مندرج در ژورنال شماره ۷۹۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
اظهارات رئیسجمهور منتخب خامنهای در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی مبنی بر “مُشت محکم بر دهان تحریمیها”، موجی از اعتراض را در فضای مجازی و بین مخالفین جمهوری اسلامی به دنبال داشته است.
هنوز مرکب انتصاب نامه پزشکیان از طرف “رهبر” خشک نشده بود که معلوم شد انتظار “شفا” از این “پزشک” منتصب بسیار دور از عقل است. پزشکیان این بار هم مانند رئیسجمهورهای سابق رژیم، مشت محکم را نه بر علیه آمریکا و اسرائیل بلکه بر علیه مردمی که حکم رفتن رژیم اسلامی را صادر کردهاند، گره کرده است. مردم هم انتظار دیگری از این پادو بیت رهبری نداشتند.
ده درصد جامعه را به زور چماق و تطمیع به صندوقهای رأی کشاندند تا روز پس از انتصاب بهسوی جامعه شمشیر بکشند. طرفه اینکه مردم پیشتر از” انتصاب” ایشان، مشت خود را با رأی ندادن خود بر دهان رژیم کوبیدهاند. این “حکیمباشی” با وعدههایی سرِ کار آمده است که اتفاقاً مردم را برای گرفتن تکتک خواستههای خود مصممتر از پیش کرده است. به زبان سیاسی موضع این رئیسجمهور “منتخب” بسیار شکنندهتر از تمام همکاران قبلی ایشان است. پزشکیان در مرحلهای از حیات رژیم اسلامی به ریاستجمهوری انتصاب شده است که جامعه از تمامی خطوط قرمز گذشته است. فلاکت اقتصادی و انزوای جهانی فقط دو مشکل “کوچکی” هستند که رژیم اسلامی هیچ نسخهای برایشان پیدا نکرده است. “نسخهپیچ” منتصب جدید هم مستثنا نیست.
راهحل رژیم برای برونرفت از این فلاکت اقتصادی و سیاسی چیزی جز سرکوب مردم نبوده و نیست. راهحلی که راهحل نیست، بلکه در جامعهای که برای آزادی خیز برداشته است، سرکوب و اختناق تبری است که بر تنه خود رژیم فرومینشیند.
اما مهمتر از همه پدیده انقلاب زن زندگی آزادی است که تمامی حیات سیاسی ایران را در هر زمینهای تحتتأثیر قرار داده است. این انقلاب در اصل به شاهراه اتصال جنبشهای اجتماعی گوناگون موجود تبدیل شده است و به یک مفهوم همه را زیر چتر خود قرار داده است. سخن کوتاه! پزشکیان و شرکا تبلور استیصال رژیمی هستند که انقلاب حکم رفتنش را صادر کرده است.