پانزدهم مرداد سالروز اعدام غضنفر و مسعود اسدی دو معلم دلسوز و مبارز از شهرستان سمیرم علیا توسط رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی است. غضنفر اسدی ۲۸ سال سن داشت و دایی اش مسعود اسدی ۳۰سال. آنها هر دو آموزگاران دلسوزی بودند که قلبشان برای خوبی و خوشی مردم می تپید ولی دژخیمان اسلامی این مهرورزی به همنوعان را نتوانستند تحمل کنند و این دو آموزگار دلسوز را به جرم عضویت در گروههای سیاسی مخالف رژیم در ۱۵ مرداد ۱۳۶۱ اعدام کردند. فاصله دستگیری و اعدام آنها فقط یکماه بطول انجامید و این دو عزیز بدون داشتن اجازه ملاقات و بدون محکمه تیرباران شدند.
ضرغام اسدی برادر غضنفر اسدی این روز را بخوبی بیاد دارد: “من فقط ۱۷ سالم بود. صبح زود بود و من تازه از خواب بیدار شده بودم. ناگهان صدای بلند ضجه و گریه را شنیدم. یکبار، دو بار و … از خانه بیرون پریدم و آنجا مادر و خواهرانم را دیدند که فریاد می زدند و بر سر خود می کوبیدند. فهمیدم که چه اتفاق افتاده ولی نمی خواستم آنرا بپذیریم. انبوه عظیمی از مردم در امام زاده کاظم جمع شده بودند…”
پیکر تیرباران شده غضنفر و مسعود اسدی را مردم از سردخانه تحویل گرفتند. جمعیت آنقدر زیاد بود که عوامل حکومت نتوانستند در اجرای مراسم سوگواری مانع جدی ایجاد کنند. سمیرم عملا به تعطیلی کشیده شد. کشاورزان کشت و زرع را رها کردند و به مراسم سوگواری کسانی آمدند که عشق خالصانه شان را به مردم تجربه کرده بودند.
سالها پس از این جنایت هولناک زخم این درد همچنان عمیق و دردآور است. اینجا جا دارد از مادر دادخواه غضنفر اسدی یعنی مریم اسدی یاد کنیم که هم فرزند خود و هم برادرش را کشتند. او متاسفانه اکنون در میان ما نیست. مردم سمیرم جانفشانی های این خانواده مبارز را هرگز فراموش نکرده اند و نخواهند کرد.
کسانی که تنها به جرم تلاش برای پی افکندن یک جامعه آزاد و برابر و انسانی توسط رژیم خونخوار جمهوری اسلامی اعدام شدند در قلب همه مردم ایران هستند. روز محاکمه و مجازات سران و عوامل این حکومت آدمکش که دستشان به خون جوانان ما آغشته است نزدیک و نزدیک تر می شود. مبارزین آزادی برای کسب آزادی جان دادند و امروز مارش آزادی و رهایی قوی تر از هر زمان دیگری در جریان است.
حسن صالحی
۱۵ مرداد ۱۴۰۰- ۶ اوت ۲۰۲۱
ایمیل: hasan.salehi2000@gmail.com
تلفن:
0046703171102