شروین می‌ماند شما می‌روید– میلاد رسایی منش

مندرج در ژورنال شماره ۶۶۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، شروین حاجی‌پور، خواننده و ترانه‌سرای معترض را مجموعاً به سه سال و هشت ماه حبس محکوم کرد. “تبلیغ علیه نظام”، “اغوا و تحریک مردم به اغتشاشات به‌قصد برهم‌زدن امنیت کشور” از جمله “جرم‌های” این خواننده محبوب انقلاب زن زندگی آزادی است.

از موارد مسخره محکومیت شروین “مطالعه و جمع‌آوری مطالب به‌صورت دست‌نویس از دو کتاب دینی و حکومتی درباره زن و انتشار آن در فضای مجازی”، همچنین “ساخت موسیقی درباره جنایات آمریکا علیه بشریت” و “جمع‌آوری نقض حقوق بشر از سوی دولت آمریکا در یک قرن اخیر و انتشار در فضای مجازی” است.

دررابطه‌با احکامی که برای شروین حاجی‌پور صادر شده چند نکته حائز اهمیت است. نخست آنکه صدور چنین احکامی برای شروین که صرفاً موزیک ساخته است، نشان هراس جمهوری اسلامی از هنر و هنرمندان، بخصوص هنرمندان معترض است. نظام اسلامی اگر پایگاه مردمی داشت و می‌توانست حتی روی قشری که در تمام این چهل و پنج سالی که از عمرش می‌گذرد با دادن رانت و باج به خود وابسته کرده است، حساب کند، قاعدتاً نباید از یک جوان خواننده تا این اندازه بترسد و چنین احکامی را برای او صادر کند. شروین نشان داده است یک آهنگ با مضمون انسانی و در خدمت مبارزات مردم تا چه حد می‌تواند متحدکننده مبارزات باشد و وحشت حکومت از این است.

نکته مهم دیگر صدور چنین احکامی برای شروین، اعتراف حاکمیت به عذاب‌آور بودن تحقیق و خلاصه‌نویسی در متون دینی مورد قبول حاکمیت است. جمهوری اسلامی که با بودجه‌های فراوان سعی در پمپاژ ارتجاع اسلامی خود در جامعه را دارد، به‌خوبی می‌داند نسلی را پرورش داده است که از اسلام و مذهب متنفرند. به گواه مبارزات مردم در طول تاریخ اما این تلاش حکومت مانند موارد گذشته شکست خواهد خورد. اگر با ترور و اعدام هنرمندانی همچون فریدون فرخزاد جمهوری اسلامی توانست جلو خلق آثار هنری معترض را بگیرد، این بار هم با این احکام حقیرانه خواهد توانست که صدا شروین حاجی‌پور و همه خوانندگان معترض را خفه کند.

وظیفه جامعه اما در این مقطع از انقلاب زن زندگی آزادی حمایت از شروین و همه خوانندگان و هنرمندان ضد حکومت اسلامی است. جامعه می‌تواند و باید حول حمایت از زندانیان سیاسی و همه دستگیرشدگان انقلاب زن زندگی آزادی متحد شود و ضمن طلب حقوق انسانی این افراد، به حاکمیت اجازه ندهند علیه مردم دست به جنایت بزند و احکامی چنین شنیع و غیرانسانی صادر کند.