اظهارات کار بدست حکومت اسلامی در رابطه با برخورد تفرقه افکنانه به لباس محلی کردی، بدرست از سوی بسیاری واکنشهایی رابرانگیخت. اما تحقیر شغل چی؟
بار اول نیست که این نوع از تحقیر و تمسخر مزدوران حکومتی در را بطه باپوشش، زبان، لهجه و غیره شهروندان منتسب به ملیتهای مختلف صورت میگیرد و آخرین بار هم نخواهد بود. رفتار تحقیر آمیز کار به دستان حکوت اسلامی علیه شهروندان تنها مختص به پوشش، نحوه پوشش، زبان و غیره نیست. فراتر از اینها توهین، تحقیر و بی حرمتی به کرامت انسانی شهروندان است. فرهنگ مفتخوران حکومت اسلامی موقعیت اجتماعی و شغلی شهروندان را نیز بطور سیستماتیک مورد تحقیر و بی حرمتی قرار میدهد. این رژیم و کار به دستانش زندگی اقتصادی و اجتماعی یک جامعه هشتاد میلیونی را به تمسخرگرفته اند. این تنها ویژه حکومت اسلامی نیست. حکومت سلطنت پهلوی نیز کارنامه ای هم تراز با جمهوری اسلامی در تحقیر و بی ارزش شمردن بخشهایی از موقعیت شغلی شهروندان داشت. ریشه هر دو نظام به ماهیت طبقاتی آنان، بالا دست شمردن یک اقلیت انگل و چپاولگر و فرو دست شمردن یک اکثریت عظیم در جامعه بر میگردد. بر این اساس هر آنچه که به شغل، لباس، زبان، مناسبات فرهنگی و غیره بر میگردد مورد تحقیر قرارمیگیرد چرا که یکی از ارکان بقای حکومت برای دامن زدن به تفرقه در میان مردم ازچنین مسیرهایی عبور میکند.. در این برنامه تفرقه افکنانه نه تنها لباس بلکه شغلی که یک شهروند به عنوان گله دار یا چوپان به آن مشغول است، بمراتب تحقیر آمیز تر ازمسئله لباس محلی مورد بی حرمتی قرار میگیرد. میتوان با شغل چوپانی شرافتمندانه زیست اما با مزدوری، کلاهبرداری و تهیه برنامه های بشدت ضد انسانی همچنان موجودی کلاش و مزدور باقی ماند. هیچ انسانی نباید بخاطر چوپانی، رفتگری، نظافت چی،مستخدمی و بسیاری دیگر از این موقعیت های شغلی که بدون وجود آنها جامعه از حرکت باز خواهد ایستاد مورد تحقیر قرار گیرد. نباید اجازه داد تحت هیچ عنوانی دسته ای از موقعیت های شغلی شهروندان معیاری برای تحقیر و بی حرمتی به کرامت انسانی تبدیل شود و دسته ای از موقعیت های شغلی به امتیازی برای بخش دیگر مفتخور قرار گیرد.
تنها در یک جامعه آزاد، برابر و انسانی است که هیچ شهروندی به دلیل موقعیت شغلی، یا استفاده از لباس محلی، یا گفتار به زبان مادری و یا برگزاری مراسم و رسومات فرهنگ محلی مورد اهانت قرار نمی گیرد.
عبدل گلپریان