در هفتهای که گذشت، جمعی از معلمان، کمپینی در فضای مجازی با نام «بودجه عادلانه برای افزایش حقوق معلمان و بهبود کیفیت آموزش در مدارس» به راه انداختهاند که تا لحظه تنظیم گزارش، تعداد امضاءکنندگان آن – که از جمله معلمان سراسر کشور هستند- به بالای 30 هزار نفر رسیده است.
روزنامه همدلی:پایین بودن دستمزدها و عدم توجه به وضع معیشتی جامعه معلمان کشور مسالهای است که سالهاست -توسط آنها- به شیوههای گوناگون فریاد میشود و البته(به اعتقاد خود آنها) آنچه تا کنون به جایی نرسیده همین فریادها بوده است!
در هفتهای که گذشت، جمعی از معلمان، کمپینی در فضای مجازی با نام «بودجه عادلانه برای افزایش حقوق معلمان و بهبود کیفیت آموزش در مدارس» به راه انداختهاند که تا لحظه تنظیم گزارش، تعداد امضاءکنندگان آن – که از جمله معلمان سراسر کشور هستند- به بالای 30 هزار نفر رسیده است.
در متن این کمپین از دولت و مجلس خواسته شده در بودجه سال آینده که قرار است 25 بهمن به مجلس برگردد، تجدید نظر اساسی در جهت بهترشدن وضعیت دستمزدهای معلمان، صورت گیرد. «همدلی» در همین زمینه با تنی چند از امضاءکنندگان این کمپین گفتوگو کرده که ماحصل آن را در گزارش زیر میخوانید.
مدارس ما فقیرتر از آن چیزی است که تصورمی شود
محمدرضا مرادی، معلمی از کردستان و از اعضاء کمپین در پاسخ به چگونگی آغاز به کار کمپین میگوید: «سالهاست که با سکوت فریاد زدهایم و خواستههایمان را تکرار کردهایم؛ بارها گفتهاند که مشکلات معلمان حل خواهد شد و وعدههای سرخرمن دادهاند. اما لایحه بودجه نشان داد که هیچ اهمیتی برای قول و قرارهایشان ندارند.»
او توضیح میدهد: « مدارس ما فقیرتر از آن چیزی است که تصور می شود؛ سرانه مدارس به فراموشی سپرده شده ، گویا تصمیمی برای سر و سامان دادن به این اوضاع گرفته نشده است؛ با وجود این مشکلات و هزاران مشکل ناگفته دیگر با گروهی از فعالان صنفی تصمیم به ایجاد این کمپین گرفتیم.»
مرادی میگوید: «ما امیدواریم بتوانیم با جذب حمایت حداکثری معلمان سراسر کشور توجه دولت و مجلس شورای اسلامی را به افزایش بودجه 96 جلب کنیم تا بدین وسیله قسمتی از مشکلات معلمان و مدارس حل شود.»
تشکیل کمپین هایی از این دست چه دستاوردهایی تاکنون داشته است؟
لقمان افضلی، یک معلم دیگر از کردستان نیز معتقد است که «معلم اگر بخواهد، میتواند.»
به اعتقاد او، «مهمترین دستاورد این کمپینها حفظ روحیه مطالبهگری و پرسشگری است و بیشتر به چشم پروسه فرایندگرا به این حرکت مینگریم تا هدفگرا.»
به نظر او «هدف ، قرار گرفتن در مسیر مطالبه است نه لزوما دست یافتن به مطالبه واین باعث خواهد شد روحیه انسجام و همبستگی تقویت شود ؛یکی دیگر از دستاوردها ایجاد گفتمان صنفی در سطح گسترده و وسیع در کشور است که تا به این لحظه با مشارکت حداکثری معلمان همراه بود.»
دستاورد دیگر کمپین، به اعتقاد افضلی، «شنیده شدن صدای معلمان بود ؛ مهمترین دستاورد، ایجاد پل ارتباطی ببین معلمانی است که حقشان نادیده گرفته شده و مسئولینی که مخاطب پیام های آن ها هستند.»
کاهش سهم آموزش و پرورش از بودجه امسال نسبت به سال های گذشته
جعفر ابراهیمی، فعال صنفی معلمان نیز در این زمینه توضیح میدهد: «هدف اصلی کمپین این است که ناعادلانه بودن سهم آموزش و پرورش در بودجه را نشان دهد و در سطوح مختلف مسئله توجه معلمان، جامعه و مسئولان را به این امر جلب کند.»
