جمهوری اسلامی بهنام محجوبی را به قتل رساند!

نگذاریم این سرنوشت صدها زندانی سیاسی باشد که از رسیدگی‌های پزشکی محروم هستند!
بهنام محجوبی، امروز سه‌شنبه ۲۸ بهمن‌ماه چهار روز پس از انتقال به بیمارستان لقمان، درگذشت. او روز شنبه ۲۵ بهمن‌ماه در پی مسمومیت دارویی از زندان اوین به بیمارستان منتقل شده بود. بهنام محجوبی در حالی از خردادماه امسال دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می‌کرد که او تحت نظر روانپزشک قرار داشت و پزشکی قانونی تشخیص به عدم تحمل کیفر برای وی داده بود.
بهنام را بی هیچ دلیلی به زندان انداختند، در زندان ماهها مورد شکنجه قرار دادند، او را به تیمارستان فرستاده بودند، با بی اعتنایی حکم “عدم تحمل کیفر” او به دلیل بیماری عصبی را نادیده گرفتند، بارها و بارها او را از امکانات درمانی و پزشکی لازم محروم ساختند؛ و دست آخر در برابر انظار عمومی تمامی دنیا و به رغم اعتراضات بسیار برای آزادی او، بهنام محجوبی را جمهوری اسلامی به قتل رساند تا برگی دیگر به دفتر چهار دهه جنایت خود بیفزاید.
اما بهنام نه اولین قربانی جنایات جمهوری اسلامی در زندان بوده و احتمالا آخرین آن هم نخواهد بود؛ تاکنون صدها نفر در زندانهای جمهوری اسلامی زیر شکنجه و مشخصا به دلیل محرومیت از خدمات درمانی کشته شده اند. همین امروز هم آن چنانکه هشدارهای عفو بین الملل هم تایید کرده است، جان بسیاری از زندانیان سیاسی به دلیل عدم رسیدگی های پزشکی مورد تهدید جدی است و می تواند سرنوشتی همچون بهنام برایشان رقم بخورد:
افرادی چون حامد قره اوغلانی، گلرخ ابراهیمی ایرایی، علی نوری، زینب جلالیان، آرش صادقی، سمانه نوروزی مرادی ، فاطمه مثنی، آتنا دائمی، مطلب احمدیان ، سعید ماسوری، ابوالقاسم فولاوند، حمزه سواری، افشین بایمانی، مهدی مسکین نواز، سهیل عربی، محمد نوریزاد، هاشم خواستار، راحله احمدی، منیره عربشاهی و بسیاری دیگر از زندانیان سیاسی که عامدانه از رسیدگی های پزشکی محروم مانده اند.
دانشگاه سنگر آزادی و برابری، ضمن ابراز تسلیت و همدردی با خانواده محجوبی که متحمل چنین داغ سنگینی از جانب حکومت شده اند؛ چنین جنایتی از سوی حکومت اسلامی را قویا محکوم می کند و همه دانشجویان و انسانهای آزادیخواه جامعه را به اعتراض علیه این جنایت آشکار فرامیخواند. بهنام محجوبی باید تبدیل به آخرین نفری شود که چنین سرنوشتی داشته است؛ و این مسئله تنها به این صورت امکانپذیر است که به قدرت اعتراض در داخل کشور و همچنین در سطوح بین المللی، جمهوری اسلامی را تحت فشار مضاعف قرار داد.
تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی باید فورا و بیقید و شرط آزاد گردند و تا زمان آزادی، تمامی حقوقی شهروندی آنها از جمله دسترسی به خدمات پزشکی باید رعایت شود.
دانشگاه سنگر آزادی و برابری
۲۸ بهمن ۱۳۹۹
۱۶ فوریه ۲۰۲۱