پرده برداری از پروژه ققنوس

ظاهرا کسانی که از سوی رضا پهلوی در پروژه ققنوس جمع شده اند می خواهند جوابگوی معضلات جامعه ایران در فردای سرنگونی جمهوری اسلامی باشند و شاید با راه حلهایی هم که امروز پیشنهاد می کنند خیرشان به جمهوری اسلامی برسد. اما علم این حضرات قرار است در کدام حوزه ها به کار آید؟ در این رابطه به اقتصاد، امور اجتماعی، مشکلا زیست محیظی و بهداشت و غیره اشاره شده است. اجازه دهید به همین چند مورد اشاره ای داشته باشیم.

پاسخ رضا پهلوی و همراهان “دانشمندش” به اقتصاد درب و داغان ایران چیست؟ نباید منتظر اکسیر عجیب و غریب برای حل این مشکلات از جانب نیروهای راست بود. چرا که آنها نمیخواهند بردگی مزدی بر بیفتد. آنها مدافع اقتصاد باز آزاد، خصوصی سازی، آزاد سازی قیمت ها ، ریاضت کشی اقتصادی برای راضی کردن نهاد مالی جهانی و غیره هستند. معنای همه اینها چیست؟ افزایش فاصله فقر و ثروت، کشیدن تسمه از گرده کارگر برای کار بیشتر و تداوم بی حقوقی اقتصادی اکثریت شهروندان جامعه. آیا این اقتصادی است که ما می خواهیم. طبعا نه! ما اقتصادی می خواهیم که در آن برابری اقتصادی حاکم باشد . یعنی اینکه شهروندان در بهره‌مندی از محصولات مادی و معنوی کار و تلاش اجتماعی برابر باشند. یعنی اینطور نباشد که یه عده کار کنند و عده قلیلی از نتیجه زحمات آنها پول جارو کنند و به “شاهی” برسند. برابری اقتصادی شدنی نیست مگر اینکه بردگی مزدی لغو شود و وسایل تولید و ثروت جامعه در مالکیت جمعی و اشتراکی کلیه انسانهای سهیم در فعالیت اجتماعی قرار گیرد. این اساس اقتصاد ماست که با اقتصاد ققنوسی زمین تا آسمان فرق دارد.

در مورد سلامت شهروندان قرار است چه حکمی صادر شود که ما پیش از این آز ان با خبر نیستیم؟ آیا خدماتی درمانی رایگان است است و یا نه، آنهم کالایی است که به فروش رسیده می شود؟ اگر پول داشته باشی می توانی بهترین خدمات درمانی را برای خود فراهیم کنی وگرنه باید با بیماری و فقر بسازی و بسوزی و آخر سر هم بمیری. آیا قرار است بهداشت و خدمات درمانی برای سلامتی جامعه رایگان شود؟ ایا قرار است سیستم بیمه درمانی وسیع و گسترده برقرار شود؟ نه خیر اشتباه نکنید. اینها با نسخه های باک جهانی و سودآوری سرمایه متناقض است و قرار نیست نظام مورد نظر حضرات از این “ولخرجی ها بکند”. در بهترین حال اگر حالتان خیلی بد بود طرحی می آورند که شما مطابق آن طرح می توانید برای شهبانو، اگر در قید حیات باشد، نامه ای بنویسید و ایشان احتمالا دلشان به درد آید و به شما کمکی کند.

در مورد محیط زیست چطور؟ اینجا ما دانشمندانی داریم که لخت و عریان از سرمایه داری دفاع می کنند و از بیخ و بن نقش عامل انسانی را در تغییرات اقلیمی منکر می شوند. یعنی می گویند این نظام سرمایه داری نیست که در پی کسب سود، جان و شیره طبیعت را می مکد بلکه بسیاری از تغییرات خارج از دخالت انسان اتقاق می افتند!! نظر دانشمندان رضا پهلوی در این مورد چیست؟ آیا آنها حاضرند همه اقدامات و برنامه هایی که بخاطر منافع سودجویانه سرمایه داران منجر به تخریب و یا آلودگی محیط زیست می شود را فورا متوقف سازند و غیرمجاز اعلام دارند؟

در مورد حقوق اجتماعی و مدنی شهروندان چطور؟ آیا دانشمندان جمع شده در ققنوس قرار است قانونی را پیشنهاد کنند که واقعا متضمن آزادی شهروندان باشد؟ نه به هیچ وجه. به خاطر اینکه وقتی آنها از سیستمی دفاع می کنند که اکثریت جامعه در آن برده وار کار می کنند و اقلیتی هم در ناز و نعمت زندگی می کنند، آنوقت قانونی را می آورند که از منافع آن اقلیت استثمارگر دفاع کند. یعنی شما آزادید به شرط اینکه منافع سرمایه و سرمایه دار را به خطر نیاندازید. شما آزادید به شرط اینکه به مقدسات ملی ( به جای مقدسات اسلامی فعلی) بد نگوئید. شما اراده ای در تعیین سرنوشت خود ندارید بلکه “نخبگان” با کمک سازمان امنیت و ارتش و پلیس و آژان به اسم و علیه شما تصییم می گیرند. این جماعت بطور قطع زیر بغل مذهبی که در چهار دهه اخیر دمار از روزگار ما در آورده است، هندوانه ای هم می گذارند تا بالانس “خدا، شاه و مهین” حفظ شود . و حتما در برابردفاع از “تمامیت ارضی” به این نتیجه خواهند رسید که ارتشیان “چکمه ها را از پای در نیاورند تا زمانیکه غائله کردستان را خاموش نکرده اند”. در مورد زنان هم شکی نداشته باشید در مقابل “زیاده خواهی” زنان دست به انبان “نجابت زنان پارسی” و “فرمانبردار” خواهند برد تا آنها را به لحاظ ایدئولوزیک منکوب کنند.

ققنوس قرار نیست تخم دو زرده ای بگذارد. نتایج پروژه ققنوس از پیش روشن است. ققنوس به طبقه سرمایه دار ایران و سرمایه داری جهانی می خواهد بگوید که اگر جمهوری اسلامی بیفتد، نگران نباشید، ما هستیم و از منافع طبقه شما محافظت خواهیم کرد. ما هم به اینها می گوئیم خیالتان تخت ! ما هم اجازه نخواهیم که از این خوابها برای جامعه ایران ببنید. جامعه ایران پس از سالها تجربه اسلامیت و ناسیونالیسم به چیزی کمتر از آزادی قطعی و گسترده، به چیزی کمتر ار لغو کارمزدی، به چیزی کمتر از مناسبات انسانی و خارج از تبعیض و ستم، به چیزی کمتر از برابری همه شهروندان در حوزه سیاسی و اقتصادی رضایت نخواهد داد.