روزنه rowzane خبری – تحلیلی
اعتصاب سراسری کامیونداران و رانندگان کامیون وارد دومین ده روز خود شده و امیدوارانه همانطور که خود اعتصاب کنندگان و اتحادیه سراسری تشکل های کامیونداران و رانندگان کامیون ایران در پیام ها و بیانیه های شان تأکید بر ادامه اعتصاب تا رسیدن به همه خواست هایشان کرده اند با قدرت به پیش می رود.
این اعتصاب به خاطر داشتن مشخصه های معینی که آن را از اعتصابات و اعتراضات تاکنونی جدا و نسبت به آن ها برجسته تر می کند، ویژه و بی سابقه است. این اعتصاب از نظر خواستها و مطالبات محوری که مطرح شده اند و از نظر اعلام موضع در برابر حکومت به عنوان فریاد و صدای اعتراض عموم مردم درگیر با فقر و گرسنگی و محروم از نیازمندی های زندگی روزمره، از یک سنگر گسترده به وسعت ایران برخوردار است. و بر همین اساس است که علی رغم تشدید کمبودها و شدت گرفتن قیمت کالاها و مایحتاج اساسی ناشی از این اعتصاب که بر فشارهای معیشتی اکثریت مردم می افزاید، اما عمیقا با استقبال عمومی مواجه شده و تا حالا بی سابقه ترین حمایت های اکثریت جامعه را با خود داشته و تحت تأثیر همین حمایت های گسترده داخلی، در سطح بین المللی نیز تا هم اکنون حمایت های چشمگیری از طرف اتحادیه ها و سندیکاهای کارگری مخصوصا در بخش حمل و نقل را کسب کرده است. اعتصاب جاری، از نظر زمانی نیز بسیار حائز اهمیت است. در شرایطی که جمهوری اسلامی در ضعیف ترین موقعیت سیاسی، اقتصادی و بحران حکومتی چه در داخل و چه در خارج طی 46 سال حاکمیت اش قرار دارد و با بن بست های غیر قابل بازگشائی و غیر قابل عبور مواجه است، این اعتصاب به وقوع پیوسته و می تواند به یک مجال و یک فرصت برای شروع اعتصابات عمومی و وقوع یک خیزش انقلابی که می تواند حکومت را زمین بزند، تبدیل شود. جنبه مهم دیگر این اعتصاب از نظر زمانی این است که در میانه گرم ترین جدال ها و کشمکش های قدرت های جهانی مانند آمریکا و اروپا در رویاروئی ها بر سر پروژه های هسته ای و موشکی و غیره با جمهوری اسلامی به صدر توجهات بین المللی برده شده بود، و کمتر صحبتی از شرایط جمهوری اسلامی در مقابل جنبش های اعتراضی در حال گسترش و قدرت گیری در رسانه ها می شود، این اعتصاب باعث شده تا رشته افکار جهان زیر بمباران های تفاسیر حکومت ها و دولت ها باز هم پاره شود و نظرها یک بار دیگر متوجه شرایط انقلابی و پویائی انقلاب در ایران شود. این واقعه پرشور و پرشکوه ثابت کرد که جامعه بدون توجه به آنچه میان دولت های غربی و جمهوری اسلامی در عمارت ها و کاخ های مجلل محل نشست ها و گفتگوهای دیپلماتیکی و بده، بستان ها و زد و بندهای پشت پرده می گذرد، مسیر انقلاب خود را دنبال می کند.
مجموعه این شرایط و عواملی که باعث شده اند امروز چنین اعتصابی با این ویژگی های روبه جلو که مورد تأئید و حمایت وسیع و عمومی جامعه قرار گیرد، یک بار دیگر اوضاع داخلی و تقابل مردم با حکومت را به افکار عمومی انعکاس داده و بازتاب دهنده در جریان بودن انقلاب است .
