روزنامه شرق در گزارشی درباره جداول حقوقی منتشرشده از طرف صندوق بازنشستگی کشور نوشت:« بررسیهای جداول حقوقی منتشرشده از طرف صندوق بازنشستگی کشور نشان میدهد که تمام اعضای موظف هیئتمدیره صندوق بازنشستگی کشور و شرکتهای تابعه این مجموعه، برخلاف قانون خدمات کشوری، نجومیبگیر هستند.برخی اعضای هیئتمدیره شرکت آتیه صبا، حتی حقوق ۵۴ میلیون تومانی هم دریافت کردهاند؛ درحالیکه طبق قانون، پرداخت این ارقام تخلف بوده و منابع مالی اضافی باید به حساب دولت بازگردد.»
شرق در ادامه گزارش خود مینویسد:« براساس جداولی که در سامانه شفافیت صندوق بازنشستگی منتشر شده است، تمام شش نفر عضو هیئتمدیره این صندوق حقوق نجومی دریافت میکنند. اگر پایه حقوق کارمندان در سال ۹۷ را دو میلیون تومان در نظر بگیریم، اعضای هیئتمدیره این شرکت حداکثر میتوانند ۱۴ میلیون حقوق دریافت کنند؛ درحالیکه میانگین حقوق دریافتی شش عضو هیئتمدیره این صندوق، ۱۸میلیونو ۷۰۱ هزار تومان است.»
توجه میکنید، 54 میلیون تومان! این درحالی است که اگر کارمند و یا کارگری در ماه 2 میلیون حقوقبگیرد و دست به آن نزد درآخر سال 24 میلون تومان پول خواهد داشت. تقریبا نصف حقوقی که برخی از اعضای هیات مدیره در یک ماه دریافت میکنند.
جالب است اینها اعضای هیات مدیره صندوق بازنشستگی کشور هستند یعنی کسانی که با آسیبپذیرترین اقشار سروکار دارند و بعد حقوق 18 میلیونی دریافت میکنند. به نظر هم میرسد که حقوقشان را سرماه میگیرند.
مشخص است چرا هرچه از مشکلات مینویسیم فایدهای ندارد. هرچه از گرانیها میگوییم، انگار نه انگار. بله، کسی که حقوق 18 میلیونی یا 54 میلیونی میگیرد، نباید هم درد گرانی را بفهمد. نباید هم بفهمد کاسه چه کنمچه کنم یعنی چه!
تازه الان مشخص میشود وقتی مسؤولین میگویند، میوهفروش سرکوچه آنها ارزان فروش است یعنی چه. بله با حقوق 18 میلیونی، سیب زمینی 8 هزار تومانی ارزان محسوب میشود. گوشت کیلویی 100 هزار تومانی به چشم نمیآید.
اینها برای کسانی که حقوق 2 میلونی میگیرند، گران است. حقوقی که تازه اگر سروقت داده شود. حقوقی که تازه بخشی از آن به حساب صاحبخانه ریخته میشود.
این که عضو یک هیات مدیره 54 میلیون تومان حقوق میگیرد درد است اما درد بیشتر حقوق کمی است که کارمند آن مجموعه میگیرد. در زمانی که تورم و گرانی سر به فلک گذاشته است و دیگر املت وآبگوشت هم غذایی اعیانی حساب میشود، با 2 میلیون تومان چه میشود کرد؟
کاش برای یک ماه یکی از مدیران کشور با ماهی دو میلیون تومان زندگی میکرد. اگر توانست با این میزان حقوق، ماه را به پایان برساند برای مدیریتش باید به او مدال شجاعت داد.
واقعا معلوم نیست کسانی که چندماه است حقوق دریافت نکردهاند در این وانفسا، چگونه زندگی میکنند و گلیم خود را از آب بیرون میکشند.
بچهها معنای گرانی و بیکاری را نمیفهمند. آنها نمیدانند دلار گران شده، بابا حقوق نگرفته است یعنی چه؟
در جامعهای که دم از عدالت زده میشود این تبعیضها مردم را اذیت میکند. برخی در تمام عمر خود 54 میلیون تمومان را از نزدیک نمیبییند و عدهای در یک ماه برای عضویت در یک هیات مدیره آن را دریافت میکنند.