اخبار و گزارشات هفتگی از وضعیت زنان

۲۳ اسفند۹۶ /۴ ۱ مارس ۲۰۱۸

تهیه وتنظیم عزیزه لطف الهی

 

نامه‌ای از زینب جلالیان به مناسبت روز ۸ مارس

با همه احساس قلبیم ۸ مارس را به مادر صبورم، زنانی که چشم به راه عزیزانشان هستند و همه زنان جهان تبریک عرض میکنم.

وقتی نگاهی به تاریخ می‌اندازیم، می‌بینیم در طول تاریخ همیشه زنان آزادیخواه بر علیه رژیم‌های دیکتاتور و ضد زن مبارزه کرده‌اند و این زنان شجاع هشت مارس را هم با خون خودشان در تاریخ به ثبت رسانده‌اند.
ای ستمگران، نظاره‌گر بودید و هستید، دیدید نمی‌شود با قتل‌ عام، شکنجه و زندانی کردن ما زنان، جلوی حق خواهی ما را بگیرید. وقتی یک زن جوهرش با آزادی سرشته شده باشد، هیچ ظلم و زوری نمی تواند او را به زانو در بیاورد.

من زمانی به این حقیقت پی‌بردم که در چنگال ستمگران جمهوری اسلامی بودم. لباسهای مرا بر روی تنم پاره کردند، چشم‌هایم را بستند، دست و پایم را با زنجیر به تخت آهنی بستند و شکنجه وحشتناک مرا شروع کردند. با کابل به زیر پاهایم شلاق زدند، پاهایم خیلی وحشتناک ورم و کبود شده بودند. این قدر مرا شکنجه کردند که دیگر هیچی را احساس نمیکردم، تمام تنم بیحس شده بود، دیگر اختیار جسمم را نداشتم، شلوارم را خیس کرده بودم.

آری، شرم‌آور است اما نمیدانم برای من یا برای آنان که این بلاها را به سر من آورده بودند. ای وجدانهای بیدار،حق قضاوت با شماهاست، آیا من که آرزویی به جز آزادی و برابری بشر ندارم و آنهایی که به خاطر منافع خود این همه شکنجه را بر من اعمال کردند،گناهکارند؟! یا من؟!.

خودتان قضاوت کنید، من مثل ده سال پیش تن سالمی ندارم و کلیدهای زندان مرا صیقل داده‌اند، وقتی شکنجه‌گران مرا شکنجه میکردند تنها چیزی که برایم مانده بود فکر و اعتقادم بود و امیدی که به زنان مبارز و آینده داشتم.

اگر بگویم قلم از نوشتن درد و رنجم قاصر است، مبالغه نکرده‌ام، چون من فقط یک قسمت کمی از شکنجه‌هایم را برای شما بازگو کردم. امیدوارم در این روز عزیز خاطر شما را مکدر نکرده باشم.
گاهی وقتها به این فکر می‌کنم کجای دنیا هستم یا اصلا کجای زمان گیر کرده‌ام که هر چقدر تلاش می‌کنم راه گریزی پیدا نمیکنم آیا حق من این است ؟! که شاهد به دار کشیدن همنوعان و نزدیکانم باشم و دم نزنم ؟! عجیب روزگاریست ، اگر باد تندی می‌وزید، قلبم از تندی باد می‌لرزید اما امروز این همه بادهای سیاه و ناسوز را چه کنم ؟!

جنگ، کینه، ریا، قتل، کشتار و شکنجه و این کارها همگی در عادی‌ترین زمان انجام میگیرد و ستمگران برای هر کدام از جنایت‌های خود دلیل یا توجیهی دارند و این برای من از همه دردناکتر است . پس ای زنان جسور و فداکار بگویید سخنی را که آتش در گفتنش دودل است. من آرزوی مرگ برای هیچ کسی حتی ستمگران را ندارم، بیایید با هم بر علیه ستمگران مبارزه کنیم تا با تلاشهایمان ستمگران را از سرزمین مادریمان بیرون کنیم، تا فردا شرمنده آن زنانی که به خاطر آزادی و برابری جان عزیزشان را ازدست دادند، نباشیم.

