قاتل آرمان و غزاله جمهوری اسلامی است

چهارشنبه ۳ آذرماه، حکم اعدام آرمان عبدالعالی، در زندان رجایی شهر کرج اجرا شد. اجرای این حکم علیرغم ابهامات جدی در پرونده و موج جهانی مبنی بر درخواست توقف آن صورت گرفته است.
گفته می‌شود او پس از بازداشت و در مراحل بازجویی به قتل غزاله اعتراف کرده و گفته بود “من بخاطر عشق زیادی که به غزاله داشتم و او از ازدواج من با خودش امتناع می‌کرد، او را هل دادم و غزاله به قتل رسید”. اما آرمان عبدالعالی بعد از آن اعتراف می‌کند که چنین کاری نکردم و منکر قتل می‌شود.

برای لحظه ای فرض را بر این بگذاریم که آرمان غزاله را هل داده باشد. دلایل این فرضیه را نه در تنفر آرمان نسبت به غزاله بلکه باید در نهادینه شدن فرهنگ و قوانین اسلامی حاکم بر جامع دید. اگر دهها و صدها مورد از این وقایع از منظر جامعه شناسی برسی شوند باز هم منشا و عامل اصلی چنین اتفاقهایی همچنان به حکومت اسلامی، قوانینش، پمپاژ کردن فرهنگ اسلامی، ایجاد محرومیت در روابط و زندگی جوانان را طی بیش از چهار دهه حاکمیت رژیم اسلامی بر جامعه ایران باید جستجو کرد.
به این اعتبار آرمان عبدلعلی حتی اگر تحت فشار وادار به اعتراف هم نشده باشد و عزاله را هل داده باشد، نه تنها نباید جان او گرفته شود بلکه او و دختر مورد علاقه اش توسط کثیفترین حکومت و کپک زده ترین قوانین ضد انسانی و قوانین قتل عمد دولتی زندگی ازشان گرفته شد. قتل عمد دولتی یعنی تدام قتل و کشتار در خدمت بقای حکومت اسلامی.

بنابراین حکومت اسلامی دوبار مرتکب قتل عمد می شود. یکی قتل انسان از طریق قوانین اسلامی و دیگری قتل عمد از طریق قوانین دولتی نشات گرفته از همان قوانین و اشاعه فرهنگ و سنتهای عقب مانده عصر جاهلیت.
اگر جمهوری اسلامی و قوانین ضد انسانی آن در ایران وجود نداشت، آرمان ها و غزاله ها و هزاران جوان دختر و پسر و زن و مرد نه تنها جانشان گرفته نمیشد بلکه می توانستند عاشقانه، سعادتمند و خوشبخت در کنار هم زندگی کنند.
جمهوری اسلامی، عشق، زندگی، سعادت، ادامه حیات و همچون انسان زیستن را از میلیونها نفر سلب کرده است. قاتل آرمان و غزاله جمهوری اسلامی است.
عبدل گلپریان
۲۴ نوامبر ۲۰۲۱