وب سایت اقتصاد۲۴-انتقاد، اعتراض و سرانجام تحصن؛ پرسنل بیمارستان «محب کوثر» از روز گذشته در حیاط بیمارستان تحصن کردند تا صدای اعتراض آنان شنیده شود. آنان از اول تیرماه جاری شاهد انتقال بی‌سروصدای اقلام و پرسنل بخش دولتی به این بیمارستان و ازدست‌رفتن جنبۀ خصوصی بیمارستان هستند.

در همـین زمـینه جمـعی از کادر درمان و پرسـتاری این بیمارسـتان به «پیام ما» گفتـند: بیـمارستان خصوصی محب کوثر متأسفانه به‌صورت یواشکی و انتقال بین دو دولت درحال انتقال به بخش دولتی اسـت و همکاران نگران تعدیل نیرو هسـتند. اما پاسخ درستی به پرسنل ارائه نمی‌شود و بعد از سه ماه زمزمۀ انتقال و نگرانی پرسنل، دو هفته پیش پرسنل حضرت رسول و بخش جراحی چشم وارد بیمارستان ما شدند و باعث ناامنی شغلی نیرو‌های باسابقه شدند کـه در نـهایت کـلیۀ نـیرو‌های بیـمارستان تصمیم گرفتند در حیاط بیمارستان تحصن کرده و اقدام به رسانه‌ای شدن این موضوع کنند.

در همـین زمـینه جمـعی از کادر درمان و پرسـتاری این بیمارسـتان به «پیام ما» گفتـند: بیـمارستان خصوصی محب کوثر متأسفانه به‌صورت یواشکی و انتقال بین دو دولت درحال انتقال به بخش دولتی اسـت و همکاران نگران تعدیل نیرو هسـتند. اما پاسخ درستی به پرسنل ارائه نمی‌شود و بعد از سه ماه زمزمۀ انتقال و نگرانی پرسنل، دو هفته پیش پرسنل حضرت رسول و بخش جراحی چشم وارد بیمارستان ما شدند و باعث ناامنی شغلی نیرو‌های باسابقه شدند کـه در نـهایت کـلیۀ نـیرو‌های بیـمارستان تصمیم گرفتند در حیاط بیمارستان تحصن کرده و اقدام به رسانه‌ای شدن این موضوع کنند.

یکـی از پزشکان متخصص این بیمارستان که نـخواست نامش فاش شود به «پیام ما» بیـان کرد: ۴۹ درصد از سهام بیمارستان محب کـوثر در اختیار دانشگاه علوم پزشکی ایران، ۴۹ درصـد در اختیار هیئت امنای ارزی و ۲ درصـد در اختیار سرکانی است که مؤسس هـمـۀ بیـمارسـتان‌های با عنوان «محب» است. موضوع انـتقـال بیمارستان محب کوثـر از بخش خصـوصـی به دولتی هنوز به تأیـید و امضای سرکـانی نرسیده است، اما اگـر بـا فشار هم موفـق به جلب نظر‌ایشان شوند، بر چـه اساسی ایـن انتقال انجام می‌شـود؟ زیرا اوقـاف کـه یـکی از سهام‌داران این بیمارستان است، شرط کرده بود که این بـیمارستان خصـوصی بماند و همچنین با هـمۀ بیمـه‌ها همکاری خود را ادامه دهد.

قصد انتقال این بیمارستان به بخش دولتی دارند که مـوجب ناامنی شغلی ۷۰۰ نفر از کارکنان و پرسنل درمان و ۲۰۰ نفر از پزشکان این مجموعه شده است.براساس گـفـته‌های نیـرو‌های حاضر در بیـمارستان، اکــنون قراردادی که پرسنل با بیـمارستان بستـه‌اند با بـخش خصوصی اـست، اما وقتی بیمارسـتان دولتی شود وضعیت‌شان نامشخص مـی‌شـود و امنیت شغلی‌شان به خطر می‌افتد. آنان مـی‌گویند مسئولان بیمارستان پاسخ درستی در این زمینه به ما نمی‌دهند و اکثراً در بلاتکلیفی به سر می‌برند.

به ضرر کادر درمان و بیماران

یـک پرسـتار حـاضر در این بیمارستان می‌گوید: متولیان امر می‌خواهند بلایی که نتوانسـتند سر بیمارسـتان محب مـهر بیـاورنـد و آن را دولـتی کـنند، سر بیمارستان محب کوثر بیاورند؛ درحالی‌که تکلیف این حجم از نیرو مشخص نیست که با آنان چه می‌کنند؟

این پرستار که نخواست نام‌اش افشا شود، ادعا می‌کند: رئیس بیمارستان پزشکی ایران پشت این قضیه است و باید پاسخگو باشند و این‌ها ۵ روز است که تجهیزات بیمارستان رسول را به بیمارستان ما منتقل می‌کنـند. بایـد دید که چه کسی پشت این قضـیه اسـت؟ درحالی‌که قرار بود پروانۀ بیمارستان را به‌صورت خرید خدمت تمدید کنند، امـا الان با این اقدام یک بیمارستان خصوصی جنرال را می‌خواهند به زمین بزنند و پرسنـل را هم از کار بیکار کنند. به نظر می‌رسـد عـلت این موضوع فعالیت یک شـرکت خـصوصی اسـت کـه قبـلاً سابقۀ نامناسبی در بستن قرارداد با پرسنـل درمان داشته اسـت. در نتیـجه شاهد وعـده‌های بی‌سرانجام مسئولین هستیم، درحالی‌که زیر قول خود می‌زنند؛ همان‌طور که قرار است این بیمارستان جنرال را به تخصصی چشم تبدیل کنند.

یکی از بیماران بیمارستان خصوصی محب کوثر هـم در هـمین مورد عنوان می‌کند: دولتی شدن بیمارستان خصوصی به ضرر ما هم هسـت. زیرا به فرض اگر کسی دارای شغلی باشد که براساس آن بیمۀ تکمیلی باشد، می‌تواند براساس بیمۀ تکمیلی و نوع قراردادی که دارد، محل درمان و پزشک خود را انتخاب کند. اما با ایجاد یا استقرار یک بیمارستان دولتی، همۀ اقشار جامعه تمایل به مداوا و استفاده از خدمات آن به هر شیوه‌ای را ندارند. درحالی‌که در انجام این تغییرات و جابه‌جایی‌ها باید صلاح بیمار و روش درمان و سپس اشتغال کادر درمان در نظر گرفته شود.