گفتگو با مینا احدی در مورد فعالیتهای بین المللی او علیه جمهوری اسلامی

انترناسیونال: مینا احدی شما بهمراه تعداد دیگری از چهره های شناحته شده ایرانی و آلمانی نامه ای سرگشاده خطاب  به “اشتاین مایر” رئیس جمهور آلمان  در مورد روابط این دو کشور نوشته اید، این جمع چه کسانی بودند و  نکات مستتر در این نامه چه بود؟

مینا احدی: نامه ای که ما برای اشتاین مایر فرستادیم، از طرف ٦٨ نفر از شخصیتهای مطرح در آلمان که بسیاری از آنها ایرانی / آلمانی بودند، تهیه شده بود. در بین امضا کنندگان “گونتر والراف” نویسنده معروف آلمانی و یا “شاهین نجفی” خواننده منتقد ایرانی / آلمانی و یا “سوزانه شولتر” استاد دانشگاه و منتقد اسلام سیاسی بودند. این نامه به ابتکار “اولریکه بکر” تهیه شد و با امضا ٦٨ نفر برای رسانه ها و دفتر رییس جمهور آلمان ارسال شد.

انترناسیونال: بعد از انتشار نامه شما، اشتاین مایر اعلام کرد که امسال به مناسبت ۲۲ بهمن پیام تبریک برای جمهوری اسلامی ایران  نخواهد فرستاد، انتشار این نامه تا چه اندازه در این تصیمیم گیری موثر بوده و اهمیت این موضوع در این شرایط چیست؟

مینا احدی: انتشار این نامه بنظر من مهمترین عامل بود که دفتر رییس جمهور اعلام کند امسال پیام تبریک نمیفرستیم. جالب اینست که روز گذشته رسانه های آلمانی از یک اتفاق ناخوشایند حرف زدند که بیشتر از پیش نشان داد نامه ما باعث این موضعگیری رییس جمهور شده، و آنهم این بود که سفارت دولت آلمان اعلام کرد که نامه ای که قبلا رییس جمهور البته با نکات انتقادی برای روحانی نوشته بود و در اختیار سفارت آلمان بوده روز ٥ فوریه یعنی شش روزقبل از ٢٢ بهمن برای روحانی فرستاده شده و دفتر رییس جمهور اعلام کرد که قرار نبود آن نامه ارسال شود و ما دستور ارسال نداده بودیم.  و برخی رسانه ها در آلمان نوشتند، اینجا یک دستگاه عجیب کار میکند که توجهی به مسائل و اتفاقات ندارد و هر سال بنا بر عادت نامه تبریک برای سران حکومت اسلامی ارسال میکند و خلاصه پخش این خبر یک سرافکندگی برای دولت و رییس جمهور آلمان بود. اما در هر حال رییس جمهور گفت که امسال نامه تبریک نمیدهد و این بنظر من بدلیل اعتراضات مردم ایران و توجه افکار عمومی آلمان به مساءل ایران و نامه ما بود.

انترناسیونال: دولت آلمان طی چهل سال گذشته یکی از فعالترین کشورهای اروپایی در حمایت همه جانبه از رژیم ایران بویژه در زمینه های اقتصادی، تسلیحاتی، سیاسی و امنیتی بوده و به کسب سودهای میلیاردی نائل آمده است آیا این اتفاق نشانه تجدید نظر دولت آلمان در روابط سیاسی اش با ایران می تواند ترجمه شود؟

مینا احدی: این اتفاق نشانه تحت فشار بودن این دولت است. اگر دولت آلمان و یا اتحادیه اروپا را بحال خود رها کنید، کماکان در بر همان پاشنه دفاع از موجودیت حکومت اسلامی میچرخد. اینها البته چهل سال است که چشم خود را بر فجایع این حکومت بسته و از یک حکومت دیکتاتور و فاشیست اسلامی دفاع میکنند. دولت آلمان در همان روزهای اول بقدرت رسیدن خمینی و جنبش اسلامی در ایران در حالیکه جوانانی مثل من در خیابانها از طرف پاسداران تعقیب و صدها و هزاران نفر از ما دستگیر و اعدامشدند، سفیرش را به ایران فرستاد و جزو اولین کشورهایی بود که زیر بغل حکومت جدید را گرفته و به آنها در طول چهل سال گذشته کمکهای بسیاری کرده که بمانند و بکشند و بچاپند. اما در طول چهل سال مردم ایران جنگیده اند و صدای اعتراض این مردم صدای کارگران و زنان و معلمین و دانشجویان به گوش مردم آلمان رسیده و در عین حال فعالیت ما بعنوان حزب کمونیست کارگری ایران و برخی از جریانات اپوزیسیون حکومت اسلامی همه و همه تاثیر داشته که این دولت زیر فشار، اقدامات دیگری انجام دهد. از جمله همین عدم ارسال پیام تبریک به مقامات حکومت اسلامی به مناسبت بقدرت رسیدن آنها. 

