کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری جهان که مقرش در بروکسل است در گزارش سالانه خود ترکیه را یکی از ده «کشور بد» جهان برای کارگران معرفی کرده است. بر اساس این گزارش وضعیت فعالیت صنفی کارگران و معلمان در ایران همچون سال گذشته «قرمز» است، به این معنا که هیچ حقوق تضمین شدهای برای فعالیت صنفی و کارگری وجود ندارد.
در گزارش سال ۲۰۲۴ این نهاد بینالمللی صنفی کارگران که روز پنجشنبه ۲۴ خرداد منتشر شد همچنین به برخوردهایی که با فعالان صنفی معلمان در ایران شده اشاره شده است. بر این مبنا در حال حاضر ۴۴ نفر از اعضای شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران فقط به دلیل فعالیت صنفی خود در زندان به سر میبرند.این کنفدراسیون برخورد مقامهای ایرانی با فعالان معلمان را «بازداشت خودسرانه» توصیف کرده است.
کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری هر ساله کشورهای جهان را بر اساس شاخصهایی رتبهبندی میکند که نقض حقوق بینالمللی از جمله حق اعتراضات صنفی توسط دولتها و کارفرمایان از آن جمله است.
در رتبه بندی سال ۲۰۲۴ این نهاد به ترتیب بنگلادش، بلاروس، اکوادور، مصر، اسواتینی، گواتمالا، میانمار، فیلیپین، تونس و ترکیه به عنوان «بدترین» کشورهای جهان از نظر رعایت حقوق کارگران معرفی شدهاند.
در این گزارش به نقض حقوق کارگران در سال گذشته در ترکیه و جلوگیری از فعالیتهای صنفی و محاکمه فعالان صنفی طی سال ۲۰۲۳ و نیمه اول سال جاری میلادی اشاره شده است.این سازمان میگوید که کارگران ترکیه با «سرکوب آزادیهای مدنی، منحل کردن اتحادیهها، تشکیل پرونده قضایی با اتهامات واهی برای فعالان صنفی و تهدید به خشونت» روبرو هستند.
پلیس ضد شورش در ترکیه در روز جهانی کارگر امسال در شهر استانبول با گاز اشکآور و گلولههای پلاستیکی سعی در متفرق کردن تظاهرکنندگان داشت.پلیس ضدشورش با صفکشی در مناطق مختلف نزدیک میدان تقسیم این شهر میخواست مانع برگزاری تظاهرات روز جهانی کارگر شود.
انتقاد از «بازداشت خودسرانه» ۴۴ فعال صنفی معلمان در ایران
کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری جهان با انتقاد از بازداشت ۴۴ عضو شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران و فعال صنفی میگوید این افراد با «اتهامات واهی، محرومیت از حق دادرسی عادلانه، عدم دسترسی به وکیل و روند قانونی حقوقی، اخذ اعترافات اجباری با شکنجه و وادار کردن آنها برای انصراف از کار صنفی ، عدم دسترسی به امکان درمان مورد نیاز و اذیت و آزار خانوادههای آنها» روبرو هستند.
محمد حبیبی، از فعالان صنفی معلمان در ایران که به دلیل فعالیتهایش بارها بازداشت و زندانی و از حق تدریس محروم شده است در یادداشتی که در تلگرام شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران منتشر شد نوشت: «در فاصله اردیبهشت تا مرداد ماه ۱۴۰۱ هزاران معلم در سراسر کشور در تجمعات صنفی بازداشت های کوتاه مدت داشته و بیش از صدو پنجاه فعال صنفی بازداشت و روانه بندهای امنیتی شدند. تا به امروز بیش از صدها معلم با مجازات های اخراج ، انفصال وبازنشستگی اجباری روبرو شدهاند.»
او با توجه به تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در ایران به اختصار به روند بازداشت و سرکوب فعالان صنفی معلمان در دولتهای محمد خاتمی، محمود احمدینژاد، حسن روحانی و ابراهیم رئیسی پرداخت.
همزمان با سرکوب اعتراضات ۱۴۰۱، تجمعات و اعتراضات صنفی معلمان و کارگران هم در ایران با برخوردهای شدیدتری همراه بوده است.
روز جهانی کارگر و روز معلم امسال در ایران در حالی فرا رسید که فعالان هر دو صنف در زندان بودند. کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیهای خواستار آزادی فعالان کارگری شده بود.
سال گذشته هم وضعیت به همین منوال بود و ۱۵ تشکل صنفی ایران و کانون نویسندگان در بیانیهای در آستانه روز جهانی کارگر به افزایش سرکوب کارگران و فقر شدید در جامعه اشاره کرده و خواستار آزادی همه فعالان صنفی کارگری و فرهنگیان شده بودند.
روز چهارشنبه ۲۳ خرداد ماه پلیس به تجمع گروهی از فرهنگیان بازنشسته در تهران حمله برد و به گزارش شورای تشکلهای صنفی معلمان و تصاویر منتشر شده با خشونت فرهنگیان بازنشسته را متفرق کرد.
یکی از شعارهای این فرهنگیان بازنشسته این بود: «از بس دروغ شنیدیم ما دیگه رای نمیدیم»
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران هم اعلام کرده که این شورا هیچ «بیانیهای مبنی بر شرکت یا عدم شرکت معلمان و دانشآموزان و اولیای آنها» در انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری ایران که قرار است هشتم تیرماه برگزار شود، «صادر نکرده است.»
درخواست عفو بینالملل برای آزادی فوری و بدون قید و شرط رضا شهابی
همزمان سازمان عفو بین الملل خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط رضا شهابی، کارگر زندانی شده است که به دلیل فعالیت صنفیاش در سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه بازداشت و به حبس و تبعید محکوم شده است.
عفو بینالملل با اشاره به محرومیت این زندانی سیاسی از امکان دسترسی به درمان لازم خواستار آزادی فوری او شد تا بتواند خارج از زندان به امکانات درمانی مناسب دسترسی پیدا کند.
رضا شهابی یکی از شناختهشدهترین فعالان کارگران در ایران است. او حدود دو سال پیش به ۶ سال زندان و دو سال تبعید محکوم شد.
این عضو سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران و حومه در فاصله سالهای ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۶ نیز به مدت هفت سال زندانی بود و بعد از اعتراضهای گسترده رانندههای اتوبوسهای شرکت واحد در تهران از زندان آزاد شد.
عفو بین الملل میگوید که مقامات ایرانی با ممنوع کردن فعالیت تشکلهای مستقل کارگری تعهدات خود بر اساس قوانین بینالمللی کار را نقض میکنند و اقداماتی تلافیجویانه علیه فعالان کارگری به کار میگیرند.بی بی سی