نگاه هفته: مجموعه اخبار و گزارشات هفته در شهرهای کردستان

نسان نودینیان

چهارشنبه سوری و جشن  نوروز جنبش اعتراضی برای سرنگونی

به چهارشنبه‌سوری و چشن نوروز نزدیک‌ ‌می‌شویم، در چشن های نوروزی در شهرهای کردستان آتش بازی و رقص و شادی در مجامع عمومی برگزار میشود.

چشن های چهارشنبه سوری و نوروز فرصت های مناسبی برای نزدیکی، شادی و دوستی بیشتر و همپنین فرصت مناسبی است برای ادامه اعتراضات سرنگونی مردم.

سوزاردن حجابها اقدام بموقع و ضروری است. جنبش آزادی زن با بمیدان آمدن دختران خیابان انقلاب مبارزه علیه حجاب اجباری را به عرصه ای از مبارزه علنی زنان و مردم آزادیخواه تبدیل کرده،  چشن های چهارشنبه سوری و نوروز با سوزاندن حجاب اجباری نمایش جمعی مردم ناراضی به قانون حجاب اجباری باید بشود. سوزاندن حجابها در این جشنها جلوه های با شکوه این مراسمها خواهد، بود.

 

مراسمهای ٨ مارس

مراسم های ٨ مارس روز جهانی زن امسال در قضایی شاد برگزار شد. در سنندج مراسم های جشن و شادی توسط زنان و مردان آزادیخواه برگزار شد. جشن ها با شعارهای زنده باد ٨ مارس تزئین شده بود. در سقز و تعدادی دیگر از شهرها ی کردستان در محافل کارگری و جمعهای مختلف روز جهانی زن با پیام های همبستگی و درباره اهمیت روز جهانی زن، برگزار شد.

در شهرهای کردستان ایران، پتانسیل بالایی در دفاع از حقوق زنان و جنبش آزادی  زن وجود دارد.  ٨ مارس امسال میتوانست با بکارگیری توانایی فعالین چپ و سوسیالیست زنان و مردان در ظرفیت متفاوتی برگزار شود.

در کردستان حضور فعال جنبش آزادی زن، اهمیت مهم و بالایی دارد. حضور زنان مبارز در چند سال گذشته در مبارزات جاری در شهرها، اعتراضات را با خواستهای عمیقا انسانی(دوچرخه سواری زنان در ملاعام) سوسیالیستی و رهایی بخش کرده است.

جنبش آزادی زن ادامه دارد، اینبار با بمیدان آمدن دختران خیابان انقلاب علیه ارتجاعیترین قانون جمهوری اسلامی، حجاب اجباری، وارد فاز جدیدی شده است.

تکثیر دختران خیابان انقلاب در شهرهای کردستان، ابراز وجود  فعال و آکتیویست های این عرصه کماکان فعالیتی باز است. این عرصه مبارزه علنی و همگام شدن فعالین جنبش آزادی زن با دختران خیابان انقلاب علیه حجاب اجباری یکی از مهمترین بعالیت ایندوره باید باشد.

 

 بیش از هزار کودک در عرض دو ماه در سوریه کشته شده‌اند

رادیو آلمان:یونیسف: بیش از هزار کودک در عرض دو ماه در سوریه کشته شده‌اند

به گزارش یونیسف تنها در ماه‌های ژانویه و فوریه ٢٠١٨ بیش از یکهزار کودک در سوریه کشته شده‌اند. حدود ٧٥٠ هزار کودک نیز دچار معلولیت‌های جسمی و روحی ناشی از جنگ شده‌اند. ٢٠٠ هزار کودک در غوطه شرقی در محاصره هستند.

سازمان‌های امدادی و کمک‌رسانی بیلانی دردآور از جنگ سوریه ارائه کرده‌اند؛ جنگی که اکنون هفت سال است، جریان دارد.

یونیسف، صندوق کمک به کودکان سازمان ملل روز دوشنبه (١٢ مارس / ٢١ اسفند) تازه‌ترین گزارش خود درباره جنگ و خونریزی در سوریه را منتشر کرده است.

 

هفت سال جنگ داخلی سوریه بیش از «٥٠٠ هزار کشته» برجای گذاشته است

گروه دیده بان حقوق بشر سوریه می گوید جنگ داخلی در این کشور تاکنون بیش از ٥٠٠ هزار کشته بر جا گذاشته است.

بنا به اعلام این سازمان ٥١١ هزار نفر از ماه مارس سال ٢٠١١ میلادی تاکنون بر اثر درگیری ها در سوریه کشته اند. این گروه از شناسایی ٣٥٠ هزار نفر از کشته شدگان سخن گفته است. به گفته این سازمان هر چند مرگ ١٦١ هزار نفر دیگر تائید شده اما این سازمان تاکنون اسامی آنها را به دست نیاورده است.

دیده بان حقوق بشر سوریه در حالی آمار جدید قربانیان را اعلام کرد که تنها سه روز به هفتمین سالگرد آغاز جنگ داخلی در این کشور باقی مانده است. بنا به اعلام گروه دیده بان حقوق بشر سوریه حدود ٨٥ درصد جان باختگان توسط نیروهای دولتی و متحدان آنها کشته شده اند.

