حاکمان عراق در مقابل بن بست کامل

بدنبال حضور مقتدا صدر در میان مردم تظاهرات کننده در نجف و در درون اتوموبیل شخصی اش که خود هدایت آنرا بعهده داشت، جمعیت حاضر در محل با شعار “مردم تو را نمی خوان برو بس کن” بسرعت از محل دور شد. شعار مردم علیه صدر تداعی کننده شعار مردم ایران علیه اوباشان حکومت اسلامی است که خطاب به آنان در تجمعاتشان میگویند، “مزدور برو گم شو”.
او همچنین خطاب به نخصت وزیر گفته است، “اگر عادل عبدالمهدی کناره گیری نکند، سرنوشت عراق همچون سوریه رقم خواهد خورد”
در شهر ذقار مردم خشمگین به منزل یکی از مقامات وابسته به جریان مقتدا صدر حمله کردند.
در تحولی دیگر در شهرهای بصره، کربلا، نجف و بغداد، نقابداران آدمکش حشد الشعبی وابسته به حکومت جمهوری اسلامی مراکز خود را تحویل نیروهای امنیتی دادند. همچنین جریان موسوم به “اهل حق” که در چند روز گذشته در کنار ماموران امنیتی و علیه مردم تعدادی را بقتل رسانده بودند، مراکز و دفاتر خود را به نیروهای امنیتی تحویل داده اند.
دروازه مرزی مهران بروی مسافران و کامیونهای حمل بار که از ایران قصد ورود به خاک عراق را داشتند نیز بسته شده است. حشد الشعبی که نیروهایش با پوشیدن نقاب بروی مردم تظاهر کننده آتش گشودند و روز سه شنبه در نجف ۱۸ نفر را کشتند، بعد از رسوا شدنشان مراکز خود را تحویل نیروهای امنیتی عراق داده اند.
آنچه که در تحولات روز چهار شنبه ۳۰ اکتبر بچشم میخورد این است که، مقتدا صدر آنگونه که رسانه هایی چون بی بی سی سعی در بزک کردن او دارند، تلاش کرد خود را بیازماید اما پاسخ کوبنده و دندانشکنی از سوی مردم معترض در نجف دریافت کرد و ناکام برگشت.
تهدیدات او مبنی بر “سوریه ایزه شدن عراق” ابدا خطاب به نخست وزیر نیست بلکه خطاب به مردم معترض است و چیزی جز زهر چشم گرفتن از مردم عراق نیست. تنها باندها و دستجات اسلامی همجنس و همپیمان امثال صدر قابلیت و استعداد بخون کشیده شدن جامعه را دارند اما آرزوهای مردم عراق که به چیزی جز یک جامعه مدرن، سکولار، آزاد، برابر و در شان انسان امروز رضایت نمی دهند، نه تنها اجازه نخواهند داد، صدر، جمهوری اسلامی و دیگر باندهای حاکم در عراق سوریه دیگری خلق کنند بلکه تحقق و پیروزی افق و اهداف مردم عراق، ایران و لبنان قادر خواهد شد مردم سوریه را نیز از منجلابی که توسط دولتها و دسته جات اسلامی در آن فرو برده اند بیرون آورد.
تا همینجا قاطعیت، همبستگی و کوتاه نیامدن تمام بخشهای مختلف مردم معترض برای رسیدن به خواستهای برحق و بنیادی خود، کل حاکمیت، احزاب پارلمانی و تمامی دارودسته های اسلامی را در مقابل یک بن بست بتمام معنا قرار داده است. در صورت کناره گیری عادل عبدالمهدی نخست وزیر از مقام خود، رجوع احزاب پارلمانی برای ائتلاف صدر و عامری نیز نه تنها نخواهد توانست موج این اعتراضات را فرو بنشاند بلکه آنرا عمیق تر و بنیادی تر علیه تمامی احزاب پارلمانی به میدان خواهد آورد.
خواست نهایی مردم ستمدیده عراق برچیدن کل بساط حاکمیت ارتجاعی – اسلامی مفتخور، دزد و چپاولگر و کوتاه کردن دست جمهوری اسلامی از عراق است که برای رسیدن به آن تا کنون بهای گزافی از جان و هستی خود پرداخت کرده اند.
عبدل گلپریان
۳۰ اکتبر ۲۰۱۹