اخبار کارگری

نامه اعتراضی بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی تحویل مجلس شورای اسلامی، نهاد ریاست جمهوری و وزرات کار و سازمان تامین اجتماعی شد

صبح امروز چهار شنبه ١٢ دی ماه، نامه اعتراضی بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی که از سوی هیات موسس شورای کارگری بستا تنظیم شده بود توسط هیاتی از گروه شورای کارگری بستا تحویل نهاد ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، وزارت کار و سازمان تامین اجتماعی شد.

بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی در این نامه دولتهای مختلف را مسئول وضعیت فلاکتبار کنونی بازنشستگان و مسئول نابسامانی و تضعیف بنیه مالی سازمان تامین اجتماعی معرفی کرده و آورده اند:

“چیزی که امروز برای ما و همگان روشن و مبرهن است، این است که در طول چهل سال گذشته سازمان تامین اجتماعی و اموال ما در آن، تحت اختیار و سیطره دولتهای مختلف بوده است و بنا بر این، اگر امروز این سازمان در معرض ورشکستگی قرار گرفته است و یا صندوق آن از تامین یک زندگی شرافتمندانه برای ما بازنشستگان عاجز است مسئولیت مستقیم و بلاواسطه آن نیز با بالاترین مراجع حکومتی یعنی قوای سه گانه مجریه و مقننه و قضائیه است”

در قسمت پایانی این نامه آمده است:

“لذا ما این نامه را که بتدریج به امضای بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی خواهد رسید به عنوان آخرین پیام با شما در میان می گذاریم. باشد که به فوریت حقوق ماهیانه ما بازنشستگان به بالای خط فقر و در حد یک زندگی شایسته و مرفه دوران بازنشستگی افزایش پیدا کند، دولت همه بدهی های خود را به صندوق سازمان واریز نماید و در اقدامی عاجل تمامی خسارتهای وارده به اموال ما در سازمان تامین اجتماعی را جبران و سازمان را در اختیار مجمع عالی نمایندگان منتخب سراسری ما بازنشستگان قرار دهد.”

متن کامل این نامه به شرح زیر است:

از: کارگران بازنشسته سازمان تامین اجتماعی

به: هیات رئیسه، اصل نود و کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی و نهاد ریاست جمهوری

رونوشت به: وزارت کار و سازمان تامین اجتماعی

آقایان!

نیازی به تکرار مکررات نیست که امروزه میلیونها انسان بازنشسته ای که سی سال رنج و محنت کشیدند تا در یکی دو دهه پایانی زندگی شان آرامشی هر چند اندک داشته باشند با مشکلات و مصائبی به مراتب سهمگین تر از دوران اشتغال خود دست به گریبانند.

اگر ما بازنشستگان دوران اشتغالمان را با تنی سالم و تشکیل یک خانواده دو نفره آغاز کردیم، دوران بازنشستگی خود را با تنی رنجور و فرزندان دانشگاهی و عروس و دادماد و نوه آغاز کرده ایم. ما به مدت سی سال یک سوم دسترنج خود را بی هیچ قصوری به حساب سازمان تامین اجتماعی واریز کردیم تا در دوران کهولت و بزرگ شدن خانواده هایمان، چند سالی هم که شده از حداقلهایی برای یک زندگی انسانی و کم دغدغه برخوردار شویم.

اما جای بسی تاسف و درد و فریاد، که امروز بیش از ٦٠ درصد ما بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی حداقل بگیر هستیم و ما بقی نیز به استثنای درصدی ناچیز از آنچنان حقوق ماهیانه ای برخوردار نیستند تا کفاف یک زندگی شرافتمندانه و شایسته ی دوران بازنشستگی را بدهد.

بدون تردید، شرایط محنت بار امروز ما و وضعیت سازمان تامین اجتماعی و اموال آن در شرکتهای زیر مجموعه شستا، نه نتیجه ی حتی ریالی قصور از سوی ما اعضای سازمان تامین اجتماعی در پرداخت حق بیمه هایمان در دوران اشتغال و نه آنگونه که گفته میشود نتیجه وجود تبعیض در پرداختی های فی ما بین بازنشستگان و یا ما بازنشستگان و شاغلین است.

چیزی که امروز برای ما و همگان روشن و مبرهن است، این است که در طول چهل سال گذشته سازمان تامین اجتماعی و اموال ما در آن، تحت اختیار و سیطره دولتهای مختلف بوده است و بنا بر این، اگر امروز این سازمان در معرض ورشکستگی قرار گرفته است و یا صندوق آن از تامین یک زندگی شرافتمندانه برای ما بازنشستگان عاجز است مسئولیت مستقیم و بلاواسطه آن نیز با بالاترین مراجع حکومتی یعنی قوای سه گانه مجریه و مقننه و قضائیه است.

هم اکنون دولت ١٨٠ هزار میلیارد تومان به صندوق سازمان بدهکار است. آیا تجمیع اینهمه بدهی نجومی چیزی جز نتیجه گردن کلفتی دولتهای مختلف در برابر پرداخت حق و حقوق ما کارگران به عنوان فقیرترین لایه های اجتماعی نیست؟ آیا شایسته است معافیتهای بیمه ای کارفرمایان و سرمایه داران گردن کلفت و یا هزاران میلیارد تومان هزینه بیمه سلامت همگانی از جیب ما فقیرترین لایه های اجتماعی و از حاصل سی سال دسترنج ما در صندوق سازمان تامین بشود؟ اگر امروز شرکتهای زیر مجموعه شستا بخشا تعطیل و بخشا به ضرر دهی و ورشکستی کشانده شده اند و از این منظر ورودیهای مالی سازمان کم شده است آیا به جز این است که ما کارگران شاغل و بازنشسته نقشی در اداره آنها نداشته ایم و این دولت است که با در اختیار گرفتن مقدرات سازمان تامین اجتماعی و اموال آن، مسئولیت مستقیم وضعیت حاضر را به عهده دارد؟ آیا مسئولیت ایجاد زمینه غارتهای هزاران میلیارد تومانی از دارائی های ما در سازمان با کسی به جز دولت است که با سلب اختیار از ما بازنشستگان، سرنوشت آنرا بدست گرفته است؟ گفته میشود ورودیهای مالی بیمه ای سازمان با خروجی های مالی آن تراز منفی پیدا کرده است و لذا سازمان در پرداخت حقوق بازنشستگان دچار مشکل است. سی سال یک سوم حقوق میلیونها بازنشسته کجا رفته است که اینک حقوق ما بازنشستگان باید از محل ورودیهای بیمه ای کارگران شاغل تامین بشود؟ و ….،

اینها تنها گوشه ای از عمق و گستره فجایعی است که دولتهای مختلف بر سر اموال ما کارگران در سازمان تامین اجتماعی آورده اند و سالهاست که در نتیجه ی آن، حقوق اکثریت قریب به اتفاق ما بازنشستگان تامین اجتماعی به چندین برابر زیر خط فقر سقوط کرده است. سقوطی که نقطه پایانی نیز ندارد و اینک با چند برابر شدن هزینه های زندگی در طول فقط شش ماه گذشته، خشم فرو خورده ی چندین و چند ساله ی ما از زندگی در زیر خط فقر در حال فوران است.