من زینب هستم، زینب جلالیان، زن کُردی که شاهد صدها جنایت جمهوری اسلامی در زندان و شاهد تهمت، اهانت، شکنجه و از همه بدتر شاهد اعدام ده تا از هم بندیهایم بوده‌ام. آیا دردی بزرگتر از این هست ؟! تازه این ظالمان از من می‌خواهند ابراز پشیمانی بکنم، مگر ممکن است منی که این همه ظلم و زور را با چشمانم دیده‌ام اظهار پشیمانی کنم، باور کنید هر وقت ستمگران، ظلم و شکنجه را بر من بیشتر می‌کنند، من جسورتر و مقاوم‌تر می‌شوم.

اسیدپاشی بر صورت یک زن جوان در شهرستان آزادشهر

مصدومیت یک زن جوان بر اثر اسیدپاشی در محور  آزادشهر – شاهرود. این اسیدپاشی به دلیل سوختگی ۴۰ درصد که در ناحیه گردن و پایین تر ایجاد شده بود به بیمارستان شهید مطهری گنبدکاووس انتقال دادند.

 

آخرین وضعیت از بازداشت شدگان تجمع اعتراضی زنان

صبح روز ۱۷ اسفند تجمع اعتراضی زنان در مقابل وزارت کار به خشونت کشیده شد. بسیاری از تجمع کنندگان پیش از رسیدن به محل تجمع در برابر وزارت کار با ضرب و شتم، خشونت و دستگیری مواجه شدند، دو تن از خبرنگاران روزنامه شرق نیز جزو بازداشت شدگان هستند.

معاون امنیتی وزیر کشور: ۸۵ درصد بازداشت‌شدگان اعتراضات دی ماه زیر ۳۵سال بودند.

خانواده‌های بازداشت‌شدگان تجمع هشت مارس مقابل بازداشتگاه وزرا تجمع کرده‌اند.

روز 21 اسفند تعدادی از بازداشت‌شدگان زن در تجمع ۸مارس در برابر وزارت کار با قرار کفالت از زندان قرچک ورامین آزاد شدند.

خشونت و ضرب و شتم‍ گلرخ ایرایی و آتنا دائمی در زندان قرچک ورامین

و ضرب و شتم هر روزه سهیل عربی شدیداً محکوم است!

مامورین گارد زندان قرچک امروز دوشنبه ۲۱ اسفند ۹۶، آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی را با تهدید، خشونت و به اجبار به بند مادران این زندان برده‌اند.

روز گدشته، پرسنل زندان قرچک وارد سلول آتنا و گلرخ شدند با توهین و تحقیر تلاش کردند آنهارا به بند مادران منتقل کنند که با مقاومت این دو زندانی روبرو شدند. امروز دوشنبه ۲۱ اسفند مجدا گارد زندان با تهدید و نیر حمله سازماندهی شده از طرف زندانیان خطرناک آنها را به اجبار به بند مادران بردند.

گلرخ ابراهیمی و آتنا دائمی بدون هیچ توضیح قضائی با ضرب و شتم و خشونت برای تنبه و ساکت کردن صدای اعتراض آنها، به زندان قرچک ورامین تبعید شده‌اند. در اعتراض به این اعمال خشونت‌بار، سهیل عربی و بدنبال آن آتنا دائمی و گلرخ ایرایی، سپس آرش صادقی دست به اعتصاب غذا زدند. هم اکنون سهیل و گلرخ در اعتصاب غذا بسر میبرند. حال هر دوی آنها وخیم گزارش شده است و به صورت اضطراری نیاز مبرم به مراقبتهای ویژه پزشکی دارند.

