روزنه rowzane خبری – تحلیلی
“مرکز آمار ایران از ثبت بیش از ۲۳ هزار ازدواج رسمی دختران ۱۰ تا ۱۴ سال در ۹ ماهه اول سال ۱۳۹۹ در ایران خبر داده است. خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، روز جمعه، اول مرداد – ۲۳ ژوئیه – ضمن انتشار جزئیات گزارش مرکز آمار ایران، از ثبت ازدواج ۷۳۱۷ دختر ۱۰-۱۴ ساله تنها ظرف پاییز سال گذشته خبر داده که در مجموع جمع کل ازدواج دختران ۱۰-۱۴ ساله در این کشور طی فصول بهار، تابستان و پاییز سال ۱۳۹۹ را به ۲۳ هزار و ۷۹۷ مورد رسانده است. بنابر جداولی که این خبرگزاری از مرکز آمار ایران استخراج کرده است، در خلال پاییز سال گذشته همچنین بیش از ۳۶ هزار دختر ۱۵-۱۹ سال به عقد رسمی در آمده‌اند. آمار مربوط به ازدواج دختران ۱۰-۱۴ ساله – یعنی ۷۳۱۷ ازدواج – طی سه ماهه پاییز ۹۹ نسبت به پاییز دو سال قبل از آن یعنی پاییز ۱۳۹۸ (۶۳۲۵ عقد رسمی) و پاییز ۱۳۹۷ (۵۸۴۷ عقد رسمی) دست کم افزایشی ۱۰ درصدی داشته است.”
قطعا آمار واقعی بسیار بیشتر از ارقامی است که مرکز آمار آنرا منتشر کرده است اما تا همین سطح هم فاجعه بار و تکاندهنده است. این در حالی است که ازدواج دختران و پسران زیر ۱۸ سال که بنا بر تعاریف بین‌المللی کودک محسوب میشوند، نقض آشکار معاهده جهانی حقوق کودک است. در حالیکه در بسیاری از کشورهای متمدن و پیشرفته اروپا تجاوز به جسم و روان کودک تحت عنوان ازدواج، نقض آشکار حقوق بشر است و نقض کنندگان آن با پیگرد و مجازات روبرو خواهند شد، قوانین قضایی حکومت اسلامی آنرا مجاز می شمارد.
مهمترین مسئله ای که قابل تامل و بررسی است این است که چرا ازدواج دختران زیر سن قانونی در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی و دیگر کشورهای اسلام زده به عرف و قانون تبدیل شده است، عوارض مخرب و نابود کننده آن چه می تواند باشد و راه پایان دادن به آن چیست؟
ازدواج یا در واقع تجاوز به دختران زیر سن قانونی در قوانین و فرامین حاکمیت اسلامی و دیگر کشورهای اسلام زده متاثر از سنتهای اسلامی زمان ظهور اسلام است. از ابتدای پیدایش مذاهب تا به امروز تجاوز به حقوق انسانی زن و کودک در تمامی مذاهب امری رایج بوده است.
علی رغم اینکه جنبش های رادیکال و مدافع حقوق انسانی در غرب و بسیاری از کشورها توانسته اند تجاوز به حقوق زنان و کودکان را افسار بزنند اما اسلام و قوانین آن در کشورهای اسلام زده همچنان به تجاوز آشکار برگرفته از فرامین اسلام ادامه می دهد. رژیم اسلامی حاکم بر ایران در راس تمامی کشورهای اسلام زده یکه تاز این جنایت علیه کودکان است.
در کنار قوانین ضد کودک حکومت اسلامی باید به فقر، نداری، خیل وسیع کودکان کار و خیابان، عدم برخورداری کودکان از ابتدایی ترین امکانات تحصیلی و تباهی زندگی میلیونها خانواده فقیر، بیکار و تنگ دست اشاره کرد که برای برون رفت از فقر اقتصادی ازدواجهای زیر سن قانونی به آنان تحمیل شده است.
پدیده ازدواج دختران ۱۰-۱۴ سال تنها تجاوز جنسی و تجاوز به حقوق انسانی آنان از سوی حکومت اسلامی و قوانین آن نیست بلکه مهمتر از آن عوارض بجا مانده در اثر این نقض آشکار حقوق کودک بر جسم و روان و بر روی آینده آنان است. کودکان به جای کودکی کردن، بجای برخورداری از یک زندگی سالم، ایمن و خلاق و بجای رشد خلاقیت و استعدادهایشان از همان ایام کودکی زندگی و آینده شان تباه میشود. آنان در اثر همین تجاوز قانون اسلامی دچار امراض جسمی و روانی می شوند که اثرات مخرب و نابود کننده آن تا پایان عمر به همراه آنان خواهد ماند. فرزندانی که از این دختران زیر سن قانونی متولد می شوند نیز به دلیل نارسایی های طبیعی و جسمی اغلب دچار مشکلات جدی فیزیکی میشوند و یا به دلیل بیماریهای مختلف در سنین کودکی تلف میشوند.
هر چه از آسیبهای این ازدواجهای کودکان از زاویه علمی، روانشناسی، پزشکی بگوییم کم گفته ایم. کودک همسری و رسمیت یافتگی آن در قوانین اسلامی حاکم بر ایران را باید بعنوان جنایتی آشکار علیه کودکان محسوب کرد. پایان دادن به این جنایت و پایان دادن به تجاوز اسلامی به جسم و روان کودک امر جنبش دفاع از حقوق کودک، امر فعالین مدافع حقوق انسانی و امر تمامی جنبشهای رادیکال، انسانی و برابری طلب در ایران است. این جنبشها به قدمت ظهور توحش اسلامی ضد کودک، ضد زن و ضد انسان در ایران، مبارزه ای بی امان را علیه تجاوز به حقوق کودکان را نمایندگی کرده اند. تقویت هر چه بیشتر جنبش برای دفاع از حقوق کودک در این شرایط بسیار مهم است و در شرایطی که کل جامعه علیه بربریت اسلامی به پا خاسته است دفاع از حقوق کودکان اهمیت صد چندان و جایگاه مهمی پیدا میکند. با سرنگونی حکومت اسلامی بوسیله انقلاب مردم بپا خاسته و حق طلب در سراسر کشور و ایجاد مناسبات و ساختاری انسانی، کودکان نیز به دنیای کودکانه، شاد، ایمن و خلاق خود باز خواهند گشت.