او توضیح میدهد: «بودجه سند اصلی و نقشه راه است بررسی لایحه بودجه 1396 که توسط دولت به مجلس ارائهشده است نشان میدهد که در این لایحه سهم اعتبارات آموزشوپرورش مبلغ 390/805/334 هزار ریال است که این عدد معادل 9.56 درصد از کل بودجه است. مقایسه این شاخص با سالهای پیش نشان میدهد که سهم آموزشوپرورش در بودجه عمومی دولت در سال 1396 نسبت به سالهای 94 و 95 کاهشیافته است.»
آینده آموزشی کودکان ایرانی در هالهای از ابهام
ابراهیمی، به دو مسئله اصلی اشاره میکند که با این بودجه عادلانه گره خورده است؛ «اول بحث آموزش باکیفیت است که این روزها با عدم تخصیص بودجه مناسب و پولیشدن آموزش ، آینده کودکان این سرزمین در هالهای از ابهام قرار گرفته است؛ پس کودکان به عنوان ذینفعان اصلی آموزش بازنده این بودجه هستند؛ از سویی این بودجه تامینکننده زندگی و معیشت معلمان نیست؛ در حال حاضر میانگین دریافتی معلمان زیر دو میلیون تومان است در حالی که صحبت از این است که شاخص خط فقر نزدیک به 4 میلیون تومان است و درخواست 3 میلیون تومان بهعنوان حداقل حقوق پایه یک خواسته منطقی است که باید برای هر معلم در نظر گرفته شود؛ ما باور داریم معلمان نه زیاد هستند و نه زیاده خواه آنها حق و مطالبه واقعی را مطالبه میکنند باید یک معلم در بدو استخدام حقوق پایه امروزش سه میلیون تومان باشد و همکاران بازنشسته ما با حقوق بالاتر از خط فقر دریافت کنند ما برای این مهم تلاش میکنیم.»
ابراهیم توضیح میدهد که «این کمپین یک تلاش جمعی و سراسری است .تشکل های صنفی مستقل و شورای هماهنگی باید از این حرکت معلمان استقبال کنند و راهکارهای متنوع برای نیل به هدف را به کار بندند. پیش از آغاز کمپین برخی تشکل ها مانند کانون صنفی استان تهران یک بیانیه تحلیلی و انتقادی خوب و موثر منتشر کردند بعد از کمپین هم برخی تشکل ها مثل زنجان بیانیهای صادر کردند ما انتظار داریم که در بالاترین سطح خواسته برحق معلمان برای آینده آموزش عمومی و زندگی معلمان شنیده شود. و در همین راستا در سطوح مختلف فعالان و تشکلها امیدواریم این خواسته پیگیری شود.»
مراحل شکلگیری کمپین
شهریار نادری، یک آموزگاردیگر، در این زمینه میگوید:«عدهای از همکاران فعال در سراسر کشور کار گروهی برای اداره کمپین تشکیل دادهاند و پوسترها و بنرهایی متناسب با بودجه توسط کار گروه کمپین طراحی و در کانالهای مختلف همراه با لینک فرمنگار کمپین گذاشته میشود و برای هر مرحله از کار برنامه ویژهای تدارک دیده شده است؛ در مرحله اول امضاها به شکل اینترنتی و با ثبت مشخصات در فرمنگار جمع آوری میشود. همکاران از طریق لینک فرمنگار مشخصات خود را که شامل نام و نام خانوادگی و استان محل خدمت است ثبت میکنند.»
آموزش مهمترین سرمایهگذاری ما باشد
اما در این کمپین علاوه بر حقوق معلمان بر مسئله کیفیت آموزشی تاکید فراوان شده است؛ سمیه شهریسوند، آموزگاری از استان لرستان درباره اینکه چرا این خواسته اینقدر برای معلمان، اهمیت دارد، میگوید: «چرا نداشته باشد؟ راه توسعه پایدار از آموزش میگذرد اما نه آموزشی ناقص و پر از بیعدالتی بلکه آموزشی همگانی و باکیفیت که مسلما رایگان هم باشد. زیرا در غیر این صورت همگانی نخواهد بود.»
او توضیح میدهد که «اگر خواستار جامعهای سالم، فرهیخته و اخلاقمندیم باید آموزش، مهمترین سرمایهگذاری ما باشد؛ اگر میخواهیم جامعهای شاد و راضی، اقتصادی پویا و سالم، کودکانی در امنیت و در کل زندگی شایسته حقوق انسانی خود و سایرین بسازیم، ناگزیریم آموزش باکیفیت را مدار حرکت به این سمت قرار دهیم.»