انترناسیونال: شما طی هفته های گذشته ملاقات های زیادی با سران و مسئولین تعدادی از کشورهای اروپایی منجمله آلمان و سوئد داشتید، هدف از این ملاقات ها چه بود؟ آیا اعتراضات و کشتار سبعانه مردم، همچنین سرنگون کردن عمدی هواپیمای اوکراینی و دستگیری ها و اعدام ها در این ملاقات ها مطرح شد؟ در این صورت آیا فکر می کنید می شود  امروز کشورهای اروپایی را وادار به قطع روابط دیپلماتیک با ایران کرد؟

 مینا احدی : من با مقامات وزارت امور خارجه سوئد و آلمان و اطریش ملاقات کردم. در این نشستها اساسا در مورد کشتار جوانان در دی ماه و همچنین شلیک عمدی به هواپیما و ضرورت تغییر سیاست این دولتها گفتگو کردیم. یک نکته مهم است و اینکه اکنون این دولتها در حال بررسی ایران بعد از جمهوری اسلامی هستند و به نوعی صدای انقلاب مردم ایران و فریاد سرنگونی را شنیده اند. حال باید کاری بکنیم که باز هم تحت فشار افکار عمومی اینها سیاست مماشات با حکومت اسلامی را کنار گذاشته و در مقابل انقلاب مردم ایران نایستند. من بارها در این نشستها گفته ام، ایران در آستانه یک انقلاب است و مردم ایران با چهل سال مبارزه با حکومت اسلامی، بسیار آبدیده شده اند و خواهان یک زندگی انسانی و مرفه و آزاد هستند و بعد از حکومت اسلامی نه بمب اتمی میخواهند و نه دخالت در یمن و عراق ق فلسطین و لبنان. این مردم میتوانند با سرنگون کردن حکومت اسلامی الگویی در منطقه و دنیا ارائه دهند که میتواند مانع و سد محکمی در مقابل ترور و آشوب در منطقه باشد.

انترناسیونال: شما بجز ملاقات ها و سخنرانیها در مجامع آکادمیک و بین المللی اعتراضهای خیابانی مهمی را هم در زمینه نکات مطرح شده سازمان داده اید آیا این نوع فعالیت ها هم می تواند به روند بایکوت سیاسی ایران منجر شود؟

مینا احدی: طبعا.ما باید در دنیا صدای اعتراض مردم ایران را منعکس کرده و در عین حال با آگاهگری و کار با رسانه ها و غیره، توجه مردم دنیا را به مبارزات  مردم ایران جلب کنیم. این کاری است که چهل سال است مشغول آن هستیم. یعنی افشاگری و مبارزه بر علیه حکومت اسلامی ایران. باید توجه کرد که میلیونها نفر ایرانی در خارج از ایران زندگی میکنند اینها از دست حکومت فرار کرده اند و مبارزاتشان در اینجا ادامه دارد. سازماندهی و هماهنگی این مبارزات بسیارمهم است که این بخشی از کار ماست. و در عین حال اعمال فشار به جمهوری اسلامی که در مورد ممنوعیت عملی  سنگسار در ایران نقش این مبارزات و تاثیر آنها را دیدیم. من در عین حال در دانشگاهها و مراکز آکادمیک در اروپا و آلمان سخنرانی میکنم. در مورد جنبش اسلامی و راههای مقابله با نفوذ این جنبش در اروپا و در دنیا ، تجارب ما و نقد ما از جنبش اسلامی و الیت فکری مالتی کالچرالیست و پست مدرنیست در دنیا و همچنین نقد ما از احزاب چپ پرو اسلامی همه و همه صحبت  و سخنرانی میکنم و مورد توجه مردم است و کمک بزرگی است در جلب نیرو و دفاع مردم از مبارزات مردم ایران.

