۶۰ درصد زنان، تجربه” خشونت عاطفی” دارند

 بخش زیادی از خشونت عاطفی مبتنی بر این موضوع است که در زندگی بین دو فرد روابط منطقی و درستی وجود ندارد و اگر مهارت های ارتباطی بین زوج ها بیشتر شود خودبخود این نوع از خشونت کاهش می یابد و اصلاح می شود.
او گفت: همسرآزاری عاطفی شامل رفتار بین فردی، رفتار کلامی، عدم توجه و قهر کردن است. همچنین بی توجهی به اینکه فرد به خواسته هایش مانند ارتباط با خانواده اش ، دکتر رفتن و ادامه تحصیل برسد، نیز از مصادیق همسرآزاری عاطفی به شمار می رود.
او اضافه کرد: همسرآزاری فیزیکی نیز شامل صدمه زدن است؛ این صدمه زدن به هر طریقی مانند پرت کردن شیء ، هل دادن تا تهدید با ابزار خطرناک مانند چاقو می تواند اتفاق بیفتد.

برخی مردان طبق فرهنگ شکل گرفته در گذشته ، تمتع جنسی حتی به زور را حق خود می دانند و نسبت به همسر خود نگاه ابزاری دارند، این مساله نیز از مصادیق همسرآزاری است که افزایش آگاهی در این زمینه می تواند تاحدی کمک کننده و پیشگیرانه باشد. به آن معنا که اگر فرد بداند این رفتارش چه آسیبی می زند و چه عوارضی دارد دیگر آن کارها را نمی کند.
همسرآزاری بطورقطع منجر به بروز آسیب های اجتماعی دیگر می شود و نخستین تاثیر آن روی کودکان است و کودکان آن خانواده ، آسیب می بینند.

خود این کودکان بعدا یا قربانی خشونت یا مرتکب خشونت می شوند و این آسیب به همین شکل ادامه پیدا می کند تا اینکه به دنبال آن طلاق ایجاد می شود. همچنین همسرآزاری منجر به عدم وفاداری زن نسبت به زندگی می شود.
رئیس انجمن روانپزشکان ایران گفت: هنگامی که راجع به خشونت خانگی صحبت می کنیم علاوه بر همسرآزاری، سالمندآزاری و کودک آزاری نیز زیرمجموعه آن قرار می گیرد. اما براساس آمار، همسرآزاری در جامعه ما بیشتر از حد سالمندآزاری یا کودک آزاری است و تقریبا همه جای دنیا هم همینطور است.
درباره آمار همسرآزاری تقریبا در دنیا در حد متوسط قرار داریم اما سالمندآزاری و کودک آزاری در ایران نسبت به کشورهای دیگر کمتر است.