به آن برای خریداری زمان و به نتیجه رسیدن تلاش های دیپلماتیک بود.
ایران در سال ۲۰۱۵ با قدرت های جهان به توافق رسید تا در قبال تعلیق تحریم های مربوط برنامه هسته ای، بخش های حساس این برنامه را متوقف کند.
منابع آگاه به یاهو نیوز گفته اند که آمریکا و اسرائیل در این عملیات از کمک سه کشور دیگر شامل هلند و آلمان برخوردار بودند؛ تصور می شود کشور دیگر فرانسه بوده باشد هرچند دستگاه اطلاعاتی بریتانیا هم در آن نقش داشت.
در این گزارش آمده است که آلمان مشخصه های فنی و تخصص خود در زمینه سیستم های کنترل شرکت آلمانی زیمنس که از آنها در نطنز برای کنترل گردش سانتریفوژها استفاده می شد و فرانسه اطلاعات مشابهی را ارائه کرده بودند.
بنابراین گزارش “اما هلند در موقعیتی منحصر به فرد برای اجرای یک نقش متفاوت قرار داشت – تحویل اطلاعات حساس امنیتی درباره فعالیت های ایران برای خریداری تجهیزات از اروپا برای برنامه غیرمجاز اتمی خود، و همچنین اطلاعاتی درباره سانتریفوژهایش.”
“به این دلیل که سانتریفوژهای به کار رفته در نطنز بر طراحی های به سرقت رفته از یک شرکت هلندی در دهه ۱۹۷۰ توسط عبدالقدیر خان دانشمند پاکستانی استوار بود. خان این طراحی ها را برای ساختن برنامه اتمی پاکستان دزدید و سپس آنها را به ایران و لیبی عرضه کرد.”
بنابه این گزارش طرح خرابکاری در سانتریفوژهای نطنز در سال ۲۰۰۴ ریخته شد زمانی که آمریکا بار یک کشتی به مقصد لیبی حاوی تجهیزات غنی سازی اورانیوم را ضبط و در آزمایشگاه می ریج اوک در ایالت تنسی سوار کرد.
“با نصب این سانتریفوژها دانشمندان تلاش کردند بدانند غنی سازی اورانیوم کافی برای ساخت بمب اتمی چقدر برای ایران وقت خواهد برد. در جریان همین بررسی بود که ایده خرابکاری مطرح شد.”بی بی سی