لذا ما این نامه را که بتدریج به امضای بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی خواهد رسید به عنوان آخرین پیام با شما در میان می گذاریم. باشد که به فوریت حقوق ماهیانه ما بازنشستگان به بالای خط فقر و در حد یک زندگی شایسته و مرفه دوران بازنشستگی افزایش پیدا کند، دولت همه بدهی های خود را به صندوق سازمان واریز نماید و در اقدامی عاجل تمامی خسارتهای وارده به اموال ما در سازمان تامین اجتماعی را جبران و سازمان را در اختیار مجمع عالی نمایندگان منتخب سراسری ما بازنشستگان قرار دهد.

هیات موسس شورای کارگری بستا – ١٢ دی ماه ١٣٩٧

 

تجمع کارگران بازنشسته نیشکر هفت تپه برای دریافت سنوات

کارگران بازنشسته در مجتمع نیشکر هفت تپه، در روزهای (١٥ و ١٦ دی ماه) با اجتماع مقابل مدیریت این مجتمع، خواستار دریافت مطالبات سنواتی خود شدند. کارگران بازنشسته که شمارشان به حدود ٩٥ نفر می‌رسد، از آذر ماه تا اسفند ماه سال ٩٥ به مرور بازنشسته شده‌اند و بعد از گذشت حدود دو سال هنوز نتوانسته‌اند بخش از مطالبات عقب افتاده سنواتی خود را دریافت کنند. یکی از کارگران بازنشسته می‌گوید: به مرور کارگرانی که از این واحد بازنشسته می‌شوند امکان دریافت مطالبات سنوات پایان کار خود را ندارند. در عین حال ما کارگرانی که از اسفند سال ٩٥ بازنشسته شده‌ایم هنوز موفق به دریافت نیمی از سنوات خود نشده‌ایم. او با بیان اینکه کارفرمای شرکت هفت تپه در پرداخت هزینه سختی کار کارگران بازنشسته کوتاهی می‌کند، در ادامه افزود: صدها نفر از کارگرانی که اسفند ماه سال ٩٦ بازنشسته شده‌اند همانند ما برای دریافت مطالبات سنواتی خود با مشکل روبرو هستند. از طرفی دیگر حدود ١٠٠ نفر دیگر از ابتدای دی ماه سال جاری منتظر پرداخت سختی کارشان هستند تا بازنشسته شوند. کارگران بازنشسته معترض هفت تپه در خاتمه تصریح کردند: بعد از سال‌ها تلاش توانستیم با استفاده از قانون مشاغل سخت و زیان‌آور از این کارخانه بازنشسته شویم اما ظاهرا کارفرما نبود منابع مالی را دلیل پرداخت نشدن سنوات ما عنوان می‌کند لذا آن‌ها که از ادامه این وضعیت خسته شده‌اند تصمیم به برپایی این تجمع گرفته‌اند.

 

بیکاری حدود ٣٢٠ کارگر فصلی معدن آق‌دره با شروع فصل سرما /تعداد کارگران بیکار نسبت به سال قبل افزایش یافته است

در معدن طلای آق‌دره حدود ٥٣٠ کارگر مشغول کار هستند که قرارداد کار حدود ٣٢٠ کارگر فصلی با شروع فصل زمستان تمدید نشده است. سال گذشته کارفرما حدود ٢٤٠ نفر از کارگران فصلی را با شروع فصل سرما تعدیل کرده بود اما این رقم در سال جاری به ٣٢٠ نفر رسیده است. به نقل از کارگران گفته می‌شود که آنها در بهار هر سال فعالیت خود را در معدن آق‌دره شروع کرده و تا شروع سرمای فصل زمستان به همکاری خود با این واحد معدنی ادامه می‌دهند. کارگران با یادآوری اینکه هر یک از کارگران فصلی از یک تا ده سال سابقه کار در معدن طلای آق دره دارند، افزودند: زمان بازگشت به کار این تعداد کارگر تا بهار سال بعد است اما هیچ تضمینی برای بازگشت به کار آنها از سوی پیمانکار بعد از ایام بیکاری وجود ندارد. کارفرما با این استدلال که سرمای فصل زمستان مانع از فعالیت کارگران فصلی می‌شود به قرارداد کاری آنها خاتمه می‌دهد. معدن طلای آق دره در ٢٥ کیلومتری شهرستان تکاب در منطقه سرد سیر آذربایجان غربی قرار دارد.

 

تجمع اعتراضی ده نفر از کارکنان بیمارستان امام خمینی کرج

در این تجمع اعتراضی اعلام شد؛ می‌خواهیم همبستگی خودمان را با کارگران فولاد اهواز، نیشکر هفت‌تپه، هپکو، آق‌دره و… هم نشان دهیم.

نفر از کارکنان این مرکز درمانی جهت پیگیری اصلی‌ترین مطالبه‌شان یعنی احیای بیمارستان در مقابل سازمان خصوصی‌سازی کشور تجمع کرده‌اند.

مطالبه مهم کارکنان در این تجمع اعتراضی  دستمزدهای معوق است.  گرچه اخیرا حدود ٤ ماه پایه حقوق کارکنان را داده اند با این وجود، هنوز بین ٧ الی ٨ ماه از مطالبات کارکنان  پرداخت نشده است.

گارگران در این تجمع اعتراضی اعلام کردند؛ در تجمع امروز جدا از اینکه به دنبال این هستیم که مطالباتمان را به گوش مسئولان برسانیم، می‌خواهیم همبستگی خودمان را با کارگران فولاد اهواز، نیشکر هفت‌تپه، هپکو، آق‌دره و… هم نشان دهیم.

