روزنه rowzane خبری – تحلیلی
«بخوان به نام گل سرخ، در صحاری شب،
که باغ ها همه بیدار و بارور گردند.
بخوان، دوباره بخوان، تا کبوتران سپید
به آشیانه ی خونین دوباره برگردند.
بخوان به نام گل سرخ، در رواق سکوت،
که موج و اوج طنینش ز دشت ها گذرد؛
پیام روشن باران،ز بام نیلی شب
که رهگذار نسیمش به هر کرانه برد.
ز خشک سال چه ترسی!
که سد بسی بستند:
نه در برابر آب،
که در برابر نور
و در برابر آواز و در برابر شور» از شفیعی کدکنی
چهل سال سراسر درد و شادی، بیم و امید، زخم و التیام، گسستن و پیوستن، مرگ و تولد، نیستی و هستی، سیاهی و روشنایی، جنایت و اعتراض، زندان و ایستادگی، حمله و مقاومت، شکنجه و شجاعت، تحقیر و جسارت، بیدادگری و دادخواهی، آزادی کشی و آزادی خواهی، تبعیض و برابری خواهی، بندگی و آزادگی، تباهی و رهایی، و نابودی زندگی و عشق به زندگی.
آری این است نتیجه چهل سال پلشتی و سیاهی و تباهی و نیست خواهی حکومتی بیدادگر و آزادی کش و جنایت کار بر مردمانی آزاده که در تلخ ترین شرایط هم به دنبال شادی و امید و عشق اند و هر روز جسورتر و قوی‌تر از دیروز با پیوستن به همدیگر، فردایی روشن و رهایی از بیداد را نوید می دهند.
بیاییم در آستانه سال نو با همدیگر پیمان ببندیم و دستان مان را به هم دهیم تا بهاری شکوفا و دنیایی نو بسازیم، دنیایی که در آن از آزادی کشی و تبعیض و نابرابری و فقر و جنگ خبری نباشد و تمام انسان‌های عاشق بتوانند در شرایطی آزاد و دموکراتیک و برابر نفس بکشند و زندگی کنند.
ما مادران پارک لاله ایران با سرآمدن زمستانی سخت؛ رویش جوانه ها، شکوفایی بهار و نوروز را به تمامی مردم شریف و آزاده ایران، شادباش می‌گوییم. ما آرزو داریم که بتوانیم در سال نو تمامی زندانیان سیاسی را با دستان خودمان از زندان آزاد و شکنجه و قانون اعدام را لغو کنیم. ما آرزو داریم که دادخواهی را تا رسیدن به نتیجه دنبال کنیم و بتوانیم ایرانی آباد، آزاد، دموکراتیک و بر پایه برابری و عدالت بسازیم.
هر روزمان نوروز باد/ نوروزمان پیروز باد
مادران پارک لاله ایران
۲۸ اسفند ۱۳۹۷