گلرخ و آتنا در زندان قرچک امنیت جانی ندارند. سهیل عربی هر روزه به بهانه‌های مختلف مورد ضرب و شتم وحشیانه قرار می‌گیرد. جمهوری اسلامی و قوه قضائیه مسئول مستقیم این بدرفتاری عامدانه هستند.

کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی رفتارهای توهین‌آمیز واعمال خشونت با زندانیان سیاسی را قویا محکوم می‌کند و ازهمه مردم شریف و آزادیخواه می‌خواهد در روزهای نزدیک به سال نو، زندانیان سیاسی و خانواده هایشان را فراموش مانند همیشه تنها نگدارند. در کنار و همراه خانواده‌های زندانیان سیاسی خواستار آزادی تمام زندانیان سیاسی باشیم.

کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی

۲۱ اسفند ۱۳۹۶

۱۲ مارس ۲۰۱۸

 

اعتصاب غذای گلرخ ایرایی همچنان ادامه دارد

گلرخ ایرایی محبوس در زندان قرچک ورامین همچنان در اعتصاب غذای اعتراضی به سر می‌برد و شرایط جسمانی مناسبی ندارد؛ این زندانی که همراه با آتنا دائمی در قرنطینه زندان قرچک نگهداری می شوند با افت فشار شدید و کاهش وزن روبرو شده است، طی روزهای گذشته یک بار به او سرم تزریق کردند و در سرم به او آمپول ضد تهوع تزریق شده ولی از زمان تزریق سرم تاکنون ماهیچه‌های پای او مدام سفت می‌شوند و ورم می‌کنند، دکتر بهداری درباره‌ شرایط انقباض پاهای گلرخ به او گفته این شرایط بسیار خطرناک است و ممکن است این اتفاق به یک‌باره برای قلبش رخ دهد و باید هر چه زودتر وضعیتش پیگیری شود؛ این دو زندانی در وضعیتی شبیه به انفرادی نگهداری می‌شوند، نه می‌توانند از قرنطینه خارج شوند، نه کسی اجازه‌ ملاقات با آنها را دارد.

 

عفو بین الملل با انتشار بیانیه‌ای خواستار آزادی آتنا دائمی و گلرخ ایرایی شد

سازمان عفو بین‌الملل در روز جمعه ۱۸ اسفندماه با انتشار بیانیه‌ای از وضعیت آتنا دائمی و گلرخ ایرایی  که در زندان قرچک ورامین نگهداری می‌شوند به شدت انتقاد کرده و خواستار آزادی فوری و بدون قید شرط آنها شده است.

 

برخورد با دانشجویان؛ آزادی بنفشه چراغی و تداوم بازداشت پریسا رفیعی

بنفشه چراغی، دانشجوى علوم اجتماعى دانشگاه تهران که شب گذشته توسط نیروهای امنیتی در منزل خود بازداشت شده بود آزاد شد. از سوی دیگر بازداشت پریسا رفیعی، فعال صنفی و دانشجوی هنر های زیبا دانشگاه تهران که در تاریخ ۶ اسفندماه سال جاری بازداشت شده بود همچنان ادامه دارد.

 

فراکسیون زنان

تشکیل کارگروه بررسی حجاب اجباری در فراکسیون زنان / ارائه طرح افزایش حداقل سن ازدواج به مجلس

پروانه سلحشوری رئیس فراکسیون زنان مجلس در حاشیه نشست علنی مجلس شورای اسلامی از ارائه طرح افزایش حداقل سن ازدواج به هیات رئیسه مجلس خبر داد. وی هم‌چنین اعلام کرد که نشست بررسی حجاب اجباری به عنوان مطالبه قشری از مردم پس از تعطیلات نوروز با حضور موافقان و مخالفان برگزار خواهد شد.

 

تابعیت

زنانی که با مردان غیرایرانی ازدواج کرده اند و به دلیل نقص قوانین، فرزندان آنان مشکل تابعیت دارند مقابل مجلس تجمع کردند.

 

ایسکرا ۹۲۷