 

 

اخباری از اعتراضات گسترده کارگری

اعلام همبستگی کارکنان بیمارستان امام خمینی با کارگران

روز ١٢ دیماه دهها نفر از کارکنان بیمارستان “امام خمینی” کرج برای پیگیری احیای این مرکز درمانی و طلبهایشان در مقابل سازمان خصوصی‌سازی کشور تجمع کردند. در رابطه با این موضوعات کارکنان این بیمارستان تجمعات بسیاری بر پا کرده اند و زیر فشار همین اعتراضات اخیرا حدود ٤ ماه پایه حقوق آنان پرداخت شد. اما هنوز هفت تا هشت ماه حقوق طلب دارند. لازم به یادآوریست که این بیمارستان به فروش گذاشته شده و کارکنان آن خواستار راه اندازی دوباره بیمارستان و بازگشت به کار و پرداخت فوری طلبهایشان هستند. در حرکت اعتراضی این روز کارکنان بیمارستان امام خمینی طی اقدامی جالب همبستگی خود را با کارگران فولاد اهواز، نیشکر هفت تپه، هپکو و آق دره اعلام کردند.

تجمع اعتراضی کارگران شیر و لبنیات وارنا

روز چهارشنبه ١٢دی٩٧ کارگران شیر و لبنیات  وارنا در اعتراض به عدم پرداخت مطالبات آنان بعد از یکسال، مقابل دادگستری ورامین تجمع کردند.

تجمعات اعتراضی کارگران خدماتی نیشابور و همسرانشان

روز ١١ دیماه کارگران خدماتی ناحیه دو شهرداری نیشابور در ادامه اعتراضاتشان به پیمانی شدن قراردادهایشان، طی اقدامی جالب به همراه همسرانشان به صورت جداگانه در نقاط مختلف شهر تجمع کردند و با مردم در مورد مشکلاتشان بحث و گفتگو کردند. بنا بر خبرها در تجمع نخست، همسران کارگران خدماتی منطقه دو شهرداری نیشابور مقابل ساختمان شهرداری تجمع کردند. در این تجمعات کارگران و همسرانشان از شرایط دشوار کاری، از سالها کار شبانه روز در شهرداری و نداشتن هیچگونه امنیت شغلی و از شرایط سخت معیشتشان برای مردم سخن میگفتند. در ادامه این تجمعات این کارگران در منطقه مجاور محل کار خود در خیابان بهشتی تجمع کردند. به گفته کارگران شهرداری نیشابور از ابتدای ماه جاری قرارداد کار ٣٠٠ نفراز کارگران قرارداد مستقیم را به پیمانی تبدیل کرده است و در نتیجه امنیت شغلی آنان به خطر افتاده است. کارگران در مقابل این تعرضات ایستاده اند و در اعتراض به این موضوع  طی این مدت تجمعات اعتراضی متعددی برپا کرده اند.

تجمع کارگران اگزوز خودرو در اعتراض به وضعیت کارخانه

روز ١١ دی جمعی از کارگران کارخانه «اگزوز خودرو» خراسان در اعتراض به بلاتکلیفی شغلی خود و ناروشنی وضعیت کارخانه دست از کار کشیده و در محوطه شرکت تجمع کردند. اخیرا ٢٠٠ تن از کارگران اخراج شده اند. این درحالیست که هم اکنون تولید این کارخانه بشدت کاهش یافته و سه شیفت کاری آن به یک شیفت تبدیل شده است و و بیکارسازی بیشتری در راه است. بعلاوه این وضعیت بهانه ای برای کاهش پ

 

پرداختهای کارگران شاغل در کارخانه شده است و با توجه به افزایش روزافزون قیمت ها فشار اقتصادی سنگینی بر دوش آنان وارد شده است. اعتراض کارگران ادامه دارد.

تجمع کارگران کاوش قزوین با وعده استانداری خاتمه یافت

روز ١١ دی  ٨٠ کارگر شرکت مخازن تحت فشار «کاوش» (سانکا) در اعتراض به اخراجها در مقابل استانداری تجمع کردند. زیر فشار اعتراض کارگران و بدنبال تشکیل جلسه ای با حضور مسئولان استانداری و نمایندگانی از کارگران، قرار بر این شد که تا هفته دیگر به خواست آنها رسیدگی شود. در نتیجه کارگران موقتا به تجمع خود خاتمه دادند و اعلام کردند که اگر پاسخی نگیرند دوباره برمیگردند. کارگران قاطعانه اعلام کرده اند که خواست آنها بازگشت به کار و مشخص شدن وضعیت مطالباتشان است.

پیش بسوی تشکیل شوراها

پیش بسوی اعتصابات سراسری

حزب کمونیست کارگری ایران

١٣ دی ٩٧- ٣ ژانویه ٢٠١٩

 

١٢دی٩٧

تهران

خروش‌بازنشستگان در مقابل مجلس

معلم زندانی آزاد باید گردد ،

کارگر زندانی آزاد باید گردد

تجمع بازنشستگان درمقابل مجلس با شعار  «بازنشسته به پا خیر، علیه ظلم و تبعیض.

تجمع بازنشستگان درمقابل مجلس با شعار  «گرانی، تورم، برای جان مردم» .

 

تجمع بازنشستگان در مشهد .

اعتصاب کارگران شرکت اگزوز خودرو خراسان در اعتراض به طرح تعدیل نیرو در  کارخانه .

 

تجمع کشاورزان و مردم اصفهان کنار پل خواجو برای احیاء زاینده‌رود .

 

 

 

کارگران

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه:

شورای اسلامی کار، یک تشکل ضد کارگری است

کارگران و هم سرنوشتان عزیز؛

کارفرمایان و صاحبان قدرت و صاحبان سرمایه در ایران یک بار دیگر نشان دادند که به جای جوابگویی به خواست و مطالبات به حق کارگران، راهی جز فریب و سرکوب نمی شناسند.

کارگران هفت‌تپه، یک‌ماه در سخت ترین شرایط در محیط کارخانه و در سطح شهر شوش، برای دست یابی به خواست های خود دست به اعتراض و‌اعتصاب زدند.

هدف از این اعتراضات این بود که دولت و نهادهای ذی ربط به خواست و‌ مطالبه به حق کارگران رسیدگی کنند.

اما آنها به جای پاسخ گویی به مطالبات کارگران، نمایندگان کارگران را بازداشت ، زندانی و مورد اذیت و آزار قرار دادند.

تجربه تا کنونی کارگران در هفت تپه نشان داده است که دولت، در حمایت همه جانبه از صاحبان سرمایه از هیچ کمکی دریغ نکرده است.

سرکوب مستقیم، تنها بخشی از سیاست‌ نهادهای ضدکارگری است، بخش دیگر این سرکوب، تحمیل و ایجاد نهادهای دست ساز و کارفرمایی در محیط کار می باشد.

شورای اسلامی کار، یکی از این نهادهای ضدکارگری و سرکوب گر است.

