گلرخ ابراهیمی ایرایی به مناسبت چهاردهمین سالگرد اعدام فرزاد کمانگر، زندانی سیاسی، با گرامیداشت یاد او نوشت: «گفته بودی قوی بمانیم. با امید به آزادی، رهایی و نجات جان عزیزان محکوم به اعداممان از چوبههای دار، ایستادهایم و برای آزادی، برابری و عدالت میجنگیم.»
وی درباره فرزاد کمانگر نوشت: «به تو که هنوز با نام فرزاد کمانگر، معلم آزاده یادت میکنیم، فکر میکنم. به ۱۳۶ روز تحمل حبس و شکنجهات در زندانهای جمهوری اسلامی و به بیدادگاهی چند دقیقهای که به اعدام محکومت کرد فکر میکنم.»
دادستانی جمهوری اسلامی با صدور اطلاعیهای در ۱۹ اردیبهشت ۸۹ اعدام چهار زندانی سیاسی کرد از جمله فرزاد کمانگر را تأیید کرد. دستگاههای امنیتی کمانگر به همراه علی حیدریان، فرهاد وکیلی و شیرین علمهولی را با اتهامهایی چون “عضویت در حزب کارگران کردستان ترکیه (پکک)، عضویت در پژاک و بمب گذاری در تهران” دستگیر کرده بودند.
فرزاد کمانگر در کامیاران آموزگار بود و در آن شهر فعالیت مدنی داشت. وکیل او، خلیل بهرامیان، پس از آن که حکم اعدام موکلش در دیوان عالی کشور تأیید شد، در مصاحبهای با دویچه وله با قطعیت دخالت او را در هر گونه فعالیت مسلحانه انکار کرد. بهرامیان در این گفتوگو خاطر نشان کرد: «موکل من نه اسلحه و نه چیز دیگری در دست داشته است. در هیچ سازمانی هم عضویت نداشته و فقط فعال حقوق بشر و روزنامهنگار و دبیر بوده و همین و همین و همین.»بهرغم اعتراضهای گسترده ملی و بینالمللی به اعدام این افراد، جمهوری اسلامی پیکر آنان را به خانوادههایشان تحویل نداد و هنوز محل خاکسپاری آنها مشخص نشده است. دویچه وله