انترناسیونال: محاکمه بین المللی عوامل اصلی سرنگون کردن عمدی هواپیمای اوکراینی مانند خامنه ای، روحانی و  سران سپاه یکی از مهم ترین مولفه های پیروزی در به زیر کشیدن رژیم اسلامی از قدرت خواهد بود. هفته گذشته از طریق تعدادی از خانواده های جانباختگان و قربانیان هواپیما شکایت نامه ای تحویل دادگاه عالی کانادا شد. حزب کمونیست کارگری چه برنامه هایی در این راستا مد نظر دارد؟ فراخوان، توقع و انتظار شما بعنوان سخنگوی حزب خطاب به کارگران، زنان، جوانان، دانشجویان، وکلای مبارز  و خلاصه همه مردم  زجر کشیده ایران برای پیوستن به این “جنبش دادخواهی” که براه افتاده چیست و برای دادگاهی کردن این قاتلین و به سرانجام رساندن این خواست عادلانه چه اقدامات دیگری را لازم است در دستور گذاشته؟

مینا احدی: فاجعه حمله عامدانه سپاه  به یک هواپیمای مسافربری که صد در صد با اجازه و دستور مستقیم خامنه ای و سران حکومت اسلامی اتفاق افتاده، یک واقعه مهم بین المللی است. این واقعه اگر فقط در داخل ایران اتفاق افتاده بود کما اینکه ١٥٠٠ نفر را این حکومت در جریان اعتراضات دی ماه به قتل رساند، میتوانستند، کل این جنایت را با وقاحت و یا حتی با آزار بیشتر خانواده ها به پایان برند. اما اکنون شهروندان چند کشور دیگر را قربانی کرده اند و همچنین یک هواپیمای اوکراینی را مورد هدف قرار داده اند و باید به این دولتها و یا مردم در این کشورها پاسخگو باشند. اما در عین حال اکنون دنیا بیش از پیش شاهد است ما با چه حکومتی طرف هستیم. دروغ جزئی از ارکان این حکومت است. جنایت و وقاحت یک بخش انتگره این حکومت است و اکنون دولت کانادا و اوکراین و دیگران می بینند که این حکومت چه راحت دروغ میگوید، وقت تلف میکند، زمان می خرد و از توضیح علت و چرایی حمله طفره میرود و مانع بررسی نهادهای بین المللی در مورد این فاجعه است. خودشان میدانند که این میتواند سر آغاز محکومیت بین المللی حکومت و اعلام جرم علیه خامنه ای باشد. این فاجعه اگر معلوم شود به دستور مقامات حکومتی و عامدانه بوده میتواند همه دولتها را در دنیا تحت فشار قرار دهد این حکومت را ایزوله کنند و این بسیار مهم است.

ما از همان اولین روز پخش خبر، این واقعه و این فاجعه را مهم تلقی کرده و خواهان پیگیری و روشن شدن اصل ماجرا بودیم. ما گفتیم این حمله عمدی بوده و اکنون خواهان پیگیری و اعمال فشار به حکومت اسلامی هستیم.

یک بخش مهم این موضوع، اعلام کیفرخواست علیه حکومت و دادخواهی است، دادخواهی ای که وابستگان قربانیان این فاجعه آنرا فریاد مینند. حزب ما در صدد است هر آنچه در توان داریم ، از ارتباطات بین المللی، از امکاناتی که ما در دنیا داریم استفاده کنیم و کمک کنیم هر چه زودتر جانیان معرفی و محاکمه شوند. فراخوان من به همه مردم در ایران و ایرانیان در خارج کشور اینست که این پروسه را جدی گرفته و هر کس هر امکانی دارد استفاده کند، تا این پروسه را با موفقیت به پایان ببریم، یعنی اولا روشن کنیم چه کسی دستور حمله داده و چرا، و ثانیا نهادهای بین المللی را تحت فشار بگذاریم دستور بازداشت و محاکمه عاملین و آمرین این فاجعه بزرگ انسانی را بدهند و آنها را واقعا محاکمه کنند.

اینرا هم بخوانید

ایسکرا: نه به تابو، ارزیابی هشت مارس