نقش شورای اسلامی کار، مهار و به انحراف کشاندن خواست و‌ مطالبات کارگران بوده و در بسیاری از موارد دیده شده است که شورای اسلامی کار، کارگران معترض را شناسایی و به نهادهای امنیتی معرفی کرده است.

در سال ٨٧ وقتی کارگران هفت تپه خواستار ایجاد تشکل مستقل کارگری بودند، حامیان سرمایه تلاش کردند که این به ظاهر تشکل کارگری!! یعنی شورای اسلامی کار را به جای تشکل مستقل، به کارگران معرفی کنند، که خوشبختانه تلاش مذبوحانه آنها شکست خورد و کارگران هفت تپه، تشکل مستقل سندیکایی خود را ایجاد کردند.

در روز دوشنبه ١٠ دی ماه ٩٧ یک بار دیگر نهادهای ضدکارگری با همکاری تعدادی از افراد ناآگاه، سست عنصر و فریب خورده و بعضی از افراد که مورد تطمیع قرار گرفته‌اند، این نمایش مضحک را به اجرا در آوردند.

هر چند که این خیمه شب بازی، با استقبال عمومی کارگران روبرو نشد، اما نشان داد که دشمنان طبقه کارگر از هر فرصتی استفاده خواهند کرد تا صف مستقل و‌ همبستگی کارگران را به انحراف بکشانند.

کارگران آگاه می دانند که شورای اسلامی کار، نه تشکل کارگری است و نه ربطی به منافع کارگران دارد بلکه وظیفه شوراهای اسلامی کار، در بسیاری از موارد، معرفی کارگران معترض به نهادهای امنیتی می باشد.

شورای اسلامی کار، یک تشکل ضدکارگری است که پرونده این نهاد حکومتی برای بسیاری از کارگران شناخته شده است.

شورای اسلامی کار، بر اساس ماهیت وجودی آن، تنها در خدمت کارفرما و نهادهای ضدکارگری قرار دارد و آنجا که کارگران خواستار دست یابی به حقوق خود بوده اند، این‌ تشکل دست به شناسایی و سرکوب کارگران زده که نمونه آخر آن حمله به کارگران شرکت واحد و ضرب و شتم کارگرانی بودند که خواستار ایجاد تشکل مستقل و سندیکایی بودند.

 

کارگران عزیز؛

از اینکه بار دیگر نقشه و توطئه نهادهای ضدکارگری را با عدم حضور خود، با شکست مواجه کردید جای تشکر دارد.

اما از همین جا لازم است به افرادی که آگاهانه و یا از سر استیصال، خود را نماینده این خیمه شب بازی کردند گفته شود که هنوز دیر نشده و با انصراف از این نهاد ضدکارگری، به صف کارگران برگردید.

و‌همچنین باید دست‌ مریزاد گفت به افرادی که با توجه به فشارهای امنیتی، خود را برای این خیمه شب بازی کاندید نکردند و شرافت و کرامت و حرمت خود و دیگر کارگران را حفظ کردند؛ درود بر شما.

 

کارگران عزیز؛

این توطئه شکست خورده رسواتر از ان‌ است که بتواند جوابگوی خواست و‌ مطالبات کارگران باشد. در این میان تنها شرم برای کسانی باقی خواهد ماند که به خاطر منافع شخصی، منافع عمومی کارگران را زیر پا می گذارند و همچنان به عنوان عروسک های این خیمه شب بازی به نقش عروسکی خود ادامه می دهند.

 

زنده با تشکل های مستقل از دولت و کارفرما

زنده باد شرافت کارگری در راستای منفعت عمومی کارگران ایران

 

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

١٤ دی ماه ١٣٩٧

 

 

 

 

 

همراهی  کارگران فولاد “ارسلور میتال”و کارگران شرکت فولاد “ترنیوم- سیدرار” – ارژانتین ، بزرگترین شرکت های فولاد ارژانتین به همراه گروهی از کارگران معدن در بولیوی با ابراز همبستگی با گارگران فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه ، خواستار ازادی کارگران زندانی و محقق شدن مطالبات کارگری در ایران شدند.

“یک طبقه کارگر بین المللی، یک مبارزه”

متن  بیانیه:

سرمایه‌داری جمهوری اسلامی به‌عنوان چرخه ی بی‌انتهای تورم و رکود و فقر و نابرابری، ضربه ی شدیدی بر زندگی میلیون‌ها کارگر و خانواده‌هایشان در سراسر کشور وارد آورده است. روزی نیست که بدون اعتراض و گردهمایی و اعتصاب کارگری بابت ابتدایی‌ترین خواسته‌هایشان سپری شود؛ خواسته‌هایی که تنها یک پاسخ از سوی حکومت می‌گیرند: سرکوب!

 

اوایل ماه نوامبر امسال کارگران شرکت «کشت و صنعت نیشکر هفت تپه» در شوش با خواست پرداخت حقوق معوقه و علیه فساد مالکان خصوصی مجموعه دست به اعتصاب و تجمع در مقابل دفتر فرمانداری زدند. یکی از مطالبات اصلی اعتصاب‌کنندگان خلع ید از بخش خصوصی و مدیریت کارخانه تحت نظارت تشکل مستقل و جدیدالتأسیس آن‌ها یعنی «شورای کارگران هفت تپه» بود.

تنها چند روز بعد کارگران «گروه ملی فولاد اهواز» (با فاصله ی تنها یک ساعت از شهر شوش) دست به اعتصاب و تجمعات خیابانی‌ زدند که قریب به ٤٠ روز به طول انجامید. کارگران معترض خواهان دریافت حقوق معوقه، از سرگیری تولید، تأمین مواد خام و همچنین بازگشت مالکیت شرکت به بخش دولتی بودند.

پاسخ حکومت ایران در هر دو مورد به روال همیشه چیزی نبود جز سرکوب سخت و افزایش فشارهای امنیتی.

تقریباً ٢٠ تن از کارگران اعتصابی هفت تپه پس از چند هفته تظاهرات بازداشت و نهایتاً آزاد شدند. هرچند یکی از نمایندگان کارگری به نام «اسماعیل بخشی» بنا به گزارش‌ها به طرز وحشیانه‌ای با خوراندن اجباری داروهای روان‌گردان و شوک برقی به بیضه‌ها در زندان شکنجه شده بود. او تا چندین روز پس از آزادی به خاطر ضایعات روانی ناشی از شکنجه قادر به تکلم نبود.

 

در ساعت اولیه روز دوشنبه ١٧ دسامبر نیروهای امنیتی به منازل بسیاری از کارگران اعتصابی گروه ملی در اهواز یورش بردند. دامنه ی بازداشتی‌ها ظرف چند روز به ٤٢ تن رسید. پس از تجمع اعتراضی خانواده‌ها و پرداخت وثیقه‌های سنگین برخی آزاد شدند. گرچه هنوز ٧ تن از کارگران در بازداشت هستند.