 

بازداشت پنج تن از فعالان مدنی مریوان

پنج تن از فعالان مدنی مریوان عصر امروز دوشنبه بیست و یکم اسفندماه به دلیل شرکت در تجمع حمایت از عفرین توسط نیروهای امنیتی بازداشت گردیدند.

هویت این پنج فعال مدنی بازداشت شده به ترتیب ذیل است:

١ ــ عدنان حسن‌پور ٢ــ  آرمان غفوری  ٣ـمحمد دانش  ٤ــ فرامرز محمدی  ٥ــ ناصح باخشی

 

گردهمایی کوهنوردان

گردهمایی کوهنوردان و حافظان محیط زیست وفعالان مدنی شهرهای پیرانشهر،سردشت،اشنویه،مهاباد ونقده با پیام نه به تخریب خرپاپ و انتقال اب ان به سدباوله . ١٨ اسفند ١٣٩٦.

 

زلزله باز هم قربانی می گیرد!

معلم جوان ساکن محله تازه آباد سرپل ذهاب خودکشی کرد.

چرا؟

هاله صفرزاده

پس از زلزله، زیر و رو شدن زندگی هزاران زن و مرد و کودک در سرپل ذهاب و روستاهای اطراف و سایر مناطق زلزله زده و تمام شدن تقریبی پس لرزه های زمین و گذشت بیش از چهار ماه از چادر نشینی و کانکس نشینی و بلاتکلیفی مردم آسیب دیده از زلزله، پس لرزه های اجتماعی آن ، همچنان قربانی می گیرد.

شرایط دشوار زندگی، بی کاری، بلاتکلیفی، قولها و وعده های عملی نشده، سرما و طوفان، باران و آبگرفتگی، نزدیک شدن سال نو و چشم انداز زندگی در فصل های گرم سال در کانکس و چادر و … زمینه ساز بروز بسیاری از مشکلات روحی و روانی است و سبب شده که  میزان خودکشی در میان آسیب دیدگان از زلزله افزایش یابد. تا کنون بیش از صد مورد اقدام به خودکشی در این مناطق گزارش شده که در اکثر موارد ناموفق بوده است.

و اما آخرین مورد ، متاسفانه موفق بود. رسول قهرمان پور ، معلم ٣١ ساله ساکن سرپل ذهاب با حلق آویز کردن به زندگی خود خاتمه داد.

در اخبار منتشر شده، مسوولین به جای هر اقدام دیگری خودکشی را به عوامل دیگری مثل مشکلات خانوادگی و مالی نسبت دادند با این گمان که به این ترتیب از زیر بار مسوولیت های انجام نداده ، می توانند شانه خالی کنند. اما طبق اخبار منتشر و گفته های خانواده ایشان ، رسول قهرمان پور هیچ مشکل مالی و خانودگی نداشته است. مرگ دانش آموزان و همشهری ها و نزدیکان و همچنین تدوام اوضاع آشفته در روحیه اش تاثیر عمیقی گذاشته تا حدی که چنین تصمیمی گرفت …

در سفر قبلی به مناطق زلزله زده، (اوایل دی ماه) در سرپل ذهاب، سری هم به محله تازه آباد زده بودیم. چادرهای بسیاری کنار هم به صف شده بودند. تراکم جمعیت در اولین نگاه قابل لمس بود. کانکس هایی هم خالی در گوشه ای دیگر به صف بودند. به گفته حاضران کسی نمی خواهد کانکس ها را تحویل بگیرد چرا که مبلغ کسر شده از وام ساخت و ساز بابت این کانکس ها، برایشان قابل قبول نیست و به هر ریال از این وام اندک نیاز دارند تا بتوانند حداقل چهاردیواری خانه هایشان را بسازند، تصور انجام ریزه کاری ها و تکمیل خانه را هم که اصلا نمی کردند.

در تازه آباد برای تقریبا ٥٠ چادر فقط یک دستشویی و حمام وجود داشت، آن هم با فاصله ای بسیار دور از چادرها. می شد تصور کرد که زندگی در چنین شرایطی و تداوم آن چه میزان صدمات و بیماریهای جسمی و  روانی ایجاد می کند و ناامیدی از تغییر چنین وضعی بی شک فاجعه ای به بار خواهد آورد بزرگتر از خود زلزله؛ و اکنون این فاجعه رخ داده است و معلم جوانی دیگر سرکلاس حاضر نخواهد شد و خانواده ای بار دیگر عزادار شده است. داغ عزیز یک طرف و انتشار و شایعات و تصاویر ایشان بعد از مرگ و برخوردهای این گونه مسوولان شرایط بسیار نامناسبی را برای خانواده ایشان فراهم کرده است.

به خانواده ایشان تسلیت می گوییم و امیدواریم که مردم زحمتکش و مهربان این منطقه دیگر شاهد چنین رویدادهایی نباشند و بتوانند در کوتاه ترین زمان ممکن کمر زیر این  بار سنگین راست کنند. شاید مرگ این جوان معلم تلنگری باشد بر وجوان به خواب رفته مسوولان برای پیشگیری از فاجعه بعدی.

٢١ اسفند ١٣٩٦

کانون مدافعان حقوق کارگر

 

 کانکس_چادر، دوگانەی تقلیل بیان مشکلات زلزلەزدگان

در روزهای گذشته بدنبال تشدید برودت هوا متاسفانە خبر جان سپردن و پرپر شدن چندین کودک در مناطق زلزله زده منعکس شد. صرف نظر از آنکه در ابتدا مقاومتهای انجام گرفته در مورد تاثیر عامل سرما بر مرگ کودکان با هدف سرپوش گذاشتن بر بی مسئولیتی و کم کاری صورت میگرفت، اما در ادامه نیز معرفی سرما به عنوان تنها دلیل جانباختن کودکان پاسخی اشتباه به اشتباهی دیگر بود. سرما خوردن بچه ها چه در چادر و کپر، چه در کانکس و حتی در منازل نیز ممکن است اتفاق بیافتد لیکن چه چیزی باعث می شود که این سرما خوردگی تا تبدیل شدنش به عفونت و بعدها جان دادن مریض تداوم یافته و درمان نشود. فقدان و کمبود امکانات بهداشتی و درمان هم در سطح شهر و هم در روستا از یک طرف و دیگر مشکلات خانواده که باعث می شود به کودکانشان رسیدگی لازم و کافی نداشته باشند از طرف دیگر، همچنین عدم توانایی مالی برای مراجعه به پزشک عمومی و متخصص و تغذیه ی نامناسب و ضعف جسمانی کودکان از دلایل کمتر عنوان شده ی فاجعه ی پرپر شدن کودکان است. توزیع بی برنامە، نادرست و ناعادلانەی اقلام مورد نیاز زلزلەزدگان و موقعیت ویژەی روانی مردم منطقه پس از زلزله سبب شده است که پاسخ به این وقایع ناگوار حرص و تلاش گاها بی مورد برای کسب کانکس و چه بسا از چاله به چاه افتادن باشد. اگر چه مزیت داشتن کانکس به دلیل امنیت بیشتری که نسبت به چادر دارد و البته مناسب تر بودنش در هوای آلوده و گرد و خاک، و در مقابل خطر نفوذ حشرات و خزندگان موذی و…، قابل انکار نیست. اما تهدیدات کانکس را نیز نباید از نظر دور داشت. کانکس فرشتەی نجات مردم نیست. با دریافت کانکس هیچ معجزەای اتفاق نمی افتد و قرار نیست کە پس از آن همه ی مشکلات مردم برطرف شود. جای تاسف است که سقف خواسته های زلزله زدگان کرمانشاه بە اندازه ی در خواست کانکس کوتاه شده است. با شروع فصل گرما در منطقه ی گرمسیری سرپل ذهاب تازه معلوم می شود که ورود این حجم از آهن و فلز به منطقه چه مشکلاتی را به بار می آورد. تجربه ی زلزله ی بم و ورزقان نشان می دهد که امکان مبدل شدن اسکان موقت در کانکس به اسکان دائم خصوصا در مورد مستاجران و اقشار فرودست بسیار محتمل است. معضل جمع آوری هزاران کانکس در کوچه ها، پارک ها و پیاده روهای شهر و مشکلات زیست محیطی و شهری ناشی از آن، بعلاوه سرمایه های میلیاردی ای که صرف تهیه ی کانکس شد و می توانست در صورت برنامه ریزی منظم بخشی از خانه های مردم را بازسازی کند؛ موجب می شود که کانکس تصویر خوبی از خود نشان ندهد. دوگانەی کانکس_چادر جز تقلیل بیان مشکلات مردم چیزی به ارمغان نیاورده. سوال اساسی ای که باید مطرح کرد این است که چرا بعد از گذشت چهار ماه از زلزله هنوز اسکان موقت به اتمام نرسیده است و موضوع بازسازی خانه ها همچنان بطور جدی و عملی در سطح همگانی در دستور کار قرار نگرفته است. در صورت ادامه ی این رویه و با شروع فصل گرما بایستی منتظر خطرات جدی تری باشیم. بیماری های واگیردار، بیماری های پوستی و قارچ، گرما زدگی و… از قابل پیش بینی ترین تهدیدات است. بی درآمدی و بیکاری از جمله فشارهایی است که نه تنها نان آور خانواده بلکه کل اعضای خانواده را از لحاظ مادی و روانی در منگنه قرار می دهد. فشار مضاعفی که کارهای روزانه (پخت و پز، شست و شو، رسیدگی به فرزندان، غم نان، زندگی در چادر و کانکس، و…) بر گرده ی زنان قرار داده است، مستقیم و غیر مستقیم بر سلامت زندگی کودکان نیز تاثیرگذار است.

حمید فتحی«کمپین مردمی حیات»

 

ایسکرا ۹۲۷