واضح است که نه کامیونداران و رانندگان کامیون و نه اتحادیه سراسری تشکل های شان مستقیما صحبت از سرنگونی نکرده و فراخوانی هم با این محتوا نداده اند، ولی مضمون جمله (اعتصاب کامیونداران و رانندگان کامیون، صدای رسای یک ملت است) در اولین بیانیه و فراخوان اتحادیه صراحتا گویا و بیانگر فراخوان به همه مردم برای پیوستن به اعتصاب و اعتراض علیه حکومت است که با توجه به ماهیت جمهوری اسلامی در سرکوبگری و عدم پاسخگوئی نسبت به خواست ها و مطالبات عمومی جامعه، اعتصابات و اعتراضات سراسری و عمومی می توانند به سرنگونی حکومت بیانجامند. از این جهت، این یک فراخوان برای تمام کردن کار حکومت است و به همین خاطر است که تا این مورد حمایت عمومی قرار گرفته و در میدان عمل نیز تا حالا بخش های دیگری از رانندگان مانند مینی بوس داران، تاکسی داران و نیسان داران به اعتصاب سراسری پیوسته و انتظار می رود این روند رو به گسترش ادامه یابد.
بنابراین همانطور که شرح داده شد اعتصاب کامیونداران و رانندگان کامیون که با اینچنین حمایت های سراسری و عمومی در جامعه به عنوان یک حرکت سازمانیافته که صدای اعتراض و عزم عموم مردم در میدان عمل علیه یک حاکمیت تماما سرکوبگر و غارتگر و ناامن کننده شرایط و محیط زندگی خود مورد حمایت قرار می گیرد.حکومت نیز با داشتن درندانه ترین سوابق سرکوبگری در کارنامه اش علیه هر اعتصاب و تجمع اعتراضی اینچنین در برابرش سردرگم و مات و مبهوت شده است و این یک اعتصاب با ویژگی های انقلابی بر بستر انقلاب”زن، زندگی، آزادی” است.
یکی دیگر از مشخصه هائی که هر اعتصاب و اعتراضی و اینجا آعتصاب سراسری کامیونداران و رانندگان کامیون را می تواند به یک نقطه حرکت توده ای و عمومی برای گام گذاشتن به سوی اعتصابات عمومی و زمینه سازی فوران خیزش های خیابانی تا برچیدن کامل بساط حکومت تبدیل کند، نوع برخورد و حمایت ها و فراخوان های رادیکال و به زبان انقلاب است که با بی سابقه ترین تعداد تا امروز اعلام شده و انتظار می رود که به حمایت ها و همراهی های عملی سراسری و عمومی از کارخانه تا خیابان و از مدارس و دانشگاه ها تا جاده ها و ریل های آهن و هر کوچه و محله منجر شوند.
تا حالا بیش از 80 تشکل کارگری، معلمان، پرستاران، زنان، بازنشستگان، دانشجوئی و وکلا، دانش آموزی و اجتماعی و صدها چهره و فعال سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و هنری از اعتصاب حمایت و پشتیبانی کرده اند. حمایت های تاکنونی خود به سنگری ثانویه در پشتیبانی از سنگر اعتصاب به عنوان خط مقدم جنگ با حکومت تبدیل شده و اجازه نداده است رژیم مانند دوره های گذشته به صفوف اعتصاب حمله کند. اتحادیه سراسری تشکل های کامیونداران و رانندگان کامیون نیز بارها در بیانیه هایش از شروع اعتصاب تا حالا بر آن به عنوان پشتوانه ای انگیزه دهنده برای ادامه اعتصاب علیرغم اقدامات پراکنده سرکوبگرانه حکومت و بازداشت کردن ده ها کامیوندار و راننده کامیون اعتصابی تأکید داشته است.
اما عموم جامعه نباید به این سطح از حمایت ها بسنده کنند. کامیونداران و رانندگان اعلام کرده اند که تا متحقق شدن همه خواست هایشان به اعتصاب ادامه خواهند داد. موفقیت این اعتصاب که موفقیت همه مردم و شکستی سنگین برای دشمن مشترک است، در گرو همراهی همه مردم در میدان عمل با اعتصاب است.
تمامی مراکز کار و فعالیت را به اعتصاب و خیابان ها و محلات را به اعتراض بکشانیم.