این ترس وجود دارد که جسور‌ترین کارگران معترض فولاد اهواز نظیر «کریم سیاحی» با همان شکنجه‌هایی روبه‌رو شده باشند که اسماعیل بخشی تجربه کرده بود.

بنابراین ما از تمام کارگران، اتحادیه‌ها، تشکل‌ها و جنبش‌های مترقی سراسر جهان و همه ی آن‌هایی که به عدالت و آزادی اعتقاد دارند می‌خواهیم که کنار کارگران هفت تپه و گروه ملی فولاد بایستند و درباره ی مبارزات آنان اطلاع‌رسانی کنند. صدای آن‌هایی باشید که به خاطر مبارزه با ستم و دفاع از حقوق بی‌چون و چرای کارگران در بند هستند.

 

یک طبقه کارگر بین المللی: یک مبارزه!

 

امضا کنندگان:

– کارگران شرکت فولاد ارسلور میتال

-گوتا (قطره) بولتین خبری کارگران صنایع فولاد شهر ویلا کانستیتوسیون-سانتا ف -آرژانتین

– کارگران شرکت فولاد ترنیوم- سیدرار – سانتا نیکلاس، بوینس آیرس- آرژانتین

– گروهی از کارگران معدن از شهر هوانونی- بولیوی

 

 

همبستگی کارگران فولاد ارژانتین و معادن بولیوی با کارگران ایران

کارگران فولاد “ارسلور میتال”و کارگران شرکت فولاد “ترنیوم- سیدرار” – ارژانتین ، بزرگترین شرکت های فولاد ارژانتین به همراه گروهی از کارگران معدن در بولیوی با ابراز همبستگی با گارگران فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه ، خواستار ازادی کارگران زندانی و محقق شدن مطالبات کارگری در ایران شدند.

آنان با انتشار بیانیه ای با شعار “یک طبقه کارگر بین المللی، یک مبارزه” همراهی خود را با اعتراضات کارگری فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه اعلام کردند.

در این بیانیه ازادی کارگران زندانی و تحقق مطالبات کارگری شامل پرداخت حقوق معوقه، توقف خصوصی سازی و مطالباتی دیگر مطرح شده است.

 

تبدیل گروه ملی صنعتی فولاد به پادگان نظامی و بازداشت محمدرضا نعمت پور را قویا محکوم میکنیم

در پی تجمع روز ١١ دی ماه جمعی از کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز در مقابل مدیریت شرکت برای آزادی همکاران زندانی شان، قبل از ظهر دیروز مامورین امنیتی با یورش به منزل محمد رضا نعمت پور اقدام به بازداشت این کارگر معترض کردند و او را پس از بازداشت به شعبه بیستم دادگاه انقلاب اهواز و سپس مستقیما به زندان شیبان منتقل کردند.

محمد رضا نعمت پور دیروز در حالی بازداشت شد که روز قبل در مقابل ساختمان مدیریت شرکت در برابر تهدید به بازداشت رئیس جدید حراست شرکت مقاومت کرده و به همراه دیگر تجمع کنندگان خواهان آزادی هفت همکار زندانی خود شده بود.

این بازداشت و  رفتارهای دیکتاتور مابانه رئیس جدید حراست گروه ملی صنعتی فولاد اهواز با کارگران و تبدیل این مجتمع عظیم صنعتی به جولانگاه نیروهای نظامی و امنیتی و در سوی دیگر تداوم بازداشت هفت کارگر حق طلب و سرافراز گروه ملی صنعتی فولاد اهواز، انتقام کشی از ٣٨ روز اعتراضات خیابانی و حق طلبانه کارگرانی است که با اتحاد و همبستگی خود مافیای ثروت و قدرت را در به تعطیلی کشاندن این مجتمع بزرگ تولیدی ناکام گذاشتند  و اینک پس از راه اندازی تولید در تلاشند تا با تبدیل این شرکت به یک پادگان نظامی و سرکوب فوری هر  اعتراضی در آن، هزینه ٣٨ روز اعتراضات شکوهمند آنان را چنان بالا ببرند تا دیگر هیچ کارگری جرائت دفاع از حقوق انسانی اش را به خود ندهد.

یاران  و هم طبقه ای هایمان در گروه ملی صنعتی فولاد اهواز

شما با عزم خلل ناپذیر و متحدانه خود ٣٨ روز با سری افراشته جنگیدید و مافیای ثروت و قدرت را در گروه ملی صنعتی فولاد اهواز برای غارتگریهای بیشتر و تعطیلی شرکت، موقتا هم که شده به شکست کشاندید. اعتراضات و اراده شما دست انداز و سدی بزرگ در مقابل مافیای ثروت و قدرت ایجاد کرد.

شما و کارگران شرکت نیشکر هفت تپه آب به لانه غارتگران بستید. اگر نبود اعتراضات شما و کارگران شرکت نیشکر هفت تپه،  چه بسا که اینک ما کارگران و مردم شریف ایران با افشاگریهای رسوا کننده  در مورد خصوصی سازیهای غارتگرانه ای که در سراسر کشور انجام شده است مواجه نبودیم. شما و کارگران شرکت نیشکر هفت تپه پرچمی ماندگار در مقابل به تاراج رفتن ثروتهای اجتماعی کشور بر افراشتید.

و طبیعی است که در این بین کل دم و دستگاه دولت و مافیای ثروت و قدرت در برابر کار بزرگی که شما و کارگران شرکت نیشکر هفت تپه به پیش بردید دست به انتقام جوئی بزنند و با تداوم بازداشت همکارانمان و نظامی و امنیتی کردن فضای شرکت و برخورد سرکوبگرانه با  هر اعتراضی، طوری عمل کنند تا ما کارگران در پی کار بزرگی که حداقل تا بدینجا پیش برده ایم احساس شکست و سرخوردگی کنیم.

از اینرو باید بگوئیم مبارزه ما علیرغم عدم حضور در خیابانها، همچنان در جریان است. تداوم بازداشت همکاران زندانی ما و تبدیل شرکت به یک پادگان نظامی، چیزی جز تلاش برای به تمکین واداشتن ما کارگران برای پیشبرد سیاستهای غارتگرانه ای که هم اکنون مافیای ثروت و قدرت در نتیجه اعتراضات قدرتمندانه ی ما، آنها را مسکوت گذاشته است نیست.

لذا همه با هم و متحدانه باید خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط همکاران زندانی خود و پایان دادن به حضور نهادهای امنیتی در شرکت بشویم.

ما تداوم حبس  هفت کارگر گروه ملی صنعتی فولاد اهواز، بازداشت محمدرضا نعمت پور و تبدیل این مجتمع بزرگ صنعتی به یک پادگان نظامی را قویا محکوم میکنیم و با هشدار به غارتگرانی که پاسخ کارگران حق طلب را با غل و زنجیر میدهند، توجه فوری همه سازمانها و  نهادهای داخلی و بین المللی کارگری را به آنچیزی که امروز و در پس اعتراضات ٣٨ روزه کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز در این مجتمع  صنعتی میگذرد جلب و از آنان میخواهیم متحدانه خواهان ازادی فوری کارگران زندانی گروه ملی صنعتی فولاد اهواز و پایان دادن به سیاست سرکوب در این شرکت بشوند.

اتحادیه آزاد کارگران ایران – ١٣ دی ماه ١٣٩٧

 

اخراج کارگران صنایع خودرو سازی در سکوت خبری – ماهیانه ٢٥ کارگر شرکت صنایع ماشین ابزار ایرانخودرو اخراج میشوند

مدتهاست اخبار  رسمی فراوانی حول بحران در صنایع خودرو سازی و در معرض اخراج قرار گرفتن صدها هزار کارگر این صنعت بزرگ در رسانه های خبری جاریست، اما بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران این اخراجها از ماهها پیش در سکوت خبری در حال انجام است.

بنا بر این گزارش، از خرداد ماه سالجاری تاکنون در یک حرکت برنامه ریزی شده در شرکت صنایع ماشین ابزار ایرانخودرو، هر ماهه ٢٥ کارگر با اتمام قرارداد اخراج شده اند و قرار است این اخراجها تا پایان سال طبق برنامه ادامه یابد.

اخراجهای منظم و برنامه ریزی شده در حالی در این شرکت ادامه دارد که قراردادهای کارگران نیز با پیش بینی احتمال اخراجهای  بیشتر به قرارداد یکماهه تبدیل شده است و مدیریت شرکت به کارگرانی که سر هر ماه قرار است طبق برنامه اخراج شوند پیشاپیش اطلاع رسانی نمیکند و به محض اتمام قرارداد، آنان را در جریان اخراج قرار میدهد تا به بنا به گفته ی خود، مانع کم کاری و یا به اصطلاح خرابکاری این دسته از کارگران تا آخرین دقایق اخراج شوند.

علاوه بر اینها، از سه شیفت کاری در شرکت صنایع ماشین ابزار ایرانخودرو در حال حاضر فقط یک شیفت، آنهم بنا بر سفارشات ایرانخودرو کار میکند که برخی روزها این شیفت نیز تعطیل یا نیمه تعطیل میشود. از طرف دیگر در طول ماههای گذشته کیفیت غذای کارگران نیز در این شرکت بشدت پایین آمده و بطور مرتب کارگران به مرخصی اجباری فرستاده میشوند.

اخراج کارگران و نیمه تعطیل شدن شرکت صنایع ماشین ابزار ایرانخودرو در حالیست که این شرکت از آنجا که نزدیک صد درصد سهام آن متعلق به ایرانخودرو است از توان بیشتری برای مقاومت در برابر بحران حاکم بر صنایع خودرو سازی نسبت به دهها و صدها شرکت قطعه سازی دارد.

از سوی دیگر بنا بر گزارش دیگری در مورد شرکت ایرانخودرو،  سالنهای تولیدی این شرکت نیز با کمترین ظرفیت مشغول تولید هستند و بحرانی که این شرکت بزرگ را فرا گرفته است همه شرکتهای تابعه آن همچون شرکت صنایع ماشین ابزار را به شدت آسیب پذیر کرده است بطوریکه در اغلب این شرکتها روند اخراج سازی برنامه ریزی شده کارگران از ماهها پیش به جریان افتاده است.

کارگران ایرنخودرو، سایپا، صنایع قطعه سازی  و شرکتهای زیر مجموعه صنایع مادر خودرو سازی

بحرانی که هم اکنون شرکتهای بزرگ خودرو سازی و زیر مجموعه آنها و صنایع قطعه سازی را فرا گرفته است بحرانی است که ما کارگران هیچ دخالتی در ایجاد آن نداشته ایم. ما با کار و زحمت خود در این شرکتها در طول سالیان دراز اشتغالمان، هزاران هزار میلیارد تومان سود نصیب آنها کرده ایم. لذا نباید اجازه دهیم در سکوت خبری، این بحران را از طریق اخراج و بیکاری و بی خانمانی ما، روی دوش ما کارگران سرریز کنند.

سکوت خبری اخراجها و شرایط سختی را که در طول ماههای گذشته به ما کارگران در صنایع خودرو سازی و قطعه سازی تحمیل کرده اند در هم شکنیم و در صفی متحد و یکپارچه خواهان جلوگیری از اخراجها و اعاده مزایا و حقوقی شویم که طی ماههای گذشته بتدریج از ما سلب کرده اند.

اتحادیه آزاد کارگران ایران – ١٣ دی ماه ١٣٩٧

 

 

اعتراض علی نجاتی به مسئولین امنیتی و قضایی

علی نجاتی با دستبند و پا پند

به گزارش رسیده دیروز شنبه ١٥ دیماه، علی نجاتی عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، از زندان شوش جهت بررسی وضعیت سلامتی اش به پزشكی قانونی اندیمشك  منتقل گردید.

مامورین امنیتی این كارگر زندانی را با دستبند و پا بند به پزشكی قانونی برده‌اند. این توهین آشكار به این كارگر زندانی باعث ناراحتی و اذیت علی نجاتی شده كه  برای سلامتی وی خطرناك است. علی نجاتی اعلام كرده است كه از این به بعد با زدن دستبند و پابند حاضر به حضور در هیچ بیمارستان و درمانگاه و دادگاهی نخواهد بود.

این توهینی آشكار به همه كارگران و منجمله كارگران هفت تپه می‌باشد. ما كارگران فقط برای مطالبات خود اعتراض كرده‌ایم و دزد و اختلاس‌گر نیستیم. ما این عمل توهین‌آمیز را به شدت محكوم كرده و خواهان آزادی فوری علی نجاتی از اعضای سندیكای كارگران نیشكر هفت تپه می باشیم.

سندیكای كارگران نیشكر هفت تپه

 

متن نامه‌ی اسماعیل بخشی

جناب آقای علوی در ٢٥ روزی که ناعادلانه در بازداشت وزارت اطلاعات بودم مصائب و رنج هایی بر من تحمیل شد که هنوز از شرّ آنها خلاص نشدم و برای رهایی از آنها به داروهای اعصاب و روان پناه آورده‌ام، اما در این مدت دو پرسش اساسی مثل خُره مغز مرا درگیر خود کرده است که پاسخ دهنده ی اصلی آنها فقط شخص شما می‌باشید و این حق بنده و ملت شریف ایران است که پاسخ این پرسش‌ها را بدانیم.

اول اینکه در روزهای اول بدون دلیل یا هیچ حرفی تا سر حد مرگ مرا شکنجه و زیر مشت و لگد گرفتند که تا ٧٢ساعت در سلولم از جایم نمی‌توانستم تکان بخورم و آنقدر زده بودند که حتی از تاب درد خوابیدن هم برایم زجزآور بود و امروز پس از گذشت تقریبا دوماه از آن روز سخت در دنده‌های شکسته‌ام، کلیه‌ها، گوش چپم و بیضه‌هایم احساس درد می‌کنم.

جالب اینکه شکنجه گران خود را سرباز گمنام امام زمان می‌نامیدند اما به بنده و خانم قلیان انواع اقسام فحش‌های رکیک جنسی می‌دادند و ایشان راهم کتک می‌زدند اما از شکنجه‌ی جسمی بدتر، شکنجه های روانی بود، نمی‌دانم چه بر سرم آوردند که مثل موش آب کشیده شده بودم و هنوز دستهایم میلرزد، منی که زمین زیر پایم میلرزید تحقیر شدم و به شخصیت دیگری بدل شده بودم و هنوز با وجود قرص های اعصاب و روان گاهی دچار حمله‌های شدید عصبی روحی و روانی می‌شوم، اکنون از جنابعالی بعنوان وزیر اطلاعات و کسی که خودش یک روحانی مذهبی ست این پرسش را دارم : از نظر اخلاقی، حقوق بشری و بخصوص دین اسلام حکم شکنجه‌ی یک بازداشتی چیست؟ آیا رواست؟ اگر رواست به چه میزان؟

مسئله دوم که برای من و خانواده‌ام بسیار بسیار مهمتر از شکنجه‌های جسمی و روحی ست بحث «شنودِ» مکالمات تلفنی بنده و خانواده‌ام توسط دستگاه اطلاعاتی شماست، بازجویم می‌گفت ما از همه چیز تو خبر داریم حتی می‌دانیم همسرت چند بار بخاطر مبارزاتت با تو دعوا کرده است گفتم از کجا می‌دانید گفت مدت ها تماس های تو «شنود» می‌شد که باعث عصبانیت شدید من حین بازجویی شد حال پرسش بنده و خانواده‌ام از شما بعنوان وزیر اطلاعات و یک شخصیت روحانی و مذهبی این است که : آیا «شنود» خصوصی‌ترین مکالمات انسان‌ها از نظر اخلاقی، حقوق بشری و دین اسلام رواست؟ به چه حقی مکالمات تلفنی خصوصی بنده و همسر عزیزم را دستگاه اطلاعاتی شما باید «شنود» کند؟؟؟

لذا جناب آقای علوی اینجانب اسماعیل بخشی برای شنیدن پاسخ هایتان شما را به یک مناظره در یک برنامه زنده تلویزیونی دعوت می‌کنم.

اسماعیل_بخشی

١٤ دی

بین المللی

بخش بین المللی داوود رفاهی

 

ک ک٥٥٤

 

١ ــ فرانسه – تداوم اعتراضات “جلیقه زردها” در پاریس و دیگر شهرها

اعتراض جلیقه زردهای فرانسه برای هفتمین هفته پیاپی ادامه داشت. معترضان به سیاست‌های اقتصادی دولت این کشور روز شنبه در میانۀ جشن‌های کریسمس و سال نوی میلادی نیز خیابان‌ها را ترک نکردند.

در این روز بسیج گستردۀ جلیقه زردها در سراسر فرانسه از جمله در شهرهای پاریس، مارسی، لیون، تولوز و بوردو دیده شد. شماری از خیابان‌ها به‌ویژه در شهر مارسی بسته شدند و بار دیگر نیز میان پلیس و شماری از معترضان در برخی شهرها از جمله پاریس، نانت و روئان درگیری‌هایی روی داد.

اعتراضات روز شنبه ٢٩ دسامبر از جنبه‌ای دیگر نیز دارای اهمیت بود زیرا برخلاف تبلیغات دولت مبنی بر اینکه در مقایسه با زمان آغاز این جنبش یعنی یک ماه و نیم گذشته، اکنون از شمار معترضان به‌طور قابل توجهی کاسته شده است، در این روز بار دیگر جلیقه زردها به‌طور چشمگیر در سراسر فرانسه به خیابان‌ها آمدند.

بر اساس آمارهای دولت، شمار معترضان در ١٧ نوامبر یعنی اولین روز آغاز این حرکت خودجوش ٢٨٢ هزار نفر بوده است و این تعداد به تدریج کاسته شده تا اینکه هفتۀ گذشته یعنی شنبه ٢٢ دسامبر به ٣٨ هزار نفر رسید.

اما روز شنبه ٢٩ دسامبر بار دیگر شمار معترضان زردپوش در سراسر فرانسه درخور توجه بود؛ از جمله تنها در شهر مارسی حدود ساعت ١٠ بامداد نزدیک به هزار نفر در اطراف بنای مشهور “طاق پیروزی” جمع شدند و شعار استعفای امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری این کشور را سر دادند و خواستار برگزاری همه‌پرسی شدند.

معترضان بر این باورند که با پایان تعطیلات سال نو و از سرگیری فعالیت‌ها، بار دیگر شمار جلیقه زردها در خیابان‌ها بطور قابل توجهی افزایش خواهد یافت.

جلیقه زردها همچنین روز شنبه با انتشار بیانیه‌هایی اعلام کردند که بر خلاف ادعاهای طرفداران دولت، آنها هرج و مرج‌ گرا نیستند و قصد آسیب رساندن به مردم را ندارند.

 

امارات متحده عربی – حکم ١٠ سال زندان برای انتقاد از دولت

دادگاه تجدیدنظر امارات حکم ١٠ سال حبس احمد منصور، فعال مدافع حقوق بشر را تائید کرد.

به گزارش خبرگزاری رویترز دو منبع آگاه از تائید حکم احمد منصور خبر داده اند. این فعال مدافع حقوق بشر به اتهام انتقاد از دولت امارات متحده عربی در شبکه های اجتماعی محاکمه شده است.

بنا به همین گزارش دادگاه تجدیدنظر همچنین جریمه مالی یک میلیون درهمی (معادل ٢٧٠ هزار دلار آمریکا) احمد منصور را نیز تائید کرده است.

احمد منصور در ماه مارس سال ٢٠١٧ میلادی بازداشت شد. حکم اولیه او در ماه مه سال جاری میلادی صادر شد.

 

٢ ــ سودن – سرکوب معترضان به دولت به گاز اشک آور و شلیک گلوله

در سودان معترضانی که درخواست ‌شان کنار رفتن عمر البشیر از قدرت است، با سرکوب نیروهای امنیتی روبرو شدند. معترضان در خارطوم به سمت کاخ ریاست جمهوری در حال حرکت بودند که با شلیک گلوله و گاز اشک آور از حرکت آن‌ها جلوگیری شد.

به گزارش روز دوشنبه ٣١ دسامبر خبرگزاری آسوشیتد پرس، تصاویر سرکوب ها در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده و حتی شماری از فعالان گفته‌اند نیروهای امنیتی با گلوله به سمت مردم شلیک کرده‌اند.

فعالان سیاسی و اجتماعی سودان تصاویری از افرادی که گلوله خورده و مکان‌هایی که درگیری در آن روی داده، منتشر کرده‌اند.

این گزارش می‌گوید معترضان در حال سر دادن شعارهایی در حمایت از اعتراض صلح آمیز بودند. همچنین شعار “ما خواهان سرنگونی این رژیم هستیم” هم که یادآور اعتراض‌های بهار عربی در سال ٢٠١١ بود، از سوی معترضان شنیده شد.

دیدبان حقوق بشر در گزارشی روز دوشنبه از دولت سودان خواست به نیروهای امنیتی دستور دهد از اقدامات منتهی به مرگ در مقابله با معترضان استفاده نکنند.

دیدبان حقوق بشر می‌گوید در دو هفته گذشته تا کنون و از زمان شروع اعتراض ها در سودان، نزدیک به ٤٠ معترض کشته شده‌اند.

این گروه بین المللی حقوق بشری می‌گوید نیروهای امنیتی در سودان به شلیک مستقیم گلوله به سوی معترضان، دستگیری، گاز اشک آور و ضرب و شتم متوسل می شوند.

هفته گذشته آمریکا، بریتانیا، نروژ و کانادا در بیانیه‌ای مشترک گفته بودند” گزارش‌هایی موثق” در دست دارند که نشان می‌دهد به سوی معترضان گلوله شلیک شده است.

تظاهرات روز دوشنبه از سوی گروه های مستقل معترض سازماندهی شد که درخواست کردند هم اعتصاب سراسری ادامه پیدا کند و هم مردم به خیابان‌ها بیایند.

 

 

٣ــ مدیترانه – مدفن بیش از ٢ هزار و دویست پناهجو در سال ٢٠١٨

بر اساس آخرین گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در سال ٢٠١٨ میلادی ٢ هزار و ٢٦٢ پناهجو در دریای مدیترانه جان خود را از دست داده‌ یا ناپدید شده‌اند.

این رقم نسبت به سال ٢٠١٧ میلادی نزدیک به ٣٠ درصد کاهش یافته است. در این سال بیش از ٣ هزار و صد نفر در مدیترانه جان باخته بودند.

بر اساس این گزارش در سال گذشته میلادی نزدیک به ١١٥ هزار نفر از طریق مدیترانه خود را به اروپا رسانده‌اند؛ به این رقم باید ٦ هزار و ٨٠٠ تن دیگر را که وارد سئوتا، از سرزمین‌های اسپانیا در شمال آفریقا شده‌اند، افزود.

اعداد و ارقام نشان می‌دهد که ورود پناهجویان به اروپا از طریق دریای مدیترانه نسبت به اوج آن در سال ٢٠١٥ کاهش چشمگیری یافته است. در این سال بیش از یک میلیون نفر با گذر از دریا وارد خاک اروپا شدند.

اما با وجود کاهش قابل توجه تعداد مهاجران، چندان از شمار قربانیان کاسته نشده است. با این که عبور پناهجویان از مدیترانه نسبت به سال ٢٠١٥ تقریبا به یک دهم رسیده اما تعداد جانباختگان تنها نزدیک به یک سوم کاهش یافته است. در سال ٢٠١٥ میلادی و در اوج مهاجرت از طریق مدیترانه نزدیک به ٣ هزار و ٨٠٠ نفر در دریا جان خود را از دست داده بودند.

 

٤ــ سودان – بستن شبکه‌های اجتماعی به منظور سرکوب اعتراضات مردم

مقامات سودان برای سرکوب اعتراض‌های مردمی که از دو هفته پیش تاکنون ادامه دارد، روز چهارشنبه ١٢ دی ماه، دسترسی به شبکه‌های اجتماعی را مسدود کردند. دسترسی به فیسبوک، واتس اپ و توئیتر مسدود شده و امکان دسترسی فقط با “وی‌پی‌ان” امکان پذیر است.

از جمعیت ٤٠ میلیونی سودان، ١٣ میلیون کاربر اینترنت هستند و ٢٨ میلیون به شبکه تلفن همراه دسترسی دارند.دولت سودان در جریان اعتراض‌های سال ٢٠١٣ مردم هم برای قطع ارتباط معترضان، شبکه‌های اجتماعی را مسدود کرده بود.

جمهوری اسلامی ایران از سال ٢٠٠٩ به بستن شبکه های مجازی در زمان اعتراضات مشهور شد. در آن سال و همزمان با اعتراض مردم به نتایج انتخابات، ایران توئیتر و فیسبوک را بست که این محدودیت هنوز ادامه دارد.

سال پیش هم که اعتراضات گسترده در شهرهای ایران روی داد، جمهوری اسلامی تلگرام را بست.

اعتراض در سودان در حالی ادامه دارد که تصاویر سرکوب ها در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده و حتی شماری از فعالان گفته‌اند نیروهای امنیتی با گلوله به سمت مردم شلیک کرده‌اند.

فعالان سیاسی و اجتماعی سودان تصاویری از افرادی که گلوله خورده و مکان‌هایی که درگیری در آن روی داده، منتشر کرده‌اند.

این گزارش می‌گوید معترضان در حال سر دادن شعارهایی در حمایت از اعتراض صلح آمیز بودند. همچنین شعار “ما خواهان سرنگونی این رژیم هستیم” هم که یادآور اعتراض‌های بهار عربی در سال ٢٠١١ بود، از سوی معترضان شنیده شد.

دیدبان حقوق بشر می‌گوید در دو هفته گذشته تا کنون و از زمان شروع اعتراض ها در سودان، نزدیک به ٤٠ معترض کشته شده‌اند.

بخش ایران:  نسان نودینیان

بخش بین المللی داوود رفاهی