هشت مارس امسال در ایران با صدایی رسا

 

 

روز جهانی زن امسال در گوشه و کنار کشور بسیار زیبا، اجتماعی، پربار و با ابتکارات جدیدی برگزار شد. هشت مارس امسال متاثر از اوضاع متحول سیاسی امروز بود و این اولین و مهمترین تمایز آن با هشت مارسهای گذشته است. بویژه در شرایطی که شعار علیه بساط سرمایه داری وحشی حاکم هر روز بیشتر به شعارهای کف خبابان تبدیل شده است، ٨ مارس، روز جهانی زن که اساسا یک روز آزادیخواهی و برابری طلبی است و ریشه در سنت تاریخی چپ و کمونیستی دارد، بیش از پیش چهره رادیکال و انسانی خود را نمایان ساخت و این را در بیانیه های هشت مارس و در سخنرانیها و گفتمانهایی که بر سر گرامیداشت این روز در مدیای اجتماعی جاری بود به روشنی دیدیم. بدین ترتیب هشت مارس امسال همانگونه که انتظار میرفت کاملا رنگی چپ، آزادیخواهانه و برابری طلبانه داشت. به سهم خود به زنان و مردان آزاده ای که امسال با فداکاری و جسارت و در گوشه و کنار کشور فعالیتهای روز جهانی زن را سازمان دادند و برگزار کردند صمیمانه درود میفرستم.

هشت مارس امسال یک هشت مارس متعرض به تمام نمادهای تبعیض جسنیتی در جامعه بود. این خود به هشت مارس امسال چهره ای تعرضی میداد. در هشت مارس امسال زنان و مردان آزادیخواه با بیانی شفاف تر از هر زمان به آپارتاید جنسی نه گفتند. به سرکوب جنبستی و زندان و شکنجه نه گفتند و بطور واقعی کیفرخواست خود را علیه ٤٠ سال جنایت علیه زنان و علیه بشریت اعلام داشتند. هشت مارس امسال بطور واقعی نمادی از کارزارهای مبارزاتی قدرتمندی بود که در جامعه علیه حکومت آپارتاید جنسی در تمام وجوه و عرصه ها جریان است. از جمله در مراسم های مختلفی که به مناسبت این روز بر پا شد شاهد یک هشت مارس بی حجاب بودیم. در عین حال زنان و دختران جوان با حضورشان در خیابان و مترو و پارک ها و در سخنرانی هایشان خطاب به مردم در باره این روز کیفرخواست خود را علیه همه وجود تبعیض جنسیتی علیه زن اعلام داشته و هشت مارس را شادباش گفتند.

یک وجه دیگر هشت مارس امسال بیان رابطه تنگانگ جنبش رهایی زن با جنبش کارگری به عنوان عرصه ای از مبارزه طبقاتی جاری در جامعه و کالا شدن جنسیت زن بود. به عبارت روشنتر ٨ مارس امسال رابطه ناگسستنی جنبش های اعتراضی مردم به عنوان عرصه های مختلف نبردی طبقاتی علیه مصائب سرمایه داری حاکم را به روشنی به نمایش گذاشت. به مناسبت این روز تشکلهای مختلف کارگری چون سندیکای نیشکر هفت تپه، سندیکای واحد، اتحادیه آزادی کارگران ایران، کمیته پیگیری برای ایجاد تشکلهای کارگری، کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکلهای کارگری، اتحاد بازنشستگان، شورای بازنشستگان ایران، اتحاد سراسری بازنشستگان، بیانیه دادند و با تاکید بر پیوند ناگسستنی جنبش کارگری با جنبش برای رهایی زن روز جهانی زن را گرامیداشتند. همچنین نهادهای اجتماعی دیگر چون کانون نویسندگان ایران به مناسبت این روز بیانیه داده و هشت مارس را گرامیداشت.

جنبه مهم و قابل توجه دیگر برگزاری هشت مارس امسال که به آن ویژگی میداد، گرامیداشت این روز در وجوهی بسیار ساده و کف خیابان بود. نمونه های آن عبارتند از: گرامیداشت هشت مارس در آرایشگاه و نصب بنر شادباش آن بر دیوار، گرامیداشت هشت مارس توسط دستفروشی که بساطش را در خیابان پهن کرده با نصب بنری به مناسبات این روز، گرامیداشت این روز توسط نوازنده موزیک خیابانی و نصب بنر شادباش این روز در خیابان، حضور دو زن جوان در وسط خیابان ولیعصر و گرامیداشت هشت مارس و سخنرانی آنها برای مردم حاضر در محل، برپایی نمایشگاه عکس در پارك هنرمندان تهران با موضوع ممنوعيت ازدواج كودكان و سخنرانی دونفر از برگزار کنندگان این مراسم برای حاضرین و نیز برگزاری نمایشگاه به مناسبت روز جهانی زن در خیابانهای دیگر از جمله خیابان کارگر، رکاب زدن زن جوان با بادبادک های رنگی و نصب دستنوشته ای در گرامیداشت هشت مارس در پشت دوچرخه اش، بزرگداشت هشت مارس روز جهانی زن در بین بیماران و پرستاران در درمانگاه و نصب دست نوشته های هشت مارس در اطاقهای بیماران. از همین دست ابتکارات کلیپی از تحصن سه روز معلمان در روزهای ١٢، ١٣ و ١٤ اسفند معلمان بود که از سوی کانال صنفی معلمان به هشت مارس روز جهانی زن تقدیم کردند.

