روزنه rowzane خبری – تحلیلی
ایلنا:شمار کارگران نساجی مازندران از ۷۰۰۰ به ۳۰۰۰ نفر رسیده.معوقات مزدی را به مشکلات موجود اضافه کنید
نصرالله دریابیگی (دبیر اجرایی خانه کارگر استان مازندران گفته است:تعداد کارگران در حال حاضر ۳۱۰ نفر است. این یعنی اینکه از ۷ هزار نفر بعد از انقلاب به ۳۰۰ نفر رسیده‌ایم. سه کارخانه که با عنوان نساجی مازندران فعالیت می‌کردند؛ امروز تعطیل شده و زمین‌های بخش طبرستان تکه تکه به شهرداری واگذار شده است. فقط نساجی تِلار باقی مانده است. آن هم در شرایطی که مدیریت آن با هاله‌ای از ابهام مواجه است.
مشکلات مالیاتی، بیمه ازجلمه معضلات این کارخانه است. این‌ها همه به علت مشخص نبودن مدیرعامل و هیئت مدیره کارخانه است. برای حل این مشکل دولت در راس آن باید وارد شود.
پس از رایزنی‌ها مختلف در شورای عالی کار مصوب شد که این واحد بازسازی شود و خطوط تولید برای تولید و اشتغال بیشتر هماهنگی پیدا کند. این اقدامات برای رفع بیکاری منطقه صورت گرفت. این واحد تولیدی در آن زمان ۱۸۰۰ کارگر در واحد نساجی مازندران (طبرستان) خود داشت. اما به علت سوءمدیریت بانک که در آن زمان سهامدار اصلی کارخانه شناخته می‌شد، خشتی روی خشت قرار نگرفت و تنها کارگران قربانی شدند. در سال‌های گذشته با همان سیاست غلط کارخانه از بانک به یک سهامدار ترکیه‌ای تبار واگذار شد.
مازندران یکی از واحدهای خوب و فعال قبل و بعد از انقلاب است. این کارخانه دارای یکی از واحدهای مختلفی مانند نساجی تلار، طبرستان و گونی‌بافی بوده است. در یک مقطعی در دوران مرحوم هاشمی رفسنجانی مسئولان تصمیم گرفتند که با هماهنگی مقامات استانی در جهت بازسازی این واحد اقدام کنند.
پس از رایزنی‌ها مختلف در شورای عالی کار مصوب شد که این واحد بازسازی شود و خطوط تولید برای تولید و اشتغال بیشتر هماهنگی پیدا کند. این اقدامات برای رفع بیکاری منطقه صورت گرفت. این واحد تولیدی در آن زمان ۱۸۰۰ کارگر در واحد نساجی مازندران (طبرستان) خود داشت. اما به علت سوءمدیریت بانک که در آن زمان سهامدار اصلی کارخانه شناخته می‌شد، خشتی روی خشت قرار نگرفت و تنها کارگران قربانی شدند. در سال‌های گذشته با همان سیاست غلط کارخانه از بانک به یک سهامدار ترکیه‌ای تبار واگذار شد.
زمانی که این سهامدار ترکیه‌ای زندانی شد، سهام اصلی کارخانه را به فرد دیگری منتقل کرد. سهامدار جدید براساس روایت‌ها سهام این کارخانه را درعوض طلبش از سهامدار ترکیه‌ای دریافت کرده است و از فروردین ماه ۹۵ در ایران زندگی نمی‌کند و تبعه آلمان به حساب می‌آید.
وی با انتقاد به شیوه‌ی مدیریتی این کارخانه، آن را عامل اصلی مشکلات کارگران دانست و ادامه داد: علم بیگی (سهام دار فعلی) هیچ فردی را برای اداره امور در کارخانه مشغول نکرده است و در حال حاضر چرخ کارخانه بدون هیئت مدیره و مدیرعامل می‌چرخد. متاسفانه کارگران در ماه‌های خرداد، تیر، مرداد و شهریورحقوق دریافت نکردند. مضاف بر اینکه شرکت به دلیل مشکلات جاری مملکتی از جانب ارز و تهیه مواد اولیه مورد تهدید است.
دریابیگی، نقطه‌ی ثقل مشکلات کارگران را مدیریت کارخانه دانست و گفت: مشکلات مالیاتی، بیمه، نگرانی کارگران از آینده شغلی‌شان و مشکلات امنیت شغلی از زمره‌ی معضلات این کارخانه است. این‌ها همه به علت مشخص نبودن مدیرعامل و هیئت مدیره کارخانه است. برای حل این مشکل دولت در راس آن باید وارد شود.
وی در انتها بیان کرد: کارگران این کارخانه چهار ماه است که در این وضعیت اقتصادی کشور حقوق دریافت نکرده‌اند. برای تعیین مدیره و هیئت مدیره قانونی، دولت باید وارد شود و از حاکمیت خود استفاده کند نه اینکه چوب حراج به کارخانه بزنند و زمین‌های آن را تکه تکه بفروشند. در این استان اشتغال وجود ندارد و نساجی مازندران کارخانه‌ای بود که کل کارگران منطقه را تحت پوشش خود قرار داده بود.