در متن چنین شرایطی بود که مراسم هشت مارس تهران به ابتکار تشکل “ندای زنان ایران” به سپیده قلیان دختر شجاعی که کنار کارگران هفت تپه و اسماعیل بخشی ایستاده و از تحقیرهای جنسیتی و شکنجه های درون زندان سخن گفت، تقدیم شد. در پیامهایی هم از سوی فعالین اجتماعی روز جهانی زن به دختران انقلاب و خانواده های زندانیان سیاسی تقدیم گردید.

در عین حال یک بیانیه مهم مراسم هشت مارس تهران تاکید بر خواست حداقل حقوقها ٧ میلیون که هم اکنون تشکلهای مختلف کارگری بر سر آن بیانیه داده اند، بود.

٨ مارس روز جهانی زن را زنان و  مردان آزادیخواه در تهران و در شهرهای مختلف گرامیداشتند که نقطه درخشان آن مراسم هشت مارسی بود که به همت نهاد “ندای زنان ایران” در تهران برگزار شد. این مراسم با حضور جمعی از فعالین کارگری، بازنشستگان، معلمان، نویسندگان و شعرا، هنرمندان، فعالین حقوق کودک، جمعی از خانواده های دادخواهی و فعالین حقوق زنان و با حضور افتخاری منیره عبدی، همسر اسماعیل عبدی معلم زندانی برگزار شد. سخنرانی های این نشست، شورانگیز و تکاندهنده بودند. سخنرانی های این نشست در عین کارزاری ها اعتراضی در سطح جامعه را نمایندگی میکردند. در سخنرانی های این نشست مباحثی چون جنبش زنان در طول چهل سال حاکمیت آپارتاید جنسی، خشونتهای پنهان بر زنان تن فروش به عنوان قربانیان سیستم حاکم و تبعیض وستم آشکار بر زنان، داستان قتلهای ناموسی زیر پوشش قوانین حاکم که نتیجه این بحث اعلام  کارزار “زن ناموس نیست” بعد از روز جهانی زن است، سخن گفتن از زندگی یک زن شاغل و یا بازنشسته و بیحقوقی های زن، مشکلات دریافت هویت توسط مادران برای فرزندان، زنان در جنبش های اعتراضی از سوی سخنرانان متعددی ارائه شد. در این نشست منیره عبدی همسر اسماعیل عبدی نیز به عنوان یک زن از مشکلات خانواده های زندانیان سیاسی سخت گفت و روز جهانی زن را از جانب خود و همسرش اسماعیل عبدی شادباش گفت. خشونتهای پنهان بر زنان تن فروش به عنوان قربانی تبعیض وستم آشکار بر زنان نیز موضوع سخنرانی یکی از زنان بود. این چنین بود که مراسم هشت مارس تهران صدای اعتراض جنبش نوین زنان علیه تمام مظاهر تیعیض علیه زن را نمایندگی میکرد و بطور واقعی کیفرخواستی بود علیه ٤٠ سال حاکمیت آپارتاید جنسی بر جامعه.

علاوه بر مراسم هشت مارس تهران در دانشگاهها نیز از جمله در دانشگاه علامه در گرامیداشت روز زن تریبون آزادی گذاشته شده بود که در محل آن پوسترهایی به مناسبت روز جهانی زن نصب شده بود و سخنرانان علیه بردگی زن سخن گفتند. نمونه های دیگر از برپایی روز جهانی زن در شهرهای دیگر عبارت بودند از:  گرامیداشت هشت مارس در دانشگاه زنجان، برپا کردن بساط رقص و شادی از سوی زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب در وسط شهر رشت، برپایی مراسمی در شهر سنندج و در حومه این شهر، گرامیداشت روز جهانی زن توسط گروهی از معلمان در شیراز  با دست نوشته هایی در شادباش این روز همراه با ورزش در وسط خیابان، گرامیداشت هشت مارس در یک کارخانه، گرامیداشت روز جهانی زن توسط گروههای کوهنورد در تهران، کامیاران و اشنویه، پخش شکلات به مناسبت روز جهانی زن در محلاتی از شهر سقز  و برپایی این روز در جمع ها و محافل کوچک و بزرگ در شهرهای مختلف از جمله کرمانشاه، اصفهان، تبریز، مشهد، اهواز، آمل و بسیاری شهرهای دیگر. بطور خلاصه در چهره ٨ مارس امسال یکبار دیگر چهره دختران انقلاب را میدیدیم که با صلابت بر سکوی انقلاب رفته و حکومت آپارتاید جنسی را به چالش میکشند. و این چنین بود که هشت مارس امسال به یک هشت مارس تاریخی و زیبا در ایران تبدیل شد. زنده باد هشت مارس! زنده باد آزادی و برابری!

شهلا